پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم

اتریوم یک بلاکچین کدباز است که امکان استفاده از قراردادهای هوشمند و dApps ها را فراهم می کند. در حال حاضر dAppsهای مختلفی ارائه شده است که می توان از آن ها استفاده کرد. که موارد استفاده از اتر را تقویت می کنند. در میان آن ها مواردی وجود دارد که به شما کمک می کند تا دارایی خود را پس انداز کنید یا زمین مجازی بخرید یا با استفاده از توکن ها بازی کنید.

معرفی ارز دیجیتال اتریوم

اتریوم یک پلتفرم منبع باز است که از فناوری بلاک چین برای ایجاد و اجرای برنامه‌های دیجیتالی غیر متمرکز یا “dapps” استفاده می‌کند؛ و به کاربران امکان می‌دهد معاملات مستقیمی با یکدیگر انجام دهند تا بدون داشتن یک واسطه، کالا و خدمات خود را مبادله کنند. به عنوان مثال، کاربران می‌توانند برای انتقال پول، انعقاد قرارداد فروش و حتی جمع آوری کمک‌های مالی برای پروژه جمعی خود از آن استفاده کنند.

این فناوری از طریق شبکه جهانی رایانه‌ای که با هم به عنوان یک ابر رایانه کار می‌کنند، عمل می‌کند. این شبکه قراردادهای هوشمند را مونتاژ و اجرا می‌کند، برنامه‌هایی که از نظر تئوری مستقل از هرگونه مداخله یا سانسور شخص ثالث هستند، زیرا بلاک چین این پلتفرم در برابر دست‌کاری مقاومت دارد.

اتریوم یک بستر جهانی و غیرمتمرکز برای انتقال پول است. در این پلتفرم، می‌توانید کدی بنویسید که ارزتان را کنترل کند و برنامه‌هایی را که در همه جای دنیا قابل دسترسی است، بسازید. ارز پایه‌ای که در شبکه استفاده می‌شود اتر نام دارد.

تاریخچه ایجاد ارز دیجیتال اتریوم

اتریوم توسط ویتالیک بوتین 19 ساله روسی-کانادایی تأسیس شد، این سیستم نه تنها یک پلتفرم بلکه یک زبان برنامه نویسی (Turing کامل) است. هدف آن استفاده از فناوری‌هایی بود که از ارز دیجیتالی بیت کوین استفاده می‌کردند و از آن برای آزاد کردن همه سازمان‌ها، تجارت‌ها و ارزها برای استفاده از این پلتفرم بود. این پلتفرم، دارای یک سیستم غیر متمرکز خودمختار است و هیچ کسی آن را کنترل نمی کند. این یک نقطه قوت است و نقصی برای آن نیست، زیرا از طریق هزاران رایانه داوطلب در سراسر جهان اجرا می‌شود و این بدان معنی است که هرگز نمی‌تواند آفلاین شود. علاوه بر این، اطلاعات شخصی کاربران روی رایانه‌های شخصی خود باقی می‌ماند.

تفاوت بین اتریوم و اینترنت در این است که همه این توافق‌نامه‌ها و کلیه داده‌های مربوط به معامله شما در دفترخانه‌های شخصی Blockchain ذخیره می‌شود، نه در برخی از سرویس‌های ابری مانند گوگل درایو یا سایر سرویس‌های ذخیره، به همین دلیل امنیت آن بسیار بالا است.

اتریوم یک پلتفرم منبع باز است که از فناوری بلاک چین برای ایجاد و اجرای برنامه‌های دیجیتالی غیر متمرکز یا “dapps” استفاده می‌کند؛ و به کاربران امکان می‌دهد معاملات مستقیمی با یکدیگر انجام دهند تا بدون داشتن یک واسطه، کالا و خدمات خود را مبادله کنند.

محبوب‌ترین پلتفرم‌ های بلاک‌ چین (قسمت اول)

در سال‌های اخیر، صحبت از دنیای رمزارزها و تکنولوژی بلاک‌چین نقل محافل است. در هر گوشه‌ای از دنیا کمپانی‌های بزرگ و کوچک در حال به‌کارگیری و استفاده از این تکنولوژی هستند. از به‌کارگیری در صنایع مختلف گرفته تا توییت‌های زیرکانه‌ی مدیرعامل کمپانی تسلا، برای اثر گذاری بر قیمت رمزارزهایی مثل بیت‌کوین. هرکس در هر جایگاهی در حال بهره‌گیری از این تکنولوژی و مزایای آن به نفع خودش است. اما شناخت بیت‌کوین، اتریوم، انواع ولت یا موارد دیگر بدون شناخت بلاک‌چین و پلتفرم‌‌های بلاک چین مثل شناختن ایمیل، وبلاگ و صفحات اجتماعی بدون شناخت مفهومی به نام اینترنت است. در این مجموعه مقالات از تترلند به بررسی محبوب ترین پلتفرم‌ های بلاک‌ چین می‌پردازیم.

پلتفرم‌ های بلاک‌ چین حکمرانی میکنند

هایپرلجر (Hyperledger)، اتریوم (Ethereum) و کوردا (corda) در حال حاضر سه پلتفرم از محبوب ترین پلتفرم‌ های بلاک‌چین هستند.‍‌ این سه پلتفرم کاربردهای بلاک‌چین را به نمایش می‌گذارند اما در زمینه‌ کاربردی، تفاوت‌های بسیاری دارند. در قسمت اول از این مجموعه به بررسی ساده اما مفهومی از پلتفرم اتریوم میپردازیم.

اتریوم، رمزارز یا پلتفرم؟

در قدم اول باید بدانیده اتریوم کاملا با بیت‌کوین متفاوت است. بیت‌کوین یک ارز دیجیتال بر بستر تکنولوژی بلاک‌چین است. به زبان ساده، نسبت بیت‌کوین و تکنولوژی بلاک‌چین مانند نسبت ایمیل و تکنولوژی اینترنت است. یعنی یک سرویس خاص مانند ایمیل با استفاده از بستری که تکنولوژی اینترنت فراهم کرده کار می‌کند. اما داستان اتریوم از بیت‌کوین کمی متفاوت‌تر است. اتریوم برخلاف بیت‌کوین که بنیان‌گذاری ناشناس دارد، توسط جوانی 19 ساله به نام ویتالیک بوترین ایجاد شد. اگر بخواهیم در یک خط اتریوم را تعریف کنیم، می‌توان گفت که اتریوم یک پلتفرم منبع باز (open source) جهانی برای نرم‌افزارهای غیرمتمرکز است.

اما این تعریف پیچیده به چه معناست؟

باید گفت که اتریوم برخلاف تصور بسیاری از ما یک رمزارز نیست، بلکه یک پلتفرم است. ارزی که برای این شبکه استفاده می‌شود اتر (ether) نام دارد.

هدف اتریوم غیرمتمرکز کردن اینترنت است. شاید در این لحظه برای شما سوال پیش آمده باشد؛ آیا اینترنت غیرمتمرکز نیست؟!

باید گفت که بر روی کاغذ می‌توان گفت درست است و اینترنت غیرمتمرکز است. اما در عمل چطور؟ اگر کمی دقت کنیم، اسم‌های آشنایی می‌بینیم. آمازون، گوگل، اوبر، نت فلیکس، فیس بوک و خیلی از اسامی بزرگ دیگر، همان‌طور که می‌دانیم این غول‌های تکنولوژی (اگر از سرویس‌های اطلاعاتی کشورهای توسعه یافته فاکتور بگیریم) بیشتر فضای اینترنت را کنترل می‌کنند. پس قانع شدن راجع به غیرمتمرکز بودن اینترنت کمی دشوار است. تقریبا هیچ فعالیتی بر روی اینترنت بدون حضور یک واسطه یا شخص سوم انجام نمی‌شود. اما به لطف حضور تکنولوژی بلاک‌چین حذف واسطه‌ امکان‌پذیر شده است.

اتریوم امکان برقراری ارتباط مستقیم مردم با یک‌دیگر را بدون یک هسته‌ی مرکزی که همه چیز را تحت کنترل دارد فراهم می‌کند. برای مثال مردم توانایی این را دارند که با حذف شرکتی مانند اوبر، کاملا دوطرفه برای تاکسی گرفتن اقدام کنند. یعنی شخصی که نیازمند تاکسی است مستقیم با راننده درارتباط خواهد بود، نه در بستر نرم‌افزاری با حق مالکیت کمپانی اوبر!

بسیار خب، حال که برای درک ساده‌ اتریوم توضیحاتی داده شد، به سراغ چگونگی انجام فرآیند‌ها توسط این پدیده خواهیم رفت.

تقریبا همه چیز بر عهده‌ی Solidity است!

زبان برنامه نویسی اتریوم solidity نام دارد که برای نوشتن قرارداد‌های هوشمند از آن استفاده می‌شود. درواقع این زبان برنامه‌نویسی همان زبانی است که از آن برای نوشتن برنامه‌ نرم‌افزار‌های غیرمتمرکز استفاده می‌شود. با یک مثال پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم توضیح کامل‌تری ارائه می‌کنیم. در دنیای واقعی تمام قرارداد‌ها دارای شرایط و نتیجه‌ حاصل از انجام آن شرایط هستند. به‌طور مثال: اگر من اجاره‌‌ خانه‌ خود را به صاحب‌خانه پرداخت کنم، سپس امکان ادامه‌ سکونت در منزل را خواهم داشت. قرارداد‌های هوشمند در اتریوم دقیقا این‌گونه عمل می‌کنند. توسعه دهندگان اتریوم شرایط را برای نرم افزارهای غیرمتمرکز با برنامه نویسی از طریق solidity تعیین می‌کنند و شبکه‌ی اتریوم آن‌‌ها را به اجرا می‌گذارد. این فرآیند اولیه‌ی ایجاد قرارداد هوشمند است. دلیل این نام‌گذاری هم این است که تمام جنبه‌های قرارداد از قبیل اجرایی‌ شدن، مدیریت، کارایی قرارداد و پرداخت به عهده قرارداد هوشمند است.

اگر به مثال پرداخت اجاره، اما تحت یک قرار داد هوشمند برگردیم، نیازی به حضور صاحب‌خانه برای دریافت اجاره نیست. قرارداد هوشمند در صورت تایید پرداخت اجاره توسط مستاجر، اجازه ورود او به خانه را خواهد داد!

برای اطلاع از چگونگی عمل‌کرد قرارداد هوشمند مقاله‌ توضیح ساده در مورد قرارداد هوشمند را بخوانید.

چرا اتریوم در بین پلتفرم‌‌های بلاک چین محبوب است؟

تغییر ناپذیر بودن

هیچ شخصی امکان تغییر اطلاعات در نرم‌افزارهای بلاکچین اتریوم را ندارد.

امنیت

چون هسته‌ مرکزی برای کنترل کردن وجود ندارد، تمام نرم‌افزارهایی که برروی بلاک‌چین‌ اتریوم قرار دارند در برابر هک شدن بسیار امن هستند.

عدم امکان دست‌ بردن در محتوا

نرم‌افزارهایی که برروی شبکه اتریوم قراردارند همگی بر اساس توافقی مابین تمام اعضای شبکه شکل گرفته‌اند، بنابراین؛ هرگونه دخالت، اعمال تغییر و دست‌بردن در محتوا و جزئیات غیرممکن خواهد بود.

بدون توقف بودن

تجربه‌ از کارافتادن نرم‌افزارهای اتریوم غیرممکن است زیرا هیچ سرور مرکزی برای میزبانی از آن‌ها وجود ندارد.

سخن پایانی

در قسمت اول از این مقاله از تترلند،به عنوان مرجع تخصصی خرید و فروش تتر، سعی شد تا توضیحی ساده راجع‌به اتریوم و مزایای آن داشته باشیم. در قسمت بعدی از این مجموعه پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم مقالات با ما همراه باشید تا بهترین پلتفرم های بلاک‌ چین‌ را مورد بررسی قرار دهیم.

۱۲ dapps اتریوم!

اتریوم یک بلاکچین کدباز است که امکان استفاده از قراردادهای هوشمند و dApps ها را فراهم می کند. در حال حاضر dAppsهای مختلفی ارائه شده است که می توان از آن ها استفاده کرد. که موارد استفاده از اتر را تقویت می کنند. در میان آن ها مواردی وجود دارد که به شما کمک می کند تا دارایی خود را پس انداز کنید یا زمین مجازی بخرید یا با استفاده از توکن ها بازی کنید.

dApp چیست؟(اپلیکیشن های غیر متمرکز)

dApp کاربران و ارائه دهندگان را مستقیما از طریق شبکه بزرگی از منابع محاسباتی غیرمتمرکز و بدون نیاز به یک واسطه برای اجرای برنامه ها مانند Uber، متصل می کند. بنابراین برخلاف برنامه های مدیریت شده، هیچ نقطه مرکزی از شکست و عدم موفقیت وجود پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم ندارد بنابراین باعث می شود تا کاربران به آن ها اعتماد بیشتری پیدا کنند.

در وایت پیپر اتریوم سه نوع از dApp ها مشخص شده است.

• برنامه ها و اپلیکیشن های مالی که برای کاربران با استفاده از پول و دارایی خودشان راه های مدیریت و ورود به قراردادها را فراهم می کند.
• اپلیکیشن های نیمه مالی مانند self-enforcing برای حل مشکلات محاسباتی
• برنامه ها و اپلیکیشن های غیر مالی مانند رای گیری آنلاین، بازی و غیره.

نحوه استفاده از برنامه های غیرمتمرکز (dApps)

برای استفاده از یک برنامه غیر متمرکز، نیاز به دسترسی به web.3.0 است. امروزه می توان از طریق هر مرورگری تا زمانی که یک افزونه کیف پول اتریوم نصب شده باشد، به آن دسترسی داشت. یکی از محبوب ترین آن ها Metamask است که در حال حاضر بر روی موبایل در دسترس است.

همچنین مرورگرهایی وجود دارند که دارای یک کیف پول داخلی ارزدیجیتال هستند. مرورگرهایی مانند opera و Brave به عنوان مثال دارای کیف پول داخلی دیجیتالی هستند که از بلاکچین اتریوم نیز پشتیبانی کمی کنند.

کیف پول های مشهور چندگانه ارزهای دیجیتال مانند coinbase و Trust نیز با یک مرورگر اپلیکیشن غیرمتمرکز ساخته شده اند که به کاربر امکان دسترسی به برنامه های غیرمتمرکز را می دهد.

برنامه های غیر متمرکز مالی (financial dApps)

برنامه های کاربردی مالی به سرعت در حال توسعه هستند و منجر به ایجاد نسل جدیدی از dApp ها با نام تجاری امورمالی غیرمتمرکز یا DeFi شده است. و همچنین معماری غیرمتمرکز را برای توسعه ابزارهای مالی خارج از کنترل دولت ها، بانک ها و شرکت ها فراهم می کنند.

صرافی okEx اخیرا در صفحه خود منتشر کرده است که ” با توجه به پتانسیل عظیم و رشد جسورانه پروژه های مرتبط در طی چند ماه گذشته، اعتقاد بر این است که DeFi مسلما می تواند مخل موسسات مالی سنتی در طی گذشت زمان شود”.

برخی از برنامه های غیرمتمرکز مالی (DeFi dApps)

MakerDAO

makerDAO یک مولفه اصلی سیستم Dai stablecoin است. این dApp از قراردادهای هوشمند vault استفاده می کند تا کاربران بتوانند دارایی های خود را برای تولید Dai روی پلتفرم maker به کار گیرند. که می تواند به عنوان پرداخت کالا و خدمات یا به عنوان پس انداز استفاده شود. همچنین این پلتفرم به کاربران اجازه می دهد stablecoin ذخیره کنند تا از این طریق سود کسب کنند و همچنین آن ها را با توکن های ERC-20 مبادله کنند.

Compound

این dApp امکان وام گرفتن دیجیتالی برای بدست اوردن سود یا قرض گرفتن بدون نیاز به پروتکل اطلاعات مشتری (KYC) را فراهم می کند. این برنامه غیرمتمرکز در حال حاضر دارای دارایی های دیجیتالی به ارزش بیش از ۱۶۱ میلیون دلار مانند اتر، Dai و USDC است.

کاربران با استفاده از برنامه غیر متمرکز Nexo می توانند وام های فوری را با داشتن بودجه ارزدیجیتالی خود دریافت کنند. Nexo ادعا دارد که موسسه مالی آن دارای مجوز است و تعهد بیمه ۱۰۰ میلیون دلاری برای دارایی های کاربران خود دارد.

OmiseGo

OmiseGo معاملات فوری نفر به نفر p2p را در سراسر دنیا بدون پرداخت های بانکی فراهم می کند. این برنامه با استفاده از شبکه OMG یک راه حل مقیاس گذاری برای امور مالی در بلاکچین اتریون است.

Uniswap

درواقع یک صرافی ارزدیجیتال است که به کاربران اجازه می دهد با با تهیه نقدینگی و درآمد خود بر اساس هزینه های معاملاتی جمع آوری شده، نسبت به دارایی های خود سود کسب کنند.

poolTogether

یک حساب پس انداز مرتبط با جایزه است. و به کاربران اجازه می دهد که دارایی های خود را در آن ذخیره کنند تا به عنوان یک حساب پس انداز عمل کند. همچنین به آن ها فرصتی برای برنده شدن در قرعه کشی نیز می دهد. جوایز قرعه کشی با سود حاصل از وجوه سپرده شده در آن تامین می شود.

برنامه های غیرمتمرکز غیر مالی (Non-financial dApps)

برنامه های غیرمتمرکز غیر مالی بیشتر برای بازی ها ، برنامه های اجتماعی، رسانه ای و توسعه برنامه های کاربردی استفاده می شوند. در ادامه با برخی از آن ها آشنا می شویم.

CryptoKitties

در این بازی کاربران گربه های دیجیتالی به نام CryptoKitties جمع آوری و پرورش می دهند که هرکدام از آن ها ژن و ظاهر منحصر به فرد خود را دارند. این برنامه به طور گسترده به عنوان اولین برنامه غیرمتمرکز مجازی اتریوم است.

My Crypto Heroes

یک بازی نقش افرینی چند نفره است که در آن کاربران با قهرمانان الهام گرفته از تاریخ بازی می کنند تا در جستجوی چیزهای نادر باشند. و برای کسب پاداش و شهرت با دیگر بازیکنان بجنگند. این بازی از توکن های ERC-20 پشتیبانی می کند.

Play2Win

این برنامه دارای چهار بخش اصلی است که شامل بازی های محلی، اسلات ها و بازی های کازینو است. به سادگی می توان بازی کنید و یک قرارداد هوشمند جوایزهای شما را به کیف پول که از آن شرط بندی شده است برمی گرداند.

Cent یک شبکه اجتماعی درآمدزا است که به کاربرانش اجازه می دهد هر آنچه را که در ذهنشان است به اشتراک بگذارند و از دیگران پاداش بگیرند. محتوای با کیفیت بالا ETH را دریافت می کند، در حالی که محتوای کم کیفیت احتمالاً نادیده گرفته می شود.

Opensea

OpenSea بازاری است که در آن کاربران می توانند کلکسیون های منحصر به فرد ارزهای دیجیتال مانند اقلام بازی یا دارایی مجازی را بخرند و بفروشند. معاملات از طریق یک قرارداد هوشمند انجام می شوند واین بازار تقریبا با حدود ۱۹۰۰ کاربر فعال ماهانه فعال است.

Peepeth

یک شبکه اجتماعی است که روی بلاکچین اتریوم اجرا می شود. و هر پست آن در بلاکچین ذخیره می شود.

پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم

اتریوم چیست؟

اگر بیت­کوین (BTC) نوع پول مورد استفاده در آینده باشد، پس اتریوم چیست ؟ برای کسی که تازه وارد فضای رمزارز شده، این سوال ایجاد می­شود. زیرا احتمالاً اتریوم و اتر را در کنار بیت کوین در همه­جا، در مبادلات و در اخبار، در کنار هم می­بیند. با این حال، درست نیست که اتریوم را رقیب اصلی بیت کوین در نظر بگیریم. اتریوم اهداف، ویژگی­ها و حتی فناوری متفاوتی با بیت کوین دارد. اتریوم یک شبکه­ ی بلاکچینی غیرمتمرکز است که کاربران با استفاده از توکن اتر می­توانند معاملات خود را انجام دهند، سود سهام دریافت کنند، از توکن­ های غیرقابل معاوضه (NFT) استفاده کرده یا آن را ذخیره کنند، بازی کرده و یا از رسانه ­های اجتماعی استفاده کنند و بسیاری موارد دیگر.

در حال حاضر این بلاکچین دارای الگوریتم اثبات کار (PoW) است اما در حال تبدیل به الگوریتم اثبات سهام (PoS) با اتریوم 2.0 به منظور مقیاس­پذیری و سازگاری با محیط است. بسیاری از افراد، اتریوم را نسل جدیدی از اینترنت می­دانند. اگر سیستم­ عامل­های متمرکز مانند اپ استور اپل را نسخه­ی 2.0 وب بدانیم، یک شبکه­ی غیرمتمرکز مانند اتریوم، نسخه­ی 3.0 وب است. برای مثال، نسل بعدی وب از برنامه­ های غیرمتمرکز (DApps)، امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و صرافی‌های غیرمتمرکز (DEXs) پشتیبانی می­کند. در این مطلب، ما به بررسی اتریوم و مسائل پیرامون آن می‌پردازیم.

تاریخچه­ ی اتریوم

اتریوم همیشه دومین پروژه­ی بزرگ بلاکچین در جهان نبوده است. ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) در واقع این پروژه را برای پاسخ­گویی به کمبودهای بیت کوین ایجاد کرد. Buterin وایت پیپر اتریوم را در سال 2013 منتشر کرد که در آن جزئیات قراردادهای هوشمند نوشته شده بود.

با این که برنامه‌های غیرمتمرکز در فضای بلاکچین در حال گسترش بودند، اما سیستم­عامل­ها با هم سازگار نبودند. از نظر او، یکپارچگی نحوه­ی عملکرد و تعامل برنامه‌های غیرمتمرکز تنها راه‌حل بود.

بنابراین، اتریوم 1.0 ایجاد شد. به آن به عنوان اپ استور اپل نگاه کنید؛ یک فضای حاوی ده­ها هزار برنامه­ی مختلف که همه طبق یک قانون عمل می­کنند و تنها تفاوت این است که این مجموعه از قوانین، در شبکه­ ای کدگذاری شده­اند و به صورت مستقل اجرا می­شوند و توسعه­دهندگان نیز می­توانند قوانین خاص خود را در DApps اجرا کنند. در عوض، قدرت در دست کسانی است که به عنوان یک مجموعه عمل می­کنند. البته ساختن چنین شبکه ­ای، کم­هزینه نیست. بوترین و شریکانش Gavin Wood، Jeffrey Wilcke، Charles Hoskinson، Mihai Alisie، Anthony Di Iorio و Amir Chetrit، پیش­فروش توکن اتر را برای جمع­آوری 18,439,086 دلار برگزار کردند تا بودجه­ی مورد نیاز برای گسترش اتریوم تامین شود.

این گروه هم­چنین در سوئیس، بنیاد اتریوم را برای گسترش این شبکه و حفظ آن تاسیس کردند. کمی بعد، ویتالیک بوترین اعلام کرد که این بنیاد به عنوان یک سازمان غیرانتفاعی فعالیت خواهد کرد که باعث شد تا بعضی از شریکان او، بنیاد را ترک کنند. با گذشت زمان، توسعه­دهندگان با ایده­ های غیرمتمرکز خود به پروژه اتریوم پیوستند. در سال 2016، آن‌ها یک سازمان خودگردان غیرمتمرکز (DAO) ایجاد کردند؛ یک گروه دموکراتیک که برای تغییرات و پیشنهادات در شبکه رای دادند. این سازمان به وسیله یک قرارداد هوشمند ایجاد شد تا نیازی به مدیرعاملی با قدرت تام در اتریوم وجود نداشته باشد. درعوض، اکثریت درباره­ی تغییرات اعمال شده رای می­دادند.

با این حال، همه­ی این برنامه­ها با حمله­ی یک هکر ناشناس که توانست 40 میلیون دلار از بودجه­ی DAO را به سرقت ببرد، بهم خورد. DAO نیز در مقابل به هارد فورک شدن اتریوم رای داد که این یعنی شبکه­ی اتریوم از حالت قدیمی خود خارج و با پروتکل جدیدی به‌روزرسانی شد و اساساً تحت یک به‌روزرسانی بزرگ نرم­افزاری قرار گرفت. شبکه­ی جدید، نام اتریوم را حفظ کرد در حالی که شبکه­ی اصلی به عنوان اتریوم کلاسیک هم­چنان وجود دارد.

اتریوم چگونه کار می­کند؟

مانند بیت کوین، شبکه­ی اتریوم به لطف کاربرانی که به عنوان Node شرکت می­کنند، در هزاران رایانه در سراسر جهان وجود دارد و یک سرور متمرکز نیست. این باعث می­شود تا شبکه، غیرمتمرکز شده و در برابر حملات در امان باشد و در نتیجه نمی­تواند از بین برود. اگر یک رایانه خراب شود، مشکلی ایجاد نمی­شود زیرا هزاران نفر دیگر از شبکه استفاده کرده و به بقای شبکه کمک می­کنند.

اتریوم اساساً یک سیستم منفرد و غیرمتمرکز است که در کامپیوتری به نام ماشین مجازی اتریوم (EVM) اجرا می­شود. هر Node، یک کپی از آن کامپیوتر را در اختیار دارد که این یعنی هر گونه تعامل باید تایید شود تا همه بتوانند نسخه­ی خود را به‌روزرسانی کنند. تعاملات شبکه­ ی در غیر این صورت، تراکنش در نظر گرفته می­شوند و در بلاک­ های بلاکچین اتریوم ذخیره می­شوند. استخراج­کنندگان اعتبار آن‌ها را قبل از ثبت کردن در شبکه به عنوان بخشی از سوابق معاملات یا در دفتر دیجیتال، تایید می­کنند. استخراج­ کردن برای تایید تراکنش،­ به عنوان یک روش اثبات کار شناخته می­شود. هر بلاک دارای یک کد 64 رقمی منحصر به فرد برای شناسایی است. استخراج­کنندگان این کدها را پیدا کرده و منحصر به فرد بودن آن‌ها را شناسایی می­کنند. کاری که آن‌ها انجام می­دهند، اثبات در انجام آن کار است و استخراج­کنندگان به خاطر تلاش ­هایشان پاداش دریافت می‌کنند.

هم­چنین مانند بیت کوین، همه­ی تراکنش­های اتریوم کاملاً عمومی هستند. استخراج­کنندگان، بلاک­ های تکمیل شده را در شبکه منتشر می­کنند، تغییرات انجام شده را تایید و بلاک­ها را در دسترس همه قرار می­دهند. بلاک ­های تایید شده را نمی­توان دستکاری کرد.

اما اگر استخراج­کنندگان بابت کاری که انجام می­دهند پاداش بگیرند، آن پاداش از کجا می­آید؟ هر تراکنش مقداری هزینه (کارمزد) به همراه دارد که gas نامیده می­شود که توسط کاربر انجام دهند­ه­ی تراکنش، پرداخت می­شود. این هزینه به استخراج ­کننده­ ای که تراکنش را تایید می­کند، پرداخت می­شود و باعث حفظ امنیت شبکه و کمک به استخراج­ های بعدی می­شود. gas در اصل عاملی برای ایجاد محدودیت است، یعنی فعالیت­ هایی را که یک کاربر در طول تراکنش می­تواند انجام دهد را محدود می­کند. هم­چنین باعث جلوگیری از ایجاد اسپم در شبکه می­شود.

از آن‌جا که ETH بیش‌تر از این که یک توکن باارزش باشد یک توکن کاربردی است، میزان عرضه­ی آن نامحدود است. از آن‌جایی که اتر دائماً به صورت پاداش استخراج­کنندگان وارد گردش می­شود، همیشه متقاضی خواهد داشت و تورم هرگز ارزش آن را از بین نخواهد برد. متاسفانه هزینه ­های gas اتریوم برای بعضی از کاربران بر اساس فعالیت ­هایی که در شبکه انجام می­دهند می­تواند بالا باشد. این به آن دلیل است که یک بلاک فقط می­تواند مقدار مشخصی از gas را بر اساس نوع تراکنش و مقادیر آن، در خود جای دهد. در نتیجه، استخراج­کنندگان تراکنش‌هایی با بالاترین مقدار gas را انتخاب می­کنند و این یعنی کاربران با یک‌دیگر بر روی گرفتن تایید برای تراکنش رقابت می­کنند. این رقابت باعث می­شود تا هزینه­ها بالا و بالاتر برود تا این که شبکه در اوج شلوغی، متراکم شود. ازدحام در شبکه یک مشکل بزرگ پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم است که در بخش جداگانه و مربوط به اتریوم 2.0 به آن پرداخته خواهد شد.

تعامل کردن با شبکه­ی اتریوم به رمزارز نیاز دارد که در کیف پول ذخیره می­شود. این کیف پول به DAppها متصل است و به عنوان گذرنامه ­ای در فضای اتریوم عمل می­کند. از آن‌جا، هر کسی می­تواند خرید کند، بازی انجام دهد، پول قرض بدهد و هر نوع فعالیتی را که در شبکه­ی اینترنت معمولی انجام می­دهد، در این شبکه نیز می‌تواند انجام دهد. فقط با این تفاوت که استفاده از اینترنت معمولی رایگان است و آن نیز به دلیل جمع­آوری داده­های شخصی­ کاربران است. نهادهای متمرکز که وب‌سایت­ها را مدیریت می­کنند، می­توانند این داده­ها را فروخته و از آن کسب درآمد کنند.

در اینجا رمزارز جای داده را می­گیرد که این یعنی کاربران آزادانه می­توانند به طور ناشناس به فعالیت­های خود ادامه دهند. این هم­چنین به این معنی است که همه می­توانند به طور مساوی از DApp استفاده کنند و تبعیضی در کار نیست. برای مثال، هیچ DApp بانکی یا قرض­دهنده‌ای نمی­تواند کسی را بر اساس نژاد یا وضعیت مالی رد کند. یک واسطه نمی­تواند یک تراکنش به نظر مشکوک را مسدود کند. این کاربران هستند که تصمیم می­گیرند چه کاری را چطور انجام دهند و به همین دلیل بسیاری از افراد اتریوم را نسل سوم وب می­دانند.

اتریوم در پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم برابر بیت کوین

در حالی که بیت کوین اصلی­ترین رمزارز به حساب می­آید، اما مجموعه­ی اتریوم قصد دارد تا پروژه­ی خود را گسترش دهد. بیت کوین، یک نوع پول دیجیتالی است اما محدودیت­هایی دارد. بیت کوین یک شبکه­ی PoW است که برای مقیاس­پذیر شدن تلاش می­کند. این موضوع باعث شده تا بعضی­ها فکر کنند که مانند طلا، جنبه­ی ذخیره­ای دارد و علاوه‌بر این‌ها دارای سقف عرضه‌ی 21 میلیون سکه­ای است.

از طرف دیگر، اتریوم قصد دارد تا بر زیرساخت­های فعلی اینترنتی غالب شود و بسیاری از فرآیندهایی را که به واسطه نیاز دارند، مانند استفاده از اپ استور را به فرآیندهایی خودکار تبدیل کند. ETH بیش‌تر به عنوان وسیله­ای برای تعامل با شبکه مورد استفاده قرار می­گیرد تا به عنوان راهی برای انتقال پول. هر چند می­توان از آن به این منظور نیز استفاده کرد.

توسعه­دهندگان می­توانند در شبکه­ی اتریوم، توکن منحصر به فرد سازگار با پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم اتر را برای هر DApp بسازند که توکن ERC-20 نامیده می­شود. گرچه این روند کامل و بی­نقص نیست، اما به این معنی است که همه­ی توکن­های مبتنی بر اتریوم از نظر فنی با یک­دیگر سازگار هستند. اما شبکه­ی بیت کوین صرفا برای بیت کوین است.

مزایای اتریوم چیست؟

جدا از غیرمتمرکز بودن و توانایی کاربران در تعامل در شبکه به صورت ناشناس، اتریوم مزایای مختلف دیگری از جمله عدم سانسور دارد. برای مثال، اگر کسی متن توهین­آمیزی را توییت کند، توییتر می­تواند آن توییت را حذف کند و یا با کاربر برخورد کند. اما در رسانه­های اجتماعی موجود در اتریوم، برخورد با فرد خاطی فقط در صورتی انجام می­شود که کل کاربران آن شبکه به برخورد با آن فرد رای دهند. به این ترتیب، کاربران با دیدگاه­های مختلف می­توانند هر طور که صلاح می­دانند با یک­دیگر بحث کنند و خود آن‌ها می­توانند تصمیم بگیرند که چه چیزهایی باید و نباید گفته شود.

الزامات مجموعه هم­چنین مانع غالب شدن افراد خطرناک می­شود. کسی که قصد دارد تا نقشه­های شوم خود را عملی کند باید 51% از شبکه را به کنترل خود درآورد که در اکثر مواقع تقریباً غیرممکن است. به این ترتیب، این شبکه بسیار امن­تر از یک سرور ساده است که به راحتی بتوان به آن نفوذ پیدا کرد. از طرفی دیگر، قراردادهای هوشمند وجود دارند که بسیاری از فعالیت‌ها را به طور خودکار انجام می­دهند. برای مثال، یک فریلنسر در شرکت Upwork باید از پلتفرم آن برای پیدا کردن مشتری استفاده کرده و قراردادهای حقوقی را تنظیم کند. مدل کسب و کار Upwork نیز این گونه است که درصدی از هر قرارداد را می­گیرد تا بتواند حقوق کارکنان، هزینه­های سرور و غیره را پرداخت کند. در وب نسل سوم، مشتری می­تواند به سادگی یک قرارداد هوشمند با این متن بنویسد که «در صورتی پول پرداخت می­شود که کار در زمان موردنظر تحویل داده شود.»

در قراردادهای هوشمند، قوانین به طور دقیق در قرارداد تنظیم می­شود و هیچ­کدام از طرفین قرارداد نمی­توانند آن را دستکاری کنند. هم­چنین دستیابی به اتر راحت‌تر از قبل شده است. شرکت­هایی مانند PayPal و شرکت تابعه­ی آن Venmo از خرید رمزارز با پول فیات در داخل برنامه پشتیبانی می­کنند. با توجه به میلیون­ها مشتری‌ای که در هر پلتفرم دارند، آن‌ها مجبورند تا هر چه زودتر از این نوع روش­ها استفاده کنند.

معایب اتریوم چیست؟

هر چند اتریوم از لحاظ پلتفرمی عالی به نظر می­رسد، اما چند مسئله­ی اساسی وجود دارد که باید به آن‌ها رسیدگی شود. اولین موضوع، مقیاس­پذیری است. ویتالیک بوترین، اتریوم را مانند وب فعلی تصور کرد که میلیون­ها کاربر به طور هم­زمان با یک­دیگر در تعامل هستند. با این حال، به دلیل الگوریتم اثبات کار (PoW)، این گونه تعامل با هزینه­های gas و تایید اعتبار بلاک محدود می­شود. علاوه بر این، غیرمتمرکز بودن خود یک مانعی را ایجاد می­کند؛ یک نهاد متمرکز مانند Visa همه چیز را مدیریت می­کند و روند معامله را کامل انجام می­دهد.

دومین مسئله، در دسترس بودن آن است. در حال حاضر، گسترش دادن اتریوم پرهزینه است و برای کاربرانی که با فناوری آن آشنا نیستند، چالش­برانگیز است. بعضی از پلتفرم­ها به کیف پول خاصی نیاز دارند، به این معنی که شخص باید ETH خود را از کیف پول فعلی به کیف پول موردنظر منتقل کند. این یک مرحله­ی غیرضروری برای کاربرانی است که با سیستم گردش مالی فعلی آشنا هستند و مبتدی نیستند.

مطمئناً PayPal از رمزارز پشتیبانی خواهد کرد اما کاربران نمی­توانند کاری بیش‌تر از ذخیره کردن رمزارزهای خود در آن انجام دهند. این پلتفرم باید به DeFi و DApp مجهز شود تا قابلیت دسترسی به آن بیش‌تر شود.

این پلتفرم راه­های پیشنهادی خوبی برای جذب کاربران بیش‌تر دارد، اما نحوه­ی استفاده از اتریوم باید ساده­سازی شود. یادگیری درباره­ی بلاکچین با استفاده از آن بسیار متفاوت است.

اتریوم نسل دوم (Ethereum 2.0) چیست؟

اتریوم به آرامی در حال ارتقا به نسخه­ی 2.0 است که انتظار می­رود الگوریتم اثبات سهام (PoS) به آن اضافه شود. بین سال‌های 2020 تا 2022 قرار است که شبکه­ی سنتی اتریوم با بیکن چین (Beacon Chain)، اولین ویژگی جدید اتریوم نسل دو، ادغام شود. در نگاه اول به نظر می­رسد که بیکن چین تغییر چندانی نمی­کند اما تغییرات اساسی لازم را برای ارتقاهای آینده مانند shard chain اضافه می­کند. آیا مسئله­ی مقیاس­پذیری که قبلاً بحث شد را به یاد دارید؟ shard chain بخش بزرگی از این مشکل را حل می­کند.

Shard کردن یا خرد کردن در واقع عملی برای گسترش معاملات در شبکه­های بلاکچین متعدد و کوچک‌تر است. این شبکه­های کوچک می­توانند توسط کاربرانی با سخت­افزارهای ضعیف مدیریت شوند زیرا به جای ذخیره­ی اطلاعات کل شبکه، فقط باید اطلاعات مربوط به shard را ذخیره کنند. اساساً، shard کردن باعث راحت‌تر شدن تایید اعتبار اتریوم می­شود و به تجزیه شدن شبکه­ی اصلی کمک می­کند. اتریوم نسل دو باعث جسورتر شدن علاقمندان به رمزارز می­شود. با این حال، تمام این فعالیت­ها باعث شده تا هزینه­های تراکنش بیش‌تر و زمان تایید آن‌ها طولانی­تر شود که نیاز شدید به اتریوم نسل دو را نشان می­­دهد. اما این می­تواند خود مشکلی ایجاد کند زیرا هزینه­ها ممکن است بیش از نیمی از مبلغ تراکنش­ها را به خود اختصاص دهد. خوشبختانه توسعه­دهندگان DApp سخت در تلاشند تا میزان دسترسی را بیش‌تر کنند.

بخشی از این راه­حل مربوط به اثبات سهام (PoS) می­شود که ویژگی اصلی اتریوم نسل دوم است. به جای استخراج­ کردن که انرژی­بر است، اتریوم نسل دو به سمت الگوریتم اثبات سهام متمایل می­شود. این الگوریتم باعث جایگزینی استخراج­کنندگان با اعتبارسنج­ها می­شود؛ کاربرانی که در بلاکچین، اتریوم ذخیره می­کنند، تراکنش­ها را تایید می­کنند و دیگر کارها را انجام می­دهند. آن‌ها اساساً شکل دیگری از nodeها هستند.

برای تبدیل شدن به یک اعتبارسنج کامل، حداقل باید در دوره­ی اولیه­ی اتریوم نسل دو، 32 اتر سرمایه­گذاری کرد. با داشتن رایانه­ی متصل به شبکه، اعتبارسنج‌ها به عنوان پاداش تلاش­های خود، اتر دریافت می­کنند. هدف این است که مشخص شود افرادی که اترهای خود را سرمایه­گذاری می­کنند در واقع نیت و اهداف خوبی در شبکه دارند و برای موفقیت شبکه هر کاری که از دست‌شان بربیاید انجام می­دهند. اگر یک اعتبارسنج نتواند به درستی مشارکت کند یا بخواهد سوءاستفاده کند، اتر سرمایه­گذاری شده­ی خود را از دست می­دهد.

الگوریتم اثبات سهام باعث سریع­تر و در دسترس­تر شدن مجموعه­ی بلاکچین می­شود و به سخت­افزار خاصی مانند استخراج نیاز ندارد، یعنی هر کسی با بودجه و یک دستگاه می­تواند در آن شرکت کند. از لحاظ تئوری، دسترسی به شبکه باید بیش‌تر شود؛ هر چه اعتبارسنج بیش‌تر باشد، بلاک­های بیش‌تری اعتبارسنجی می­شوند. در نهایت بیش‌تر شدن تعداد اعتبارسنج‌ها هم­چنین باعث افزایش امنیت اتریوم به عنوان یک سیستم غیرمتمرکز می­شود.

جمع‌بندی

چه بخواهید و چه نخواهید، بر اساس رتبه‌بندی coinmarketcap، اتریوم دومین رمزارز برتر بازار است و اغلب فعالان این حوزه به آینده این ارز دیجیتال بسیار امیدوارند. نظر شما راجع به اتریوم چیست؟ برای ما بنویسید.

همه چیز درباره ارز دیجیتال اتریوم Ethereum

اتریوم اغلب به عنوان دومین ارز دیجیتال محبوب پس از بیت کوین شناخته می شود. اما برخلاف بیت‌کوین و دیگر انواع ارز دیجیتال، کاربرد اتریوم بسیار بیشتر از یک وسیله مبادله دارایی یا ذخیره‌سازی ارزش مالی است. در عوض، اتریوم خود را یک شبکه محاسباتی غیرمتمرکز می نامد که پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم بر اساس فناوری بلاک چین ساخته شده است. بیایید معنای آن را باز کنیم.

فهرست مطالب

اتریوم چیست؟

اتریوم یک پلتفرم بلاک چین غیرمتمرکز است که یک شبکه همتا به همتا ایجاد می کند. اتریوم به طور ایمن کد برنامه را اجرا و تأیید می کند. این فرایند ها قرارداد های هوشمند نامیده می شوند. قرارداد های هوشمند به شرکت کنندگان شبکه اجازه می دهند تا بدون یک مقام مرکزی قابل اعتماد با یکدیگر معامله کنند. سوابق تراکنش تغییرناپذیر و به طور ایمن در سراسر شبکه توزیع می شوند. به شرکت کنندگان، مالکیت و مشاهده کامل داده های تراکنش داده می شود. تراکنش ها از حساب های اتریوم ایجاد شده توسط کاربران ارسال و دریافت می شوند. یک فرستنده باید درخواست تراکنش ها را طی یک عملیات ریاضی وار و پیچیده امضا و تایید کند و اتر، ارز دیجیتال بومی اتریوم را به عنوان هزینه پردازش تراکنش ها از شبکه استخراج کند.

اتریوم چگونه کار می کند؟

مانند همه ی انواع ارز دیجیتال، اتریوم بر اساس یک شبکه مبتنی بر فناوری بلاک چین کار می کند. فناوری بلاک چین یک دفتر کل عمومی غیرمتمرکز و توزیع شده است که در آن تمامی تراکنش ها تایید و ثبت می شوند. فرایند توزیع به این معناست که همه شرکت‌ کنندگان در شبکه اتریوم یک نسخه یکسان از این دفتر را در اختیار دارند و به آن ‌ها اجازه داده می شود که همه ی تراکنش‌ های گذشته را ببینند و از این جهت غیرمتمرکز است که شبکه توسط هیچ نهاد مرکزی و متمرکزی اداره یا مدیریت نمی شود. در عوض، توسط همه ی اعضای شبکه ی کل توزیع شده که مالکان و دارندگان اتر هستند، اداره می گردد.
تراکنش های فناوری بلاک چین از رمزنگاری برای ایمن نگه داشتن شبکه و تأیید تراکنش ها استفاده می کنند. مردم رایانه ‌ها را برای استخراج ارز دیجیتال اتریوم به کار می گیرند یا به عبارتی معادلات پیچیده ریاضی را حل می‌کنند که هر تراکنش در شبکه را تأیید می‌کند و بلوک‌ های جدیدی را به زنجیره بلوکی که در قلب سیستم است، اضافه می‌ نماید. به شرکت کنندگان مالکیت و اجازه مشاهده کامل داده های تراکنش داده می شود. برای سیستم اتریوم، این توکن ها اتر (ETH) نامیده می شوند.
از اتر می توان برای خرید و فروش کالاها و خدمات مانند بیت کوین استفاده کرد. همچنین طی سال‌های اخیر شاهد افزایش پر شتاب قیمت اتر ‌ بوده ایم که آن را به یک سرمایه‌گذاری سوداگرانه تبدیل کرده است. اما چیزی که در مورد اتریوم منحصر به فرد می باشد، این است که کاربران می‌ توانند برنامه ‌هایی مانند نرم‌افزارهایی که روی سیستم عامل رایانه اجرا می‌شوند، بسازند به صورتی که روی پلتفرم فناوری بلاک چین اجرا شوند. این برنامه ها می توانند داده های شخصی را ذخیره و منتقل کنند یا تراکنش های مالی پیچیده را انجام دهند.

کن فروم، مدیر آموزش و توسعه در Enterprise Ethereum Alliance می گوید: «اتریوم با بیت کوین متفاوت است زیرا شبکه می تواند محاسبات را به عنوان بخشی از فرآیند استخراج انجام دهد. این قابلیت محاسباتی اساسی، کاربرد اتریوم را از ذخیره‌سازی صرف ارزش های مالی و وسیله مبادله ی دارایی ها ، به یک موتور محاسباتی غیرمتمرکز و قدرتمند جهانی ارتقا می دهد.»»

مزایای پیاده سازی برنامه ها بر روی پلترم اتریوم

اتریوم یک پلت فرم بسیار منعطف را ارائه می دهد که بر اساس آن می توان برنامه های غیرمتمرکز را با استفاده از زبان اسکریپت نویسی Solidity و ماشین مجازی آن که منحصر به اتریوم هستند، ساخت. توسعه‌دهندگان برنامه‌های غیرمتمرکز که قرارداد های هوشمند را روی اتریوم مستقر می‌کنند از اکوسیستم غنی، ابزارهای توسعه‌دهنده و شیوه‌های بی نظیر ایجاد شده توسط پروتکل های به بلوغ رسیده ی اتریوم بهره می‌برند. این بلوغ همچنین کیفیت تجربه کاربر را در رابطه با استفاده از برنامه‌ های اتریوم ارتقا می دهد. برای نمونه کیف‌پول‌هایی مانند MetaMask، Argent، Rainbow و موارد دیگر که رابط‌های ساده‌ای را به کاربران عرضه می دارند و از طریق آن می‌توانند با بلاک چین اتریوم و قرارداد های هوشمند مستقر در آن، تعامل کرد. پایگاه کاربری بزرگ اتریوم توسعه دهندگان را تشویق می کند تا برنامه های خود را در شبکه استقرار دهند، که این امر کاربرد اتریوم را به عنوان خانه اصلی برنامه های غیرمتمرکز مانند DeFi و NFT ها تقویت می کند. در آینده، پروتکل اتریوم ۲.۰، که در حال حاضر در دست توسعه است، شبکه مقیاس پذیرتری را برای ساخت برنامه های غیرمتمرکز که به توان عملیاتی تراکنش بالاتری نیاز دارند، ارائه خواهد کرد.

تفاوت اتر و اتریوم چیست؟

اتر یک ارز دیجیتال می باشد که می توانید از آن در تراکنش های مالی، به عنوان سرمایه گذاری یا برای ذخیره دارایی استفاده کنید و اتریوم شبکه مبتنی بر فناوری بلاک چین است که اتر روی آن نگهداری و مبادله می شود. همانطور که در بالا ذکر شد، با این حال، این شبکه انواع عملکردهای دیگر را خارج از ETH ارائه می دهد.

Boaz Avital، مدیر فروش محصولات در Anchorage می‌گوید: « در نگاه اول، به نظر می رسد کاربرد اتریوم جابه‌جایی ساده وجوه باشد اما در واقعیت کاربرد اتریوم تراکنش ‌های پیچیده‌ ای است که هر کاری، از مبادله دارایی‌ها گرفته تا گرفتن وام و حتی به دست آوردن مالکیت یک اثر هنری دیجیتال را انجام می‌دهند. تراکنش ها در شبکه اتریوم پردازش و ذخیره می شوند.»

از دیگر کاربردهای اتریوم ذخیره داده ها و اجرای برنامه های غیرمتمرکز است. به‌جای میزبانی نرم‌افزار روی سروری که متعلق به گوگل یا آمازون است و به عنوان یک نهادی که مرکزی داده‌ ها را کنترل می‌ کند، مردم می ‌توانند برنامه ‌ها را روی بلاک چین اتریوم میزبانی کنند. این به کاربران امکان مدیریت داده ها را می دهد و آنها می توانند بدون محدودیت های قبلی، از برنامه استفاده کنند. زیرا هیچ مرجع مرکزی برای قانون گذاری، اعمال محدودیت و دستکاری وجود ندارد.

شاید یکی از جذاب ترین موارد کاربرد اتریوم و اتر، قراردادهای خود اجرا یا به اصطلاح قرارداد های هوشمند باشد. مانند هر قرارداد دیگری، دو طرف در مورد تحویل کالا یا خدمات در آینده توافق می کنند. اما برخلاف قراردادهای مرسوم، وجود وکلا و نهاد های قانونی برای عقد قرارداد ضروری نیست: طرفین، قرارداد را روی بلاک چین اتریوم کدگذاری می‌کنند و پس از برآورده شدن شرایط قرارداد، قرارداد خود به خود اجرا شده و اتر را به کاربر مربوطه تحویل می‌دهد.

اتریوم در مقابل بیت کوین

استفاده اولیه بیت کوین به عنوان یک ارز دیجیتال و ذخیره ارزش و دارایی است. اتر نیز به عنوان یک ارز دیجیتال و برای ذخیره ارزش کار می کند، اما شبکه غیرمتمرکز اتریوم امکان ایجاد و اجرای برنامه های کاربردی، قراردادهای هوشمند و سایر تراکنش ها را در شبکه فراهم می کند. بیت کوین این توابع را ارائه نمی دهد. فقط به عنوان ارز و ذخیره ارزش استفاده می شود.

اتریوم همچنین تراکنش ها را با سرعت بیشتری پردازش می کند. گری دی وال، رئیس گروه بازارهای مالی و مقررات کاتن، می گوید: «بلوک های جدید هر ۱۰ دقیقه یک بار در شبکه بیت کوین تأیید می شوند در حالی که بلاک های جدید در شبکه اتریوم هر ۱۲ ثانیه پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم یک بار تأیید می شوند. او خاطرنشان می کند که تحولات آینده بازار ارز دیجیتال می تواند تراکنش های اتریوم را بیش از پیش افزایش دهد.

و در نهایت، آخرین تفاوت اتریوم و بیت کویت این است که هیچ محدودیتی در تعداد توکن‌ های اتر بالقوه وجود ندارد. یعنی اتریوم منبع نامحدودی برای استخراج ارزدیجیتال است. در حالی که بیت‌کوین بیش از ۲۱ میلیون سکه منتشر نخواهد کرد و در آینده ظرفیت پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم استخراج آن به پایان می رسد.

مزایای اتریوم

• شبکه ی بزرگ و واقعی: از موارد کاربرد اتریوم یک شبکه تضمین شده و واقعی است که طی سال‌ها کارکرد و میلیاردها ارزش معاملاتی آزمایش شده است. اتریوم یک جامعه جهانی بزرگ، متعهد و بزرگترین اکوسیستم مبتنی بر فناوری بلاک چین و ارز دیجیتال دارد.
• طیف گسترده ای از توابع: اتریوم علاوه بر استفاده به عنوان ارز دیجیتال، می‌تواند جهت پردازش انواع دیگر تراکنش‌های مالی، اجرای قراردادهای هوشمند و ذخیره داده ‌ها برای برنامه‌ های رابط و شخص ثالث نیز مورد استفاده قرار گیرد.
• نوآوری مداوم: جامعه بزرگی از توسعه دهندگان اتریوم دائماً به دنبال راه های جدیدی برای بهبود شبکه و توسعه برنامه های جدید هستند. Avital می گوید: «به دلیل محبوبیت اتریوم، این شبکه مبتنی بر فناوری بلاک چین برای برنامه های غیرمتمرکز جدید و هیجان انگیز (و گاهی اوقات پر ریسک) ترجیح داده می شود.»
• بی نیازی از واسطه ها: شبکه غیرمتمرکز اتریوم به کاربران این امکان را می دهد که واسطه های شخص ثالث مانند وکلایی که قرارداد ها را می نویسند و تفسیر می کنند، بانک هایی که در تراکنش های مالی واسطه هستند یا خدمات میزبانی وب شخص ثالث را کنار بگذارند.

معایب اتریوم

محبوبیت فزاینده اتریوم منجر به افزایش هزینه های تراکنش شده است. کارمزد تراکنش‌های اتریوم که به آن گس (Gas) نیز گفته می‌شود، در فوریه ۲۰۲۱ به رکورد ۲۳ دلار در هر تراکنش رسید، که اگر به عنوان یک ماینر درآمد کسب می‌کنید این امر برایتان مزیت فوق العاده ای است، اما اگر می‌خواهید از شبکه استفاده کنید این موضوع برایتان نفع کمتری دارد. این به این دلیل است که برخلاف بیت‌ کوین که خود شبکه به تأییدکنندگان تراکنش پاداش می‌دهد، اتریوم از کسانی که در تراکنش شرکت می‌کنند می‌خواهد هزینه را پوشش دهند.

• پتانسیل تورم ارز دیجیتال: در حالی که اتریوم دارای محدودیت سالانه ۱۸ میلیون اتر در سال است، هیچ محدودیتی در طول عمر برای تعداد بالقوه این ارز دیجیتال وجود ندارد. این می تواند به این معنی باشد که اتریوم به عنوان یک سرمایه گذاری ممکن است بیشتر شبیه دلار عمل کند و ممکن است به اندازه بیت کوین که محدودیت سخت گیرانه ای در طول عمر استخراج بر اساس تعداد سکه ها دارد، افزایش بها پیدا نکند.
• منحنی یادگیری شیب دار برای توسعه دهندگان: اتریوم می تواند برای توسعه دهندگان دشوار باشد زیرا آنها باید از پردازش متمرکز به شبکه های غیرمتمرکز مهاجرت کنند.
• آینده نامعلوم: اتریوم به تکامل و بهبود خود ادامه می دهد و توسعه مداوم اتریوم ۲.۰ نوید عملکردهای جدید و کارایی بیشتر را می دهد. با این حال، این به‌روزرسانی بزرگ در شبکه، برای برنامه‌ها و معاملاتی که در حال حاضر استفاده می‌شوند، عدم اطمینان ایجاد می‌کند. DeWaal می‌گوید: «برای عملکرد اتریوم ۲.۰ به اعتبار‌دهنده‌های جدید زیادی نیاز است. سوال این است که آیا مهاجرت به بستر های نو کارساز خواهد بود؟ عناصر جدید زیادی وجود دارد که باید در جای خود قرار گیرند!»

نحوه خرید اتریوم

این یک تصور اشتباه رایج برای افرادی است که تازه وارد شبکه اتریوم شده اند. شما خود اتریوم را نمی‌خرید، اتریوم نام شبکه است. در واقع شما اتر را می‌خرید و سپس از آن در شبکه اتریوم استفاده می‌کنید. با توجه به محبوبیت اتریوم، خرید اتر بسیار آسان است:

1. یک صرافی ارز دیجیتال را انتخاب کنید: صرافی‌های رمزنگاری و پلتفرم‌های معاملاتی برای خرید و فروش ارز دیجیتال مختلف استفاده می‌شوند. Coinbase، Binance و Kraken تعدادی از صرافی های بزرگ هستند. اگر فقط به خرید رایج ترین سکه ها مانند اتر پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم و بیت کوین علاقه دارید، می توانید از یک کارگزاری آنلاین مانند Robinhood یا SoFi نیز استفاده کنید. آماده باشید تا مقداری از کارمزدهای معاملاتی یا پردازش را تقریباً به طور کلی بپردازید.
2. پول فیات را واریز کنید: شما باید پول نقد مانند دلار را در پلتفرم معاملاتی خود واریز کنید یا حساب بانکی یا کارت نقدی خود را به سرمایه خرید اتر پیوند دهید.(همین کار را می توانید در صرافی های ایرانی و با ریال هم انجام دهید)
3. اتر بخرید: پس از تامین مالی حساب یا به عبارتی کیف پول دیجیتال خود، می توانید از پول آن برای خرید اتر با قیمت فعلی اتریوم همراه با سایر دارایی ها استفاده کنید. هنگامی که سکه ها در حساب شما قرار گرفتند، می توانید آنها را نگه دارید، بفروشید یا در آینده با سایر ارزهای دیجیتال معامله کنید. به خاطر داشته باشید که هر زمان که ارزهای رمزنگاری شده را بفروشید یا معامله کنید، ممکن است مشمول مالیات شوید.
4. از کیف پول استفاده کنید: در حالی که می توانید اتر را در کیف پول دیجیتال پیش فرض پلت فرم معاملاتی خود ذخیره کنید، باید در نظر بگیرید که این می تواند یک خطر امنیتی نیز به همراه داشته باشد. اگر شخصی صرافی را هک کند، به راحتی می تواند سکه های شما را بدزدد. گزینه دیگر این است که سکه هایی را که نمی خواهید بزودی بفروشید یا معامله کنید، به کیف پول دیجیتال دیگر یا کیف پول سردی(کیف پول فیزیکی) که به اینترنت متصل نیست، منتقل کنید.

اتر بخریم؟

طبق گفته DeWaal، ممکن است به چند دلیل سرمایه گذاری در شبکه اتریوم را جدی بگیرید. اول، ارزش و استفاده به عنوان یک ارز دیجیتال را دارد. ثانیاً، فناوری بلاک چین اتریوم می تواند با مهاجرت به پروتکل جدید جذاب تر شود و سوم از آنجایی که افراد بیشتری از برنامه های توزیع شده اتریوم استفاده می کنند، تقاضا برای ETH ممکن است افزایش یابد.

علاوه بر خرید مستقیم اتر، می‌توانید در شرکت‌هایی که در حال ساخت برنامه‌های کاربردی با استفاده از شبکه اتریوم هستند، سرمایه‌گذاری کنید. اگر می‌خواهید مدیریت سرمایه‌گذاری خود را تقویت کنید، می‌توانید از یک صندوق سرمایه‌گذاری حرفه‌ای مانند صندوق بیت‌ویز اتریوم یا Grayscale Ethereum Trust نیز خرید کنید، اگرچه این صندوق‌ها در حال حاضر فقط برای سرمایه‌گذاران معتبر باز هستند.

قبل از سرمایه گذاری قابل توجه در اتر یا سایر ارزهای دیجیتال، ابتدا با یک مشاور مالی در مورد خطرات احتمالی صحبت کنید. با توجه به ریسک و نوسانات بالا در این بازار، میزان پولی سرمایه گذاری کنید که از دست دادن آن آسیب بزرگی به شما نمی زند ، حتی اگر به پتانسیل اتریوم اعتقاد دارید.