تجزیه و تحلیل نرخ بازگشت سرمایه

اثربخشی نتیجه آموزش

تحلیل مالی شرکتی چیست؟

تحلیلگری مالی شرکتی با ساختار سرمایه یک شرکت سر و کار دارد، به مواردی همچون روش‌های استفاده شده در موارد لزوم به تأمین مالی و اقداماتی که مدیریت برای افزایش ارزش شرکت انجام می‌دهد ساختار سرمایه شرکت گفته می‌شود. تحلیل مالی شرکتی همچنین شامل ابزارها و تحلیل‌های مورد استفاده برای اولویت‌بندی و توزیع منابع مالی است.

هدف نهایی تحلیل مالی شرکتی، شناختن روش‌های به حداکثر رساندن ارزش یک کسب و کار از طریق برنامه‌ریزی و استفاده بهینه از منابع و در عین حال متعادل کردن ریسک و سودآوری است.

فعالیت‌های مهم و تأثیرگذار بر تحلیل مالی شرکتی چیست؟

سه فعالیت مهم بر تحلیل مالی شرکتی تأثیرگذار است، مورد اول آن تحلیل سرمایه‌گذاری و بودجه‌بندی سرمایه‌ای است. سرمایه گذاری و بودجه بندی (بودجه ریزی) سرمایه شامل برنامه‌ریزی برای قراردادن دارایی‌های سرمایه‌ای بلندمدت شرکت به منظور ایجاد بالاترین بازده تعدیل شده با ریسک است که عمدتاً شامل تصمیم‌گیری در مورد این موضوع می‌شود که آیا فرصت سرمایه‌گذاری را دنبال کنید یا نه. تحلیل سرمایه‌گذاری و بودجه‌بندی سرمایه‌ای از طریق تجزیه و تجزیه و تحلیل نرخ بازگشت سرمایه تحلیل مالی گسترده انجام می‌شود.

با استفاده از ابزار حسابداری مالی، یک شرکت مخارج سرمایه‌ای را شناسایی می‌کند، جریان‌های نقدی پروژه‌های سرمایه‌ای پیشنهادی را تخمین می‌زند، سرمایه‌گذاری‌های برنامه‌ریزی شده را با درآمد پیش‌بینی شده مقایسه می‌کند و تصمیم می‌گیرد که کدام پروژه‌ها را در بودجه سرمایه‌ای خود در نظر بگیرد.

مدلسازی مالی برای برآورد تأثیر اقتصادی یک فرصت سرمایه‌گذاری و مقایسه پروژه‌های جایگزین استفاده می‌شود. یک تحلیلگر اغلب از نرخ بازده داخلی (IRR) در ارتباط با ارزش فعلی خالص (NPV) برای مقایسه پروژه‌ها و انتخاب بهینه یک پروژه استفاده می‌کند.

تأثیر روش تأمین مالی سرمایه

مورد دوم تأثیرگذار بر تحلیل مالی شرکتی، روش تأمین مالی سرمایه است. این فعالیت اصلی شامل تصمیم‌گیری در مورد چگونگی تأمین مالی بهینه سرمایه‌گذاری‌های مذکور است که از طریق حقوق صاحبان سهام، بدهی یا ترکیبی از هر دو می‌باشد. منابع مالی بلندمدت برای مخارج یا سرمایه‌گذاری‌های عمده، ممکن است از فروش سهام شرکت یا انتشار اوراق بدهی در بازار از طریق بانک‌ها به دست آید.

ایجاد تعادل بین دو منبع تأمین مالی (حقوق صاحبان سهام و بدهی) باید به دقت مدیریت شود، زیرا داشتن بدهی بیش از حد، ممکن است خطر نکول در بازپرداخت را افزایش دهد در حالی­که وابستگی بیش از حد به حقوق صاحبان سهام ممکن است سود و ارزش را برای سرمایه‌گذاران اصلی پایین بیاورد.

در نهایت، این وظیفه متخصصان تحلیل مالی تجزیه و تحلیل نرخ بازگشت سرمایه شرکتی است که ساختار سرمایه شرکت را با میانگین موزون هزینۀ سرمایه (WACC) تا حد امکان بهینه کنند.

تأثیر سود سهام و بازگشت سرمایه

مورد سوم تأثیرگذار بر تحلیل مالی شرکتی، سود سهام و بازگشت سرمایه است. این از مسئولیت‌های مدیران شرکت است تا تصمیم بگیرند که آیا سود مازاد کسب‌ وکار را برای سرمایه‌گذاری‌های آتی و الزامات عملیاتی حفظ کنند یا اینکه سود را در قالب سود سهام یا انواع دیگر قابل تقسیم بین سهامداران توزیع کنند.

سود انباشته‌ای که بین سهامداران توزیع نمی‌شود ممکن است برای تأمین تجزیه و تحلیل نرخ بازگشت سرمایه مالی توسعه یک کسب و کار استفاده شود. این اغلب می‌تواند بهترین منبع مالی باشد، زیرا بدهی اضافی را متحمل نمی‌شود و با انتشار سهام بیشتر ارزش سهام را کاهش نمی‌دهد. اگر مدیران شرکت معتقدند که می‌توانند نرخ بازدهی سرمایه‌گذاری سرمایه‌ای بیشتری از هزینه سرمایه شرکت به دست آورند، باید به دنبال انجام آن باشند، در غیر این صورت، آنها باید سرمایه مازاد را از طریق سود سهام یا بازخرید سهام به سهامداران برگردانند.

ساختار سرمایه یک شرکت در تحلیل مالی شرکتی چقدر مهم است؟

ساختار سرمایه یک شرکت برای به حداکثر رساندن ارزش کسب و کار بسیار مهم است. ساختار سرمایه شرکت می‌تواند ترکیبی از بدهی بلندمدت و کوتاه‌مدت و یا سهام مشترک و ترجیحی باشد. نسبت بین بدهی یک شرکت و حقوق صاحبان سهام آن اغلب مبنایی برای تعیین میزان متعادل یا مخاطره‌آمیز بودن روش تأمین مالی سرمایه شرکت است.

شرکتی که به شدت از طریق بدهی تأمین مالی می‌شود، ساختار سرمایه تهاجمی‌تری دارد و بنابراین ریسک بیشتری برای سهامداران خواهد داشت. با این حال، پذیرش این ریسک اغلب دلیل اصلی رشد و موفقیت یک شرکت نیز خواهد بود.

تجزیه و تحلیل نرخ بازگشت سرمایه

طبق تعریف، نرخ بازده داخلی (IRR) معادل نرخ سودی است که سرمایه گذار می تواند با سرمایه گذاری در یک طرح بدست آورد. در واقع طرح مشابه یک بانک عمل نموده و به سرمایه گذاری که در آن سپرده گذاری می نماید، با یک نرخ سود که همان IRR است از محل درآمد سالیانه سود ارائه می نماید.

شاخص IRR از جمله پرکاربردترین شاخص های مالی است که می توان با استفاده از آن توجیه پذیری مالی طرح را در مقایسه با شرایط معمول سرمایه گذاری در کشور و آن صنعت خاص بدست آورد. محاسبه شاخص IRR برای یک طرح در ارتباط تنگاتنگ با فرمول محاسبه شاخص NPV می باشد.

براساس نمودار NPV نسبت به نرخ تنزیل، شاخص نرخ بازده داخلی محل تلاقی نمودار با محور افقی می باشد. لذا شاخص IRR نرخ تنزیلی است که به ازاء آن نرخ تنزیل، شاخص NPV طرح معادل صفر گردد.

چنانچه در فرمول محاسبه IRR مشاهده می گردد، محاسبه این شاخص بصورت حدس و خطا و با استفاده از روش هایی نظیر روش نیوتن می باشد. مشابه روش محاسبه شاخص NPV می توان پس از تشکیل جدول جریانات نقدی با استفاده از برخی نرم افزارهای محاسباتی نظیر Excel شاخص IRR طرح را محاسبه نمود.

فرمول محاسبه شاخص IRR بصورت زیر می باشد:

If NPV (i * ) = 0 i * = IRR

فرمول محاسبه این شاخص در نرم افزار Excel بصورت = IRR () می باشد. در این زمینه نیز نرم افزار کامفار پس از تشکیل جدول جریانات نقدی که براساس مبانی و مفروضات ورودی بدان انجام می گردد، بصورت اتوماتیک شاخص IRR طرح را محاسبه و بعنوان خروجی محاسبات کامفار ارائه می نماید.

بعنوان مثال اگر این فرمول در نرم افزار Excel و بر ردیف جریانات نقدی جدول ارائه شده در بخش شاخص NPV اعمال گردد، نرخ بازده داخلی این طرح فرضی معادل ۳۳٫۶۲ درصد خواهد شد. این بدان مفهوم است که با سرمایه گذاری در این طرح، سرمایه گذار می تواند سود خالص سالیانه ای با نرخ ۳۳٫۶۲ درصد کسب نماید. حال اگر در نرم افزار Excel و در فرمول محاسبه شاخص NPV در فرمول به جای نرخ تنزیل نرخ محاسبه شده برای IRR که در حدود ۳۳٫۶۲ درصد می باشد قرار داده شود، مشاهده می نمایید که شاخص NPV برابر صفر خواهد بود. این نتیجه با فرمول محاسبه شاخص IRR مطابقت دارد.

بمنظور بررسی توجیه پذیری طرح براساس شاخص IRR بایستی یک استاندارد شاخص مالی بنام حداقل نرخ بازده جذاب Minimum Attractive Rate of Return (MARR) از جانب بررسی کننده گزارش توجیهی برای شاخص IRR تعیین گردد.

این استاندارد شاخص مالی بایستی به نحوی تعیین گردد که بتوان به توسط آن سرمایه گذاری در طرح که همراه با ریسک می باشد را با سرمایه گذاری در یک طرح بدون ریسک نظیر سپرده گذاری در بانک، بصورت کاملا معقولانه ای مقایسه نمود. بطور معمول برای تعیین نرخ MARR مشابه نرخ تنزیل که در بخش های قبل بدان اشاره گردید، حداکثر نرخ سود سپرده های بلند مدت بانکی و یا اوراق قرضه را باضافه چنددرصد ریسک سرمایه گذاری می نمایند.

براین اساس چنین برداشت می گردد که نرخ تنزیل و شاخص MARR در حالت کلی معادل یکدیگر بوده و بصورت تقریبا مشابه تعیین می گردند. لازم به توضیح است که استاندارد MARR در نرم افزار کامفار لحاظ نمی گردد و در اصل نرم افزار کامفار نمی تواند توجیه پذیری طرح از دیدگاه شاخص IRR را بررسی نماید. تحلیلگر مالی که از نرم تجزیه و تحلیل نرخ بازگشت سرمایه افزار کامفار استفاده می نماید برای بررسی توجیه پذیری طرح از دیدگاه شاخص IRR بایستی خود اقدام نماید و شاخص های محاسبه شده در نرم افزار کامفار را با شاخص MARR مقایسه نماید. درصورتیکه شاخص IRR طرح بزرگتر و یا مساوی شاخص MARR باشد، طرح توجیه پذیر است و در غیر اینصورت طرح توجیه مالی نخواهد داشت.

تعیین شاخص MARR مستلزم بررسی دقیق طرح از دیدگاه های مختلف می باشد. مشابه نرخ تنزیل، تعیین این شاخص وابسته به متغیرهایی نظیر زمان، مکان و نوع صنعت می باشد و لذا برای صنایع مختلف و در مکان ها و زمان های مختلف می توان نرخ MARR متفاوتی پیش بینی و برای بررسی توجیه پذیری مالی طرح از آنها استفاده نمود.

از مهمترین عوامل تعیین کننده حداقل نرخ مورد انتظار پروژه نهاد بررسی کننده طرح نظیر بانک و یا وزارت صنایع و معادن و یا واحد تحقیق و توسعه یک شرکت خصوصی می باشد که باتوجه به سیاست های سازمان و یا شرکت خود اقدام به تعیین حداقل نرخ مورد انتظار سرمایه گذاری می نمایند و در بررسی طرح ها از این شاخص بعنوان استاندارد شاخص مالی و عامل تعیین کننده توجیه پذیری طرح استفاده می نمایند.

اثربخشی نتیجه مورد انتظار از سرمایه گذاری در آموزش منابع انسانی است.

اما مشکل اینجاست که این سنجه ها در کمک به کسب و کار برای فهمیدن میزان اثربخشی نتیجه آموزش و اطمینان از تطابق با حد مورد انتظار، موفق نیستند.

اثربخشی نتیجه آموزش

اما به راستی این کار را چگونه انجام دهیم؟

یک رویکرد گام به گام برای تعیین سود سرمایه گذاری در آموزش (ROI)

رهبران کسب و کارها به دنبال یافتن تعداد شرکت کنندگان و نمره میزان رضایت و از این قبیل دلایل برای ادامه سرمایه گذاری روی آموزش نیستند؛ بلکه جویای این هستند که به ازای هر مبلغ سرمایه گذاری در آموزش، چه مبلغ نتیجه ای حاصل می شود.

برای اینکه اثربخشی نتیجه آموزش را در سازمان تان اعتبار ببخشید، باید بتوانید اثر آن را روی کسب و کار را به زبان مالی نشان دهید. این موضوع به توان شما در موارد ذیل بر می گردد:

• تعریف نیازهای کسب و کاری که باید تجزیه و تحلیل نرخ بازگشت سرمایه پاسخ داده شوند
• تعیین اینکه آیا آموزش واقعاً راهکار مناسبی برای رفع نیازهای مورد نظر است؟
• تعریف نتایج درست آموزش (انتظارات از آموزش)
• انتخاب راهکار آموزشی مناسب (روش و تکنیکهای آموزشی)
• ایجاد و استفاده از سنجه ها و شاخصهای درست
• مهیا کردن تجزیه و تحلیل نرخ بازگشت سرمایه یک ارزیابی معنادار از بازگشت سرمایه آموزش

برای تعریف سنجه ها تعیین کنید که چگونه موفقیت برنامه آموزشی را اندازه گیری خواهید کرد. به عنوان نمونه اگر کارکنان یک هتل به طور مداوم به خاطر بلد نبودن نحوه استفاده از نرم افزار به روز شده، در تخصیص امتیازات صداقت مشتریان موفق نمی شوند، هتل می تواند برای ماژول نرم افزاری خاص، دوره آموزشی برگزار کند. نتیجه مورد انتظار از آموزش این خواهد بود که افراد بتوانند از این پس امتیازات مربوط به صداقت مشتریان را به درستی در سیستم مربوطه اختصاص دهند. سنجه های ارزیابی موفقیت آموزش در این وضعیت، موارد ذیل خواهد بود:

• مدت زمانی که در طول هفته برای اصلاح امتیازات داده شده صرف می شود
• مدت زمانی که در طول هفته برای پاسخ به شکایتهای مشتریان در خصوص امتیازات صداقت اختصاص داده می شود

از خودتان بپرسید که در حال حاضر برای اندازه گیری میزان دستیابی به نتایجی که به دنبالش هستید، از چه سنجه هایی استفاده می کنید. بدین ترتیب اولین ارزیابی خود را قبل از آموزش انجام دهید تا بتوانید مبنایی برای مقایسه فراهم کنید.

نکته بعدی این است که چگونه و نیز در چه فواصل زمانی باید از سنجه ها استفاده کنید. اندازه گیری و محاسبه بازگشت سرمایه بسیار مهم است. بعد از اینکه آموزش برگزار شد، سنجه هایی را که تعریف کرده اید به کار برید. به خاطر داشته باشید که تغییر معمولن بلافاصله پس از اجرای آموزش اتفاق نمی افتد، بلکه افراد برای به کار بردن دانش و استفاده از مهارتهای جدیدشان به زمان نیاز دارند.

علاوه بر تعیین مبنایی برای مقایسه قبل از اجرای آموزش خوب است که سنجه ها را بلافاصله پس از اجرای آموزش نیز اندازه گیری کنید؛ ولی مطمئن شوید که به آن بسنده نکرده و تغییرات را بر اساس یک دوره زمانی مرتب (مثلا ماهانه) پایش کنید.

نه اینکه تعیین موفقیت آموزش را تنها به گذشت یک مدت خاص پس از اجرا محدود کرده باشید. بازگشت سرمایه با محاسبه میزان تفاوت ایجاد شده در سنجه هایتان قابل اندازه گیری خواهد بود. اگر سنجه ها بهبود پیدا کرده، و این بهبود بالاتر از هزینه نهایی آموزش باشد، آنگاه بازگشت مثبتی در سرمایه گذاری آموزش خواهید داشت. اگر بخواهیم این نکته را به زبان ریاضی بیان کنیم:

بازگشت سرمایه آموزش = (مبلغ سودآوری حاصل از تغییر ایجاد شده تقسیم بر هزینه نهایی آموزش) *۱۰۰%

اگر نتیجه معادله بالا (ROI) بالاتر از ۱۰۰% باشد، می توان گفت که اثربخشی نتیجه آموزش مورد قبول بوده و به نتایج مورد انتظار دست یافته ایم.

اثربخشی نتیجه آموزش: (آموزش منابع انسانی و مشاوره منابع انسانی و ارائه شرح شغل. شناسنامه شغل، آنالیز شغل، ارزیابی شغل، جبران خدمت و مزایا )

مثال گفته شده در مورد هتل را ملاحظه کنید:

سه ماه پس از برگزاری آموزش برای کارکنان هتل، مدت زمانی که صرف اصلاح امتیازات داده شده و رفع شکایات مشتریان می شود، بهبود یافته است. بر اساس متوسط مزد ساعتی، این صرفه جویی در زمان، معرف حدود شانزده میلیون تومان است. هزینه نهایی آموزش نرم افزار کامپیوتری با در نظر گرفتن هزینه استخدام یک مربی، محتویات بسته آموزشی، هزینه اجاره کلاس و زمانی که کارکنان صرف طی دوره آموزشی می نمایند، ده میلیون تومان بوده است. بدین ترتیب نرخ بازگشت سرمایه (تجزیه و تحلیل نرخ بازگشت سرمایه ROI) به صورت ذیل محاسبه می شود:

ROI = (16000000/10000000) * 100% = 160%

اثربخشی نتیجه آموزش

سنجش اثربخشی آموزش با مدل کرک پاتریک

تجزیه و تحلیل نرخ بازگشت سرمایه

طبق تعریف، نرخ بازده داخلی (IRR) معادل نرخ سودی است که سرمایه گذار می تواند با سرمایه گذاری در یک طرح بدست آورد. در واقع طرح مشابه یک بانک عمل نموده و به سرمایه گذاری که در آن سپرده گذاری می نماید، با یک نرخ سود که همان IRR است از محل درآمد سالیانه سود ارائه می نماید.

شاخص IRR از جمله پرکاربردترین شاخص های مالی است که می توان با استفاده از آن توجیه پذیری مالی طرح را در مقایسه با شرایط معمول سرمایه گذاری در کشور و آن صنعت خاص بدست آورد. محاسبه شاخص IRR برای یک طرح در ارتباط تنگاتنگ با فرمول محاسبه شاخص NPV می باشد.

براساس نمودار NPV نسبت به نرخ تنزیل، شاخص نرخ بازده داخلی محل تلاقی نمودار با محور افقی می باشد. لذا شاخص IRR نرخ تنزیلی است که به ازاء آن نرخ تنزیل، شاخص NPV طرح معادل صفر گردد.

چنانچه در فرمول محاسبه IRR مشاهده می گردد، محاسبه این شاخص بصورت حدس و خطا و با استفاده از روش هایی نظیر روش نیوتن می باشد. مشابه روش محاسبه شاخص NPV می توان پس از تشکیل جدول جریانات نقدی با استفاده از برخی نرم افزارهای محاسباتی نظیر Excel شاخص IRR طرح را محاسبه نمود.

فرمول محاسبه شاخص IRR بصورت زیر می باشد:

If NPV (i * ) = 0 i * = IRR

فرمول محاسبه این شاخص در نرم افزار Excel بصورت = IRR () می باشد. در این زمینه نیز نرم افزار کامفار پس از تشکیل جدول جریانات نقدی که براساس مبانی و مفروضات ورودی بدان انجام می گردد، بصورت اتوماتیک شاخص IRR طرح را محاسبه و بعنوان خروجی محاسبات کامفار ارائه می نماید.

بعنوان مثال اگر این فرمول در نرم افزار Excel و بر ردیف جریانات نقدی جدول ارائه شده در بخش شاخص NPV اعمال گردد، نرخ بازده داخلی این طرح فرضی معادل ۳۳٫۶۲ درصد خواهد شد. این بدان مفهوم است که با سرمایه گذاری در این طرح، سرمایه گذار می تواند سود خالص سالیانه ای با نرخ ۳۳٫۶۲ درصد کسب نماید. حال اگر در نرم افزار Excel و در فرمول محاسبه شاخص NPV در فرمول به جای نرخ تنزیل نرخ محاسبه شده برای IRR که در حدود ۳۳٫۶۲ درصد می باشد قرار داده شود، مشاهده می نمایید که شاخص NPV برابر صفر خواهد بود. این نتیجه با فرمول محاسبه شاخص IRR مطابقت دارد.

بمنظور بررسی توجیه پذیری طرح براساس شاخص IRR بایستی یک استاندارد شاخص مالی بنام حداقل نرخ بازده جذاب Minimum Attractive Rate of Return (MARR) از جانب بررسی کننده گزارش توجیهی برای شاخص IRR تعیین گردد.

این استاندارد شاخص مالی بایستی به نحوی تعیین گردد که بتوان به توسط آن سرمایه گذاری در طرح که همراه با ریسک می باشد را با سرمایه گذاری در یک طرح بدون ریسک نظیر سپرده گذاری در بانک، بصورت کاملا معقولانه ای مقایسه نمود. بطور معمول برای تعیین نرخ MARR مشابه نرخ تنزیل که در بخش های قبل بدان اشاره گردید، حداکثر نرخ سود سپرده های بلند مدت بانکی و یا اوراق قرضه را باضافه چنددرصد ریسک سرمایه گذاری می نمایند.

براین اساس چنین برداشت می گردد که نرخ تنزیل و شاخص MARR در حالت کلی معادل یکدیگر بوده و بصورت تقریبا مشابه تعیین می گردند. لازم به توضیح است که استاندارد MARR در نرم افزار کامفار لحاظ نمی گردد و در اصل نرم افزار کامفار نمی تواند توجیه پذیری طرح از دیدگاه شاخص IRR را بررسی نماید. تحلیلگر مالی که از نرم افزار کامفار استفاده می نماید برای بررسی توجیه پذیری طرح از دیدگاه شاخص IRR بایستی خود اقدام نماید و شاخص های محاسبه شده در نرم افزار کامفار را با شاخص MARR مقایسه نماید. درصورتیکه شاخص IRR طرح بزرگتر و یا مساوی شاخص MARR باشد، طرح توجیه پذیر است و در غیر اینصورت طرح توجیه مالی نخواهد داشت.

تعیین شاخص MARR مستلزم بررسی دقیق طرح از دیدگاه های مختلف می باشد. مشابه نرخ تنزیل، تعیین این شاخص وابسته به متغیرهایی نظیر زمان، مکان و نوع صنعت می باشد و لذا برای صنایع مختلف و در مکان ها و زمان های مختلف می توان نرخ MARR متفاوتی پیش بینی و برای بررسی توجیه پذیری مالی طرح از آنها استفاده نمود.

از مهمترین عوامل تعیین کننده حداقل نرخ مورد انتظار پروژه نهاد بررسی کننده طرح نظیر بانک و یا وزارت صنایع و معادن و یا واحد تحقیق و توسعه یک شرکت خصوصی می باشد که باتوجه به سیاست های سازمان و یا شرکت خود اقدام به تعیین حداقل نرخ مورد انتظار سرمایه گذاری می نمایند و در بررسی طرح ها از این شاخص بعنوان استاندارد شاخص مالی و عامل تعیین کننده توجیه پذیری طرح استفاده می نمایند.

چند توصیه مهم در تجزیه و تحلیل و انتخاب برنامه های سرمایه گذاری هایپ HYIP

در انتخاب یک برنامه سرمایه گذاری باید به چندین قانون پایبند باشید و به آنها عمل کنید. هنگام تجزیه و تحلیل و انتخاب یک پروژه هایپ برای سرمایه گذاری، یادگیری یک سری از قوانین اعمال شده، که باید رعایت شوند، ضروری است.

قانون اول

هیچ وقت تمام پول خود را در یک پروژه به صورت یک جا وارد نکنید. هرچقدرم که یک پروژه خوب باشد و هرچقدرم که تبلیغات آن پروژه زیاد باشد و یا این که چندین نفر آن پروژه را به شما توصیه کرده باشند، مخصوصا اگر راه های ارتباطی با آن پروژه از طریق یک ایمیل باشد و راه های ارتباطی دیگری وجود نداشته باشد.

این نوع پروژه ها معمولا از یک وب سایت رایگان استفاده می کنند که شرکت هایی مانند Homestead، Tripod، Geocity این خدمات را می دهند. حتی ممکن است این موضوع در ظاهر سایت های بسیار حرفه ای هم صدق کند.

پس شما باید از سایت هایی که هیچ اطلاعاتی در مورد تماس با خودشان به شما نمی دهند را جلوگیری کنید. شما باید وقتی که می خواهید یک سرمایه زیادی را وارد یک پروژه کنید باید حتما اطمینان داشته باشید که پروژه مورد نظر نوعی امنیت سرمایه را به شما اطمینان بدهد. شما همچنین باید سعی کنید جلسه ای با مدیران آن برنامه یا سایت ترتیب دهید. و اگر شما یک اسپانسر قوی دارید، از آنها بخواهید که آیا این اطلاعات را دارند یا خیر.

قانون دوم

اگر یک برنامه در ابتدای فعالیت خود به مشکلی برخورد کرد سریع هجمه ها را شروع نکنید و داد و بیداد در مورد کلاهبرداری آنها نکنید. به مدیریت پروژه مقداری زمان بدهید تا خود را با سرعت معاملات و ثبت نام ها همگام و هماهنگ کنند مخصوصا زمانی که میزان نام نویسی ها افزایش می یابد. بسیاری از این نوع پروژه ها با تیم مدیریت کوچکی که تجزیه و تحلیل نرخ بازگشت سرمایه دارند، در مراحل اولیه، درک و تخمین دقیقی از تعداد شرکت کنندگان ندارند و زمان زیادی طول نمی کشد که به یک جمع بندی و تصمیم مدیریتی مناسب برسند.

قانون سوم

سریع وارد پروژه های جدید نشوید. حقیقت این است که بسیاری از برنامه ها هرگز آن را صرفا از طریق راه اندازی یک سایت انجام نمی دهند. چرا باید وقت خود را برای ترویج برنامه ای که یک یا دو ماه دیگر قرار است ناپدید شود، هدر دهید قبل از اینکه بتوانید یک نفر را در آن ثبت نام کنید ، حتی با فرض بر اینکه این برنامه به وعده های خود در چارچوب زمانی تعیین شده، پایبند باشد.

اگر یک پروژه یک هفته خوب باشد هفته های بعد نیز خوب خواهد بود. بگذارید برنامه قبل از اینکه شما شروع به تجزیه و تحلیل نرخ بازگشت سرمایه تجزیه و تحلیل نرخ بازگشت سرمایه سرمایه گذاری با آنها کنید ، سابقه پرداخت و خدمات مشتریان خوبی از خود ارائه کند. با برخی استثناء، ما مستقیماً به برنامه های جدید نمی پیوندیم. اگر آنها با گذشت یک ماه هنوز برقرار هستند و هر کس که شرکت می کند از این برنامه راضی است ، پس وقت آن است که نگاه دیگری به آن بیندازیم.

بگذریم از چند استثناء ، ما هیچگاه نباید بی درنگ و با عجله عضو برنامه یا پروژه ای شویم. اگر آنها پس از گذشت یک ماه همچنان پا برجا مانده و افرادی که در آنها شرکت کرده اند، از این مشارکت راضی اند، آنگاه وقت آن رسیده که به آن برنامه نگاهی متفاوت داشته باشیم.

قانون چهارم

اجازه ندهید که مبلغ زیادی از سرمایه های خود در در پروژه ها جمع شود. هر چند وقت یکبار سودهای کوچکتر را از برنامه برداشت کنید. حتی از پایدارترین برنامه های کوچکتر ، به تناوب وجوه را پس بگیرید و برداشت کنید. کسب مبالغ اندک سود در جریان کار و قبل از ناپدید شدن و شکست خوردن برنامه ، برعکس اینکه اجازه دهید مبلغ سود بیشتری در سایت جمع شود ، به شما این امکان را می دهد که به جای از دست دادن آنچه که فکر می کنید داشته اید، سود خود را ببینید.

قانون پنجم

با برنامه های کوچکتر ، شما باید در اسرع وقت اصل پول خود را که در سرمایه گذاری های دیگر به خطر افتاده ، جبران کنید. وقتی به 2/1 یا 3/1 رسیدید ، اصل پول خود را از حساب بکشید. و از این به بعد با پول آنها و نه مال خود به سرمایه گذاری در آن برنامه ها ادامه دهید. خیلی از برنامه های کوچک خیلی خوب شروع می شوند ، ما با آنها راحتیم و قبل از بازگشت سرمایه و رسیدن به بازه آخر چرخه سود دهی ، پول اضافی را وارد می کنیم و اندکی بعد از آن، برنامه شکست می خورد. تا زمانی که سود سرمایه اول را دریافت نکرده اید، پول بیشتری را برای بار دوم سرمایه گذاری نکنید. یک قانون خوب که می توانید از آن تبعیت کنید این است که هرچه سریع تر سرمایه اصلی خود را از برنامه برداشت کنید و تنها با نیمی از سود به دست آمده حاصل از هر چرخه، به سرمایه گذاری ادامه دهید.

قانون ششم

بار دیگر تکرار میکنیم. هرگز تمام سرمایه خود را در یک شرکت هایپ HYIP کوچک که فقط منشأ مجازی دارد، قرار ندهید. شما باید تنها بخشی از کل سرمایه خود را در برنامه های سرمایه گذاری متنوع قرار دهید تا اگر یکی از آنها با مشکل مواجه شد، با بقیه سرمایه خود که هنوز دست نخورده باقی مانده به کسب درآمد بپردازید. بسیاری از برنامه های کوچک تعطیل خواهند شد. سرمایه گذاری هنگفت در دو یا سه برنامه کوچک ، در واقع یک نوع خودکشی است.
روی برنامه کلی خود متمرکز باشید نه روی یکی دو برنامه، مگر اینکه یک برنامه برتر یافته باشید که بازده خوبی را همراه با امنیت سرمایه ارائه دهد.
لیست برنامه های کوچکتر خود را به کمتر از ده عدد برسانید ، این ممکن است زمان ببرد ، اما این روش صحیحی برای سرمایه گذاری در برنامه های کوچک هایپ است. اگر می خواهید به موفقیت های بزرگی دست یابید ، ذهن خود را از سرمایه گذاری هایی که در آن هستید ، دور کنید و روی برنامه خود متمرکز شوید. هدف نهایی شما این است که نهایتا در 15-20 برنامه با بازده خوب سرمایه گذاری کنید و به محض اینکه برخی از آنها سود شما را پرداخت کردند آنگاه می توانید لیست برنامه های خود را گسترش دهید. روی طرح و برنامه تمرکز کنید نه سایت ها.

قانون هفتم

تا آنجا که ممکن است در آن برنامه خاص دقت و هوشیاری لازم را به خرج دهید. اگر با یک میلیون دلار وارد شوید، می توانید با اثبات غیرقابل انکار، برای خود مشروعیت جلب کنید ، چون از این راه مستقیماً با مدیران ارشد سر و کار خواهید داشت. معمولاً یک سرمایه گذار با 100000 دلار می تواند یک برنامه را که با استفاده از یک نفر صاحب امضاء که تنها از طریق یک سیستم معاملاتی خارج از کشور اداره می شود، تضمین کند و به اطلاعات محرمانه بیشتری دسترسی. داشته باشد ، اما این وضعیت همیشه اینگونه نیست. در مورد بقیه شما چطور؟ فراموشش کن.

هیچ ثبت نام عمومی، هیچ لیست BBB، هیچ بانکی یا دلالی وجود ندارد که هر چیزی را تأیید کند. برای سرمایه گذار کوچک، این تجارت مبتنی بر اعتماد و روابط شخصی است: شما من را می شناسید ، من A را می شناسم ، “A” “B” را می شناسد، که با مدیر “C” کار می کند، “C” که تسهیل کننده تجارت “D” را می شناسد و … . شما فقط می توانید بهترین کار را صرفا با اطلاعات موجود در آن برنامه انجام دهید.

برای اطلاع از اینکه آیا شکایتی صورت گرفته یا خیر ، با هیچ مقام نظارتی تماس نگیرید ، زیرا این امر به سادگی منجر به توقف یک برنامه سالم می شود. از انجمن هایی که در پیوست ها ذکر شده اند استفاده کنید تا هرچه بیشتر اطلاعات کسب کنید و یک تصمیم عاقلانه بگیرید. آنچه شما به دنبال آن هستید ، توصیه های بی طرفانه است که متاسفانه یافتن آن در انجمن های HYIP سخت است ، اگرچه وب سایت بیگ والت کاملاً بی طرف است ، بنابراین می توانید از آن استفاده خوبی کنید.

قانون هشتم

اغلب سرمایه گذاران از سرمایه گذاری مجدد به درستی استفاده نمیکنند که به طور مداوم همه پول را در پروژه سرمایه گذاری مجدد میکنند. به هر حال بهتر است که فقط سودی را که از طریق سرمایه گذاری در آن پروژه کسب کرده اید را دوباره سرمایه گذاری کنید. این باعث میشه که اگه حتی سود هم نکردید حداقل پولتان را از دست ندهید.

قانون نهم

به داستان های ادمین های سایت هایپ اعتماد نکنید، کار ادمین این است که تا آنجایی که امکان دارد سرمایه جذب کند. بنابراین ادمین هایپ در مورد موفقیت شرکتش و اینکه چقدر صادق است و پرداخت ها منظم انجام می شوند حرف میزند، اما لازم است که با اینگونه ادعاها با چاشنی شک برخورد شود!