تفاوت کریپتوکارنسی و پول معمولی

بیت‌‌کوین، اولین ارز رمزنگاری شده‌‌ واقعی جهان بود و همچنان، مشهورترین ارز رمز است.

صرافی آنلاین ارز دیجیتال چیست؟

همه شما برای خرید مایحتاج خود به سراغ مغازه یا هر مکانی که جنس مورد نظر شما را می فروشد، می روید. مثلا برای خرید طلا به طلا فروشی مراجعه می کنید یا برای تهیه دلار یا هر ارز دیگر به صرافی ها می روید. اما امروزه می توانید به فروشگاه های مجازی نیز مراجعه و اجناس خود را از آنجا تهیه کنید. حال فرض کنید می خواهید چیزی بخرید که ماهیت آن دیجیتال می باشد و هیچ نمود فیزیکی ندارد، آنوقت چه باید کرد. ارز دیجیتال یا رمز ارز نیز جزء مواردی می باشد که برای خرید آن باید به مکان خاصی مراجعه نمود و چون در فضای سایبر بوده و ماهیت آن فیزیکی نمی باشد باید به صرافی های آنلاین ارز دیجیتال سر زد. این نوع صرافی ها ویژگی های خاص خود را دارند و کسانی که می خواهند ارز دیجیتال مانند بیت کوین یا اتریوم بخرند و یا بفروشند می توانند از این قابلیت استفاده کنند. برای اینکه شما را به طور کامل با صرافی های ارز دیجیتال آشنا کنیم باید ابتدا ماهیت ارز دیجیتال را بشناسید بنابراین تعریفی مختصر از ارز دیجیتال ارائه و در ادامه صرافی های ارز دیجیتال را تشریح و توضیحات کاملی برای شما خوانندگان ارائه خواهیم داد.

ارز دیجیتال

ارز دیجیتال شکلی از پول الکترونیکی است که بر پایه علم رمزنگاری ایجاد شده است. ماهیت ارز‌های دیجیتال غیرمتمرکز است و این یعنی هیچ نهاد و سازمانی آن‌ها را کنترل نمی‌کند. در حال حاضر بیش از 5700 ارز دیجیتال وجود دارد. بعضی ارزهای دیجیتال بر پایه فناوری بلاکچین ایجاد شده اند و برخی هم بر پایه اجماع به وجود می‌آیند. بیت کوین قدیمی‌ترین ارزدیجیتال می باشد. برخی از شناخته شده‌ترین رمز ارزهای جهانی عبارتند از:

• بیت کوین (BTC)
• لایت کوین (LTC)
• لایت کوین (LTC)
• بیت کوین کش (BCH)
• اتریوم (ETH)
• استلار (XLM)
• لایت کوین (LTC)
• نئو (NEO)

بیشتر ارزهای دیجیتال برای بهره‌مند شدن از ویژگی‌های اساسی مانند غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیر بودن از بلاکچین استفاده می‌کنند. ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال به این معنی است که هیچ نهاد، گروه یا سازمانی آن‌ها را کنترل نمی‌کند. ارزهای دیجیتال را می‌توان به صورت مستقیم و بدون دخالت هرگونه واسطه‌ای در اینترنت به شخص دیگری ارسال کرد. یعنی برای ارسال ارزهای دیجیتال به یکدیگر نیازی به افتتاح حساب بانکی، استفاده از خدمات بانک‌ها یا هر تفاوت کریپتوکارنسی و پول معمولی سازمان واسطه‌ دیگری نخواهید داشت. البته ارزهای دیجیتال را می‌توان از طریق صرافی‌های آنلاین خریداری کرد و یا به فروش رساند.

صرافی آنلاین ارز دیجیتال

صرافی ارز دیجیتال بستر برخطی است که در آن اشخاص می‌توانند ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین، اتریوم، ریپل، شیبا، دوج کوین، کادانو و … خود را معامله و به ارز دیجیتال دیگر یا پول معمولی تبدیل کنند. صرافی می‌تواند یک سایت باشد یا یک برنامه کاربردی تلفن همراه یا هر دو.

با ثبت‌نام در یک صرافی ارز دیجیتال می‌توانید در قبال ارزهای فیات یا همان پول معمولی مانند ریال، دلار، یورو و … یا ارز دیجیتال دیگر، ارز دیجیتال خریداری کنید یا ارز دیجیتال خود را در قبال پول معمولی یا یک ارز دیجیتال دیگر به فروش برسانید. قیمت ارزهای دیجیتال با عرضه و تقاضای کاربران تعیین می شود.

به طوری که هرچه تقاضا برای خرید یک ارز دیجیتال بیشتر باشد، قیمت آن نیز رو به افزایش است و هرچه تقاضا برای خرید آن کمتر باشد، قیمت آن کاهش پیدا می کند. البته دلایل و عوامل دیگری نیز در قیمت رمزارزها وجود دارد که می توانند موثر باشند.

در زبان انگلیسی به صرافی های آنلاین اکسچنج می گویند. Exchange در زبان انگلیسی به معنای مبادله و معامله و همچنین صرافی می باشد و به همین دلیل با ورود ارزهای دیجیتال به ایران ابتدا به صرافی ارز دیجیتال در ایران اکسچنج می گفتند.

انواع صرافی های ارز دیجیتال

انواع مختلفی برای صرافی های ارز دیجیتال وجود دارد که معروف ترین و کلی ترین آن تقسیم صرافی ها به دو دسته متمرکز و غیر متمرکز می باشد. البته دسته بندی های دیگری نیز وجود دارد که به نوعی زیر مجموعه یکی از همین دو مورد اشاره شده می باشند. بنابراین در ادامه دو نوع کلی را تشریح، همچنین نوع همتا به همتا را نیز توضیح می دهیم.

صرافی متمرکز:

اکثر صرافی های جهان متمرکز هستند. متمرکز بودن به معنی اعتماد شما به کسی یا جایی برای رسیدگی به پول شما است. متمرکز بودن به این معنی است که یک واسطه معتبر برای رسیدگی به هر دارایی استفاده شده در معاملات، وجود داشته باشد. معاملات و رسیدگی به دارایی‌ها توسط یک سازمان، شرکت و یا افرادی خاصی انجام می‌شود. بیش از 90 درصد معاملات ارزهای دیجیتال توسط صرافی‌های متمرکز انجام می‌شود.

یک کاربر می تواند پول خود را در یک صرافی متمرکز ذخیره کند. ارز او در اختیار صرافی است. زیرا این مشتری دسترسی به حساب خود را به طور کامل به واسطه داده است. قرار تفاوت کریپتوکارنسی و پول معمولی دادن پول در صرافی، امکان کنترل کامل پول را از مشتری می‌گیرد.

استفاده آسان و بی دردسر، محبوبیت زیاد، امکانات بالا، حجم نقدینگی، سرعت بالای معاملات و اعتماد به صرافی از مزایای صرافی متمرکز می باشد و از طرف دیگر معایبی همچون نیاز به احراز هویت، تحریم و مسدود شدن دارایی، هک شدن صرافی و از بین رفتن دارایی و کنترل معاملات و سرمایه شما توسط شرکت صرافی متمرکز نیز وجود دارد.

صرافی غیر متمرکز:

صرافی غیر متمرکز ارزهای دیجیتال با ایجاد یک محیط بسیار هوشمند، واسطه را از بین می برد. در صرافی غیرمتمرکز معاملات از طریق قراردادهای هوشمند صورت می‌گیرد تا پول از دست واسطه‌ای عبور نکند. همچنین صرافی غیرمتمرکز کنترلی بر روی سرمایه شما ندارد. این نوع صرافی ها هنوز در ابتدای راه هستند و خیلی محبوب نیستند و تعداد حجم معاملات در این صرافی ها کم می باشد. با این حال این نوع صرافی ها در نوع خود بسیار جالب و برای کشورهایی که جز تحریم قرار دارند می تواند فرصت خوبی باشند.

مزایای این نوع صرافی شامل عدم نیاز به احراز هویت، عدم کنترل صرافی بر معاملات شما، خرید و فروش مستقیم با کاربران دیگر و عدم ارائه اطلاعات اضافه به شما می باشد. عیب این نوع صرافی رابط کاربری دشوار آن می باشد.

صرافی همتا به همتا

صرافی دیگری که به آن خواهیم پرداخت صرافی همتا به همتا می باشد. کاربران این صرافی می‌توانند بدون مراجعه به موسسه مالی، معاملات ارزهای دیجیتال را از یک حساب به حساب دیگر انجام دهند. این صرافی شبیه سایت های واسطه همچون شیپور و دیوار عمل می کنند. همانند دیوار و شیپور فقط نیاز است دو کاربری که قصد خرید و فروش ارزهای دیجیتال را دارند، با یکدیگر در تعامل باشند. به این صورت که در این صرافی‌ها آگهی‌های خرید و فروش ارز دیجیتال درج شده و کاربران آگهی مد نظر خود را پیدا کرده و معاملات را انجام می‌دهند.

اگر بخواهیم برخی از مزایای این نوع صرافی را توضیح دهیم می توانیم به تجارت سریع‌تر، وجود معامله‌گران از کشورهای مختلف، عملیات ارزان و مقرون به صرفه، قیمت گذاری مناسب، امنیت بیشتر، تنوع بالای ارزهای دیجیتال و روش‌های مختلف پرداخت در خرید و فروش اشاره کنیم.

سایر انواع صرافی ها

البته راه های دیگری برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال نیز وجود دارد که شاید نتوان نام آن را صرافی گذاشت مانند برخی از برنامه‌های تحت وب که امکان تبدیل فوری ارزهای دیجیتال به یکدیگر را فراهم می‌کنند. در این پلتفرم‌ها کاربر فقط مشخص می‌کند چه ارزی دارد و قصد دارد آن را به چه ارز دیجیتالی تبدیل کند و بقیه کار را به پلتفرم می‌سپارد.

نوع دیگری از صرافی نیز وجود دارد، شما در این نوع صرافی می توانید از اعتبار و اهرم برای خرید استفاده کنید. در این روش هر چقدر اهرم بیشتر باشد، ریسک شما افزایش خواهد یافت و در هر اهرم اگر ضرر شما بیش از حد خاصی شود، تمام سرمایه اولیه خود را از دست می‌دهید یا به‌ عبارتی لیکویید می‌شوید. این نوع صرافی و خرید و فروش ارزهای دیجیتال ریسک بسیار بالایی دارد و افرادی که طمع سود زیاد در زمان کمی دارند بیشتر مواقع با این صرافی ها تمام سرمایه خود را از دست می دهند.

معروف ترین صرافی های ارز دیجیتال

صرافی های ارز دیجیتال مختلفی در جهان رمزارزها وجود دارند. برای ایران ها صرافی ها یک مسئله مسیار مهم علاوه بر مسائل دیگر دارند که همان تحریم می باشد. بنابراین در این جا ما در دو دسته صرافی های ایرانی و خارجی رابرای شما ارائه می کنیم:

صرافی های خارجی:

متاسفانه بهترین و امن ترین صرافی های جهان کاربران ایران را تحریم نموده اند. با این حال، معامله‌گران ایرانی توانسته‌اند با روش‌هایی مانند تغییر آی پی از طریق وی پی ان یا خرید وی پی اس محدودیت‌ها را دور بزنند. فراموش نکنید که در صرافی‌های خارجی همواره ریسک مسدودشدن حساب و بلوکه‌شدن دارایی‌ها وجود دارد. بهترین صرافی های ارز دیجیتال جهان شامل موارد زیر هستند:

• بایننس(Binance)
• کوین بیس(CoinBase)
• بیت هامب(Bithumb)
• صرافی تترسیل(Tethersale)
• کراکن(Kraken)
• بیت مکس(Bitmex)

صرافی های ایرانی:

صرافی های ایرانی زیادی در کشور فعال هستند، که اخیرا یکی از آن ها یعنی کریپتولند بسته شده است. بنابراین همیشه باید سعی در انتخاب بهترین و امن ترین آن ها داشته باشید. البته به دلیل اینکه در کشور خودمان فعال هستند امکان پیگیری های قضایی و حقوقی در صورت هر گونه مشکل وجود دارد. در ادامه برخی از آن ها را نام خواهیم برد.

در این مقاله با مفاهیم و انواع صرافی های آنلاین ارز دیجیتال آشنا و برخی از آن ها را نام بردیم در مقالات بعدی امنیت در صرافی های آنلاین و ویژگی های صرافی خوب را تشریح خواهیم نمود. البته با توجه به اینکه مسائل و مشکلات زیادی در صرافی ها وجود دارد. شما می توانید با مراجعه به وکیل سایبری از مشاوره های حقوقی و فنی وکلای متخصص فضای مجازی و ارزهای دیجیتال بهره مند گردید.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

بازار کریپتو چیست؟ چه تفاوتی با بورس دارد؟

زمان مطالعه: 5 دقیقه در قرن بیست و یکم، ارز دیجیتال و بازار سهام به عنوان بهترین گزینه برای سرمایه گذاری ظاهر شده اند.

لینک کوتاه صفحه

در قرن بیست و یکم، ارز دیجیتال و بازار سهام به عنوان بهترین گزینه برای سرمایه گذاری ظاهر شده اند. این موضوع بحث بزرگی را در مورد بازار کریپتو در مقابل بازار سهام ایجاد کرده است. بسته به میزان سرمایه‌گذاری، می‌توان در هر یک از این دو یا حتی هر دو سرمایه‌گذاری کرد.

به نظر می رسد که بازار کریپتو در سناریوی فعلی در مد است. با بازده بالایی که ارائه می دهد، بسیاری از افراد علاقه شدیدی به ارزهای دیجیتال نشان داده اند. معاملات ارزهای دیجیتال، حرکات قیمت کریپتو را از طریق یک حساب CFD یا خرید و فروش ارز دیجیتال از طریق صرافی‌های کریپتو حدس می‌زنند. صنعت کریپتوکارنسی یک بازار بسیار پر نوسان است. به دلیل این نوسان است که اغلب با بازارهای سهام مقایسه می شود. مردم معمولاً بین این دو گیج می شوند.

بازار کریپتو چیست؟

بیایید شما را با اصول اولیه شروع کنیم. بازار مکانی است که در آن کالاها مبادله، خرید و فروش می شوند. بنابراین عقل سلیم این است که بازار کریپتو، بازاری است که در آن تفاوت کریپتوکارنسی و پول معمولی ارزهای دیجیتال معامله می‌شوند. با این حال، خریدن وجود دارد. حضور فیزیکی ندارند. آنها فقط بر روی صفحه نمایش شما وجود دارند و روی بلاک چین کار می کنند.

شبکه‌های رمزنگاری غیرمتمرکز هستند، به این معنی که توسط هیچ مقام مرکزی مانند دولت اداره یا پشتیبانی نمی‌شوند. در عوض، آنها در سراسر شبکه ای از رایانه ها اجرا می شوند. با این حال، ارزهای دیجیتال را می توان از طریق صرافی های ارز دیجیتال خرید و فروش کرد. آنها همچنین می توانند در “کیف پول” ذخیره شوند.

برخلاف ارزهای معمولی، ارزهای رمزپایه تنها به عنوان یک رکورد دیجیتالی مشترک از مالکیت ذخیره شده در یک بلاک چین غالب هستند. زمانی که کاربری می خواهد سکه های ارز دیجیتال را برای کاربر دیگری ارسال کند، آن را به کیف پول دیجیتال خود ارسال می کند. تراکنش قطعی تلقی نمی شود تا زمانی که از طریق فرآیند ماینینگ مشخص و به بلاک چین اضافه شود. این فرآیند همچنین برای ایجاد توکن های جدید ارزهای دیجیتال استفاده می شود.

یک سوال رایج که می توانید داشته باشید این است که این بلاک چین دقیقا چیست؟ خوب، بلوک های لگو را که در دوران کودکی با آنها بازی می کردید، به خاطر دارید؟ چگونه برج ها را با اتصال آنها ساختید؟

بلاک چین نیز تقریباً همین کار را انجام می دهد. فقط در این سناریو، بلوک های لگو با بلوک های داده جایگزین می شوند. بلاک چین با مستندسازی تراکنش ها در «بلاک ها»، افزودن بلوک های جدید در جلوی زنجیره، عمل می کند.

به جرات می توان گفت که ارز دیجیتال از وضعیت سابق خود که برای مجرمان و پولشویان بود فاصله زیادی گرفته است. امروزه گمانه زنی می شود که ارز دیجیتال ممکن است صنعت بازی، رسانه و حتی مراقبت های بهداشتی را متحول کند.

با این حال، بازار کریپتو با بازار سهام بسیار متفاوت است. بزرگترین تفاوت بین سهام و کریپتو در نحوه ارزش گذاری هر کدام است. سهام توسط شرکت های قانونی حمایت می شود که انتظار می رود سود کنند. آنها دارایی های فیزیکی را به عنوان بخشی از ارزش گذاری خود در بر می گیرند. در واقع، اگر در کار با اعداد خوب هستید، می توانید با استفاده از ریاضیات به طور منطقی پیش بینی کنید که آیا سهام به درستی قیمت گذاری شده است یا خیر.

از سوی دیگر، ارزهای دیجیتال در بیشتر موارد توسط دارایی ها پشتیبانی نمی شوند. آنها عمدتاً بر اساس تبلیغات آنها تخمین زده می شوند، اگرچه برخی نیز بر اساس عملکرد آنها افزایش ارزش پیدا می کنند. در نتیجه، این یک ارزیابی ذهنی تر است. از این رو، همیشه نمی توان پیش بینی کرد که آیا یک ارز خاص ارزش آن را دارد یا خیر.

تفاوت بین بازار بورس و بازار ارز دیجیتال.

به غیر از تفاوت ارزش گذاری که در بالا ذکر شد، چندین تفاوت اساسی دیگر نیز بین این دو بازار وجود دارد. بیایید در مورد آنها بحث کنیم.

1- صرافی غیرمتمرکز در مقابل صرافی متمرکز

همانطور که قبلا ذکر شد، ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز هستند، در حالی که سهام تحت یک ساختار متمرکز هستند. در نتیجه، این بدان معناست که عملیات و تراکنش‌های ارز دیجیتال توسط هیچ بانک مرکزی یا هیچ مرجع مرکزی دیگری کنترل نمی‌شود. این غیرمتمرکز شفافیت و کنترل بسیار خوبی را برای کاربران رمزارز فراهم می کند. با این حال، سود حاصل از سهام و رمزارز مشمول مالیات است.

یکی از اشکالات این ماهیت غیرقابل تنظیم این است که بازار کریپتو می تواند بیشتر مستعد تقلب باشد. بازار بورس تحت مقررات متمرکز کار می کند. این توسط بانک مرکزی و هیئت بورس و اوراق بهادار برای جلوگیری از سوء مدیریت و جلوگیری از تقلب تنظیم می شود.

2- نوسانات

سهام و ارزهای رمزنگاری شده گاهی اوقات هم تراز در نظر گرفته می شوند زیرا هر دو در معرض تغییرات بازار هستند. با این حال، نوسانات آنها بسیار متفاوت است. صرافی کریپتو یک گزینه معاملاتی بسیار پرسود است زیرا به دلیل بازار نوپا با ریسک هایی پوشیده شده است.

این باعث می شود بازار کریپتو به شدت نوسان داشته باشد و در نتیجه منبعی برای بازدهی سریع و بالا باشد. در مقایسه با این، بازار سهام بسیار با ثبات است، حتی به نوعی متعارف، و گزینه های معاملاتی متنوعی را ارائه می دهد. پیش بینی بازده سرمایه گذاری در بازار سهام نسبتا ساده تر است.

3- عوامل کنترل سود

بازار ck و بازار کریپتو توسط تقاضا و عرضه تنظیم می شوند. با این حال، عوامل کلیدی که بر این تقاضا و عرضه تأثیر می‌گذارند، متفاوت هستند. برای بازارهای سهام، این موضوع با بحث های سیاسی، اخبار مربوط به شرکتی که سهام متعلق به آن است، بلایای طبیعی و غیره تنظیم می شود.

از سوی دیگر، قیمت‌های کریپتو به‌طورکلی با سروصدایی که ایجاد می‌کند تنظیم می‌شود. و اجازه دهید یک هشدار منصفانه به شما بدهیم، این می تواند چیزی به اندازه توییت ایلان ماسک بی اهمیت باشد. گاهی اوقات نوسانات ارزش کریپتوکارنسی به عملکرد آن نیز بستگی دارد.

نتیجه

به طور طبیعی، مردم می خواهند پول خود را در یک منبع خوب برای ایجاد ثروت سرمایه گذاری کنند. همه انواع گزینه های سرمایه گذاری با درجه خاصی از ریسک همراه هستند. با این حال، هر سرمایه گذاری از نظر نوسان متفاوت است، و برخی به راحتی می توانند خود را در برابر ضربات عظیم اقتصادی محافظت کنند.

به همین دلیل، در قرن بیست و یکم، ارز دیجیتال و بازار سهام به عنوان بهترین گزینه برای سرمایه گذاری ظاهر شده اند. این موضوع بحث بزرگی را در مورد بازار کریپتو در مقابل بازار سهام ایجاد کرده است. بسته به پتانسیل ریسک، فرد می تواند در هر یک از این دو یا حتی هر دو سرمایه گذاری کند.

تفاوت APY و APR در رمزارزها چیست؟

درک تفاوت APY و APR در رمزارزها اهمیت بسیاری برای سرمایه‌گذاران، وام‌گیرندگان و معامله‌گران کریپتوکارنسی دارد. هر دو میزان سود سالانه را محاسبه می‌کنند اما کاربردها و فرمول‌های متفاوتی دارند. این تفاوت باعث می‌شود هر کدام از این شاخص‌ها برای گروهی خاص از فعالان بازار مناسب باشد. برای آشنایی بیشتر با این دو شاخص و همچنین شناخت کاربردها و تفاوت‌های آنها با ما همراه باشید.

شاخص APR چیست؟

طبق تعریف اداره حمایت مالی مصرف‌کننده آمریکا (CFPB)، نرخ APR یا درصد سود سالانه (Annual Percentage Rate) میزان پولی است که برای وام گرفتن پرداخت می‌شود. همچنین این شاخص به عنوان نرخ بهره کارت‌های اعتباری شناخته می‌شود. شاخص APR به صورت سالانه محاسبه می‌شود.

برای مثال اگر این شاخص برابر ۵ درصد باشد، یک سرمایه‌گذاری ۱۰۰ دلاری بعد از یک سال ۵ دلار بازدهی خواهد داشت. در مقابل اگر ۱۰۰ دلار با همان نرخ وام دریافت شود، مبلغ اولیه به اضافه ۵ دلار باید بازپرداخت شود.

درک APR یک نمای کلی از میزان بدهی هنگام قرض گرفتن پول یا میزان پرداختی به سرمایه‌گذار ارائه می‌دهد. همچنین بررسی APR تصوری از میزان سود یا بدهی حاصل از وام را به سرمایه‌گذاران می‌دهد.

نقش APR در ارزهای دیجیتال چیست؟

در بازار ارزهای دیجیتال، شاخص APR درصدی است که سرمایه‌گذاران انتظار دارند به عنوان سود در پروتکل‌های وام‌دهی دریافت یا بازپرداخت کنند. از نظر تئوری APR نرخ بهره معمولی است که به مبلغ اصلی یک سرمایه‌گذاری یا وام اضافه می‌شود. از آنجایی که این شاخص به صورت سالانه محاسبه می‌شود، اگر وام یا سرمایه‌گذاری به صورت کوتاه‌مدت باشد، APR به صورت نسبی محاسبه می‌شود. برای مثال یک سرمایه‌گذاری شش‌ماهه با ARP‌ معادل ۵ درصد مشمول ۲.۵ درصد سود خواهد شد.

شاخص APR در کریپتوکارنسی بسیار واضح و شفاف است. برای مثال تصور کنید فردی یک توکن اتریوم در تفاوت کریپتوکارنسی و پول معمولی استخر وام‌دهی غیرمتمرکز سرمایه‌گذاری کرده است. اگر APR اعلام‌شده ۲۴ درصد باشد، پس از یک سال 0.24 اتریوم باید به سرمایه اولیه آن فرد اضافه شود. پس مجموع سرمایه پس از یک سال به ۱.۲۴ اتریوم خواهد رسید.

نحوه محاسبه APR

حال نوبت آن است که نحوه محاسبه کل مبلغ نهایی بر اساس APR را بررسی کنیم. فرمول محاسبه این نرخ به شرح زیر است.

دارایی کل = (نرخ بهره * مدت زمان + 1) * سرمایه اولیه

برای مثال سرمایه‌گذاری اتریوم، محاسبات به صورت زیر خواهد بود.

اگر سرمایه‌گذاری برای مدت کوتاه‌تری انجام‌ شود، محاسبات تغییر خواهد کرد. برای مثال سرمایه‌گذاری به مدت سه ماه (یک چهارم سال) شامل 0.25 درصد از سود کل خواهد شد و محاسبات به شکل زیر تغییر پیدا می‌کند. عدد زمان در فرمول‌های بالا به صورت سالانه لحاظ می‌شود. پس ذخیره اتریوم به مدت سه ماه در این استخر، مجموع سرمایه را به 1.06 اتریوم می‌رساند.

حالا اگر بگویند شاخص APR برابر با ۱۰ درصد است، یعنی با سرمایه‌گذاری ۱۰ هزار توکن، پس از یک سال ۱۰۰۰ توکن سود به دست می‌آید و سرمایه کل به ۱۱ هزار توکن خواهد رسید.

شاخص APY در ارز دیجیتال چیست؟

شاخص APY مخفف عبارت Annual Percentage Yield است. این شاخص روشی برای اندازه‌گیری میزان درآمدی است که یک حساب در طول سال به دست می‌آورد. در کریپتوکارنسی APY معادل نرخ بازگشت سرمایه است.

برخلاف APR که صرفاً بهره معمولی را مشخص می‌کند، شاخص APY شامل بهره مرکب هم می‌شود. سود مرکب مبلغی است که از مجموع سود و سرمایه اصلی به دست می‌آید. در واقع مهم‌ترین تفاوت APY و APR در رمزارزها مربوط به همین موضوع است. در نتیجه APY از APR سود بیشتری دارد.

سرمایه‌گذاران می‌توانند با سپرده‌گذاری توکن‌های خود در پلتفرم‌های ییلد فارمینگ (yield farming) جهت تأمین نقدینگی، سود APY به دست آورند. به علاوه، ذخیره توکن‌ها در حساب‌های پس‌انداز (savings accounts) شامل سود APY می‌شود.

فعالان بازار ارزهای دیجیتال می‌توانند به کمک صرافی‌ها یا پروتکل‌های دیفای (DeFi) با استفاده از بیت کوین بر حسب شاخص APY درآمد کسب کنند. معمولاً سود سپرده‌گذاری با استفاده از همان ارز دیجیتال پرداخت می‌شود. البته در برخی موارد نیز از دیگر توکن‌ها برای پرداخت سود استفاده می‌شود.

شاخص APY چگونه محاسبه می‌شود؟

سود مرکب را می‌توان به صورت روزانه، هفتگی، ماهانه و سالانه یا حتی پیوسته محاسبه کرد. دومین تفاوت APY و APR در رمزارزها نحوه محاسبه این دو شاخص است؛ زیرا محاسبه APY پیچیدگی بیشتری دارد. در محاسبه این شاخص باید بهره به اصل سرمایه اضافه شود و سپس با در نظر گرفتن تعداد دوره‌هایی که دارایی تعدیل می‌شود، سود کل سرمایه حساب شود.

APY= (1 + r / n) n – 1

در این فرمول r بازه زمانی و n تعداد دوره‌های زمانی دریافت سود است.

برای مثال اگر ۱۰۰۰ توکن با سود مرکب ۱۰ درصد و به صورت روزانه سرمایه‌گذاری شود، پس از یک سال کل سرمایه ۱۱۰۵ توکن خواهد بود. سال بعد نیز کل سرمایه ۱۲۲۱ توکن می‌شود و با افزایش مدت سرمایه‌گذاری، میزان سود رشد می‌کند. هر بار که محاسبات به‌روزرسانی می‌شود، باید بهره به مجموع سرمایه‌گذاری اولیه و سود تعلق‌گرفته اضافه شود.

اکثر پروژه‌های ارز دیجیتال تنها ۱ درصد APY ارائه می‌دهند. در برخی پروتکل‌ها مثل Phemex for Tether (USDT) این شاخص به ۷ درصد هم رسیده است. حساب‌های پس‌انداز ثابت گاهی تا ۱۰ درصد هم سود مرکب می‌دهند. در پلتفرم‌هایی مثل PancakeSwap (CAKE) و SushiSwap (SUSHI) ممکن است APY‌های ۱۰۰ درصدی هم پیدا کنید.

بررسی تفاوت APY و APR در رمزارزها

هر دو شاخص APY و APR برای محاسبه سود سرمایه‌گذاری و وام‌دهی رمزارزی استفاده می‌شوند. با این حال عدد حاصل از اعمال این شاخص‌ها یکسان نیست. با توجه به اینکه APR سود مرکب را در نظر نمی‌گیرد، اعمال شاخص APY همیشه مبلغ بیشتری را نصیب سرمایه‌گذار خواهد کرد.

درک تفاوت APY و APR در رمزارزها به ما کمک می‌کند بهترین پلتفرم برای سرمایه‌گذاری را پیدا کنیم. از نظر تئوری، شاخص APR به نفع وام‌گیرندگان است اما سرمایه‌گذاران به دنبال APY بیشتری هستند چراکه شاخص APY باعث به حداکثر رسیدن سود آنها می‌شود. اکثر پلتفرم‌های DeFi از شاخص APR استفاده می‌کنند. بنابراین سرمایه‌گذاران باید سودهای به‌دست‌آمده را مجدداً سرمایه‌گذاری کنند تا سود مرکب به دست آورند.

کدام شاخص عمکلرد بهتری دارد؟

شاخص APY تصویر واضحی از پتانسیل درآمدی به ما می‌دهد اما APR نرخ بدهکاری را مشخص می‌کند. هر دو به صورت سالانه محاسبه می‌شوند. وام‌گیرندگان باید توجه ویژه‌ای به نرخ APR داشته باشند و سرمایه‌گذاران و تأمین‌کنندگان نقدینگی نیز باید به دنبال بالاترین نرخ APY باشند. بنابراین نمی‌توان گفت کدام شاخص بهتر است؛ زیرا هر کدام کاربرد خاصی دارد.

خلاصه مطلب

اصلی‌ترین تفاوت تفاوت کریپتوکارنسی و پول معمولی APY و APR در رمزارزها در نحوه محاسبه سود سالانه است. شاخص APY سود را به صورت مرکب محاسبه می‌کند اما شاخص APR صرفاً نرخ بهره را به سرمایه اصلی اضافه می‌کند. به همین دلیل شاخص APY به نفع سرمایه‌گذاران و تأمین‌کنندگان نقدینگی است. این روزها که سرمایه‌های زیادی وارد بازار رمزارزها شده است، رقابت سختی بین پلتفرم‌های سرمایه‌گذاری و وام‌دهی نیز شکل گرفته و یکی از مهم‌ترین عرصه‌های این رقابت، شاخص‌های APR و APY است.

مقایسه ارز دیجیتال و بورس ایران

اینکه ارز دیجیتال بهتر است یا بورس ایران، سوالی است که شاید ذهن بسیاری از افراد را به خود مشغول کند. به خصوص کسانی که می خواهند به عنوان مبتدی و تازه وارد، وارد بازارهای مالی شوند. قبل از پاسخ به این سوال و مقایسه ارز دیجیتال و بورس ایران، باید بدانید که بازارهای مالی بازارهای پرریسک و پرنوسانی هستند و باید برای ورود به این حوزه از خودتان و میزان ریسک پذیریتان مطمئن باشید. از سوی دیگر شما باید ریسک و سود بالقوه هر دو بازار را بشناسید و با تفاوت ‌های آن آشنا شوید و استراتژی‌ های سرمایه‌ گذاری در هر یک را یاد بگیرید. نکته مهم این است که باید بدانید یک سبد سرمایه گذاری سالم باید دارای ترکیبی متنوع از دارایی ها باشد. قرار دادن پول در انواع مختلف سرمایه گذاری، مانند سهام، اوراق قرضه، املاک، بورس کالا و ارزهای دیجیتال، ریسک را توزیع می کند و این کار به نفع سرمایه گذار در دستیابی به سود و تعادل بین سود و ضرر وی می انجامد.

برای اینکه به انتخاب درست تری در مورد بازار ارز دیجیتال و بورس برسید در ادامه با بیان ویژگی های بازار ارز دیجیتال و بورس، تفاوت ها و شباهت های هردو بازار، به مقایسه ارز دیجیتال و بورس ایران می پردازیم. قبل از آن که در این مورد صحبت کنیم تعریف مختصری از ارز دیجیتال و سهام داشته باشیم.

رمزارز چیست؟

کریپتوکارنسی یک وسیله مبادله نسبتاً جدید است که در دهه گذشته تا به امروز محبوبیت پیدا کرده است. طرفداران کریپتو فکر می کنند آینده امور مالی به جای سهام و اشکال رایج ارز، ارز دیجیتال است، در حالی که دیگران معتقدند ماهیت غیرقابل تنظیم ارز دیجیتال، حمایت از یک سیستم مالی تمام عیار را بسیار خطرناک می کند. ارزهای رمزنگاری شده فاقد پشتوانه دولتی هستند و اینکه بازار چقدر بازدهی خواهد داشت، ارزش آنها را تعیین می کند.

سهام در یک نگاه

در مقایسه ارز دیجیتال و بورس، باید معنای سهام را نیز درک کنیم. به یاد داشته باشید که سهام مالکیت بخشی از یک شرکت را نشان می دهد. موسس یک شرکت ، در بدو تأسیس، مالکیت کامل شرکت را در اختیار دارد. همانطور که شرکت به دنبال رشد است، موسس می تواند سهام مالکیت را به سرمایه گذاران بفروشد. در برخی مواقع، شرکت ممکن است بخواهد سهام را به سرمایه گذاران بیشتری در یک عرضه عمومی بفروشد. این کار شرکت را قادر می سازد تا پول بیشتری جمع آوری کند و سرمایه گذاران اولیه به بازگشت سرمایه خود پی ببرند.

حتی در صورت های معاملات عمومی، یک شرکت می تواند سهام بیشتری بفروشد. انتشار سهام جدید ارزش سهام فعلی را کاهش می دهد، اما شرکت را قادر می سازد تا پول جمع آوری کند. دلایل رایج برای فروش سهام اضافی، افزایش سرمایه برای توسعه، استخدام کارمندان، افزایش ظرفیت تولید و ایجاد تسهیلات است.تفاوت کریپتوکارنسی و پول معمولی

صاحبان سهام بورس می توانند به انتخاب اعضای هیئت مدیره و سیاست های شرکتی که در مجامع سالانه صاحبان سهام ارائه می شود رأی دهند. آنها به طور کلی در مورد نحوه عملکرد روزانه یک شرکت اظهار نظر کمی دارند اما اگر سرمایه گذاران کافی با هم متحد شوند، می توانند روی جهت گیری شرکت تأثیر بگذارند.

مقایسه ارز دیجیتال و بورس ایران

ارزهای دیجیتال و بورس گزینه‌ های سرمایه ‌گذاری معتبری هستند اما اهداف متفاوتی را در یک سبد متنوع سرمایه گذاری انجام می ‌دهند. تفاوت های فاحشی در نحوه خرید و فروش آنها و همچنین نحوه ارائه یک استراتژی سرمایه گذاری وجود دارد.

قانونی بودن

شاید مهم ترین ویژگی بورس در مقایسه با ارز دیجیتال قانونی بودن آن است. ارزهای دیجیتال با خاصیت غیرمتمرکز بودن و تحت کنترل مقام و دولت مرکزی نبودن شناخته می شوند. اما بورس ها در سراسر دنیا قانونی بوده و تابع قوانین کشور خود هستند. در مقایسه ارز دیجیتال و بورس اولین نکته ای که باید درنظر بگیرید قانونی بودن است. بورس ایران نیز به همین شکل یعنی قانونی و تابع قانون کشور ایران است. این ویژگی قانونی نبودن ارز دیجیتال باعث می شود گهگاه و با اعلام کشورها در مورد قانونی بودن یا نبودن ارزهای دیجیتال شاهد نوسانات شدید باشیم.

میزان نوسان

همانطور که می دانید دامنه نوسان در ارزهای دیجیتال وجود ندارد اما بورس ایران دامنه نوسان 3 تا 5 درصدی دارد و این را قانون تعیین می کند. بنابراین هنگام مقایسه ارز دیجیتال و بورس به این نکته نیز توجه کنید. در بازار کریپتوکارنسی قیمت ‌ها می تواند با سرعت بسیار زیادی افزایش و کاهش یابند و میزان نوسان آنها نسبت به بازار های دیگر خیلی بیشتر است. همین نوسان بسیار زیاد در این بازار آن را به یک بازار پرریسک تبدیل کرده است. از سوی دیگر بازار ارزهای دیجیتال خواب ندارد و معاملات در 24 ساعت شبانه روز انجام می شود. بنابراین نوسانات می تواند به صورت ثانیه ای باشد.

دوطرفه بودن

دوطرفه بودن در ارزهای دیجیتال یعنی شما می توانید حتی از ریزش یک ارز نیز سود به دست آورید اما در بازار بورس شما سهامی را در قیمت پایین می خرید و درصورت بالارفتن قیمت می فروشید. حتی ممکن است قیمت بالا نرفته و یا پایین بیاید و متحمل ضرر شوید.

نقدشوندگی

نقدشوندگی در بازار ارزهای دیجیتال بهتر از بازار بورس ایران است و شما در 24 ساعت شبانه روز می توانید معامله کنید. در بازار بورس باد در صفی موسوم به خرید و فروش بمانید و نقدشوندگی سریعی وجود ندارد.

ریسک سرمایه گذاری

ریسک سرمایه گذاری در بازار ارزهای دیجیتال نسبت به بازار بورس بیشتر است. به عبارت دیگر به همان میزان که ممکن است سود بیشتری نصیب افراد کند به همان نیز ریسک بیشتری برای سرمایه ها وجود دارد.

مالکیت

برای خرید و نگهداری سهام بورس، خریدار معمولاً باید در یک کارگزاری حساب باز کند. کارگزاری معاملات را انجام می دهد و سهام را به نام خریدار نگه می دارد. خریدار همچنین باید اطلاعات شخصی مانند کد ملی، شماره تلفن، شماره تامین اجتماعی و آدرس سکونت خود و . را فاش کند. انجام این فرایند (ثبت نام و اعطای نمایندگی) از طریق کارگزاری سطحی از امنیت را فراهم می کند.

اما یکی از مزایای درک شده کریپتو، ناشناس بودن آن است. نیازی نیست کسی بداند خریدار رمزارز کیست. صاحب رمزارز دارایی ها را در یک کیف پول نرم افزاری یا یک کیف پول سخت افزاری مانند درایو USB نگهداری می کند. نکته منفی ناشناس بودن این است که مسئولیت امنیت بر عهده مالک است که باید محل قرارگیری رمزارز را پیگیری کند و رمز عبور حداقل 16 کاراکتری را به خاطر بسپارد. اگر هکرها کیف پول های رمزنگاری شده شخص را هک کنند، در این صورت دستش به جایی بند نخواهد بود.

مبادلات

سهام چه در ایران و چه در دنیا، در بورس های معتبر معامله می شود. آنها امنیت، ثبات و شفافیت را به خریداران سهام ارائه می دهند و برای رسیدگی به حجم معاملات بزرگ روزانه ساخته شده اند. صرافی ها به شدت تنظیم شده و تابع قوانین هستند (اگرچه این موضوع در کشورهای مختلف متفاوت است) و از خریداران و فروشندگان حمایت می کند.

مبادلات خرید و فروش ارزهای دیجیتال جدیدتر هستند. ده ها (اگر نگوییم تعداد زیادی)، صرافی رمزنگاری وجود دارد. دو مورد از بزرگترین آنها بایننس و صرافی کوین بیس هستند. برخی از صرافی‌ ها با اشخاص ثالث کار می ‌کنند تا ارزهای فیات معمولی مانند دلار آمریکا را با ارزهای دیجیتال مبادله کنند اما این صرافی ها نیز ممکن است دستخوش هک توسط هکرها قرار بگیرند.

جمع بندی

ارزهای دیجیتال و سهام دارای شباهت‌ ها و همچنین تفاوت‌ های عمده هستند. متخصصان سرمایه گذاری که نقاط قوت و ضعف هر یک را می شناسند می توانند به دلایل مختلف از آنها در یک سبد سرمایه گذاری استفاده کنند، چراکه هر دوی ارز دیجیتال و سهام مکمل های استراتژیک به شمار می روند. سهام ثبات را فراهم می کند. سهام بورس در بیشتر قرن بیستم و تا قرن بیست و یکم سرمایه گذاری اصلی برای ایجاد ثروت برای افراد و سازمان ها بوده اند. کریپتوکارنسی و رمزارز سرمایه گذاری پرریسک تری است. این ارزهای دیجیتال فرصت را برای پاداش های بزرگ ارائه می دهند اما در معرض خطر بالاتری نیز قرار دارند. آنها با هم می توانند به تعادل پاداش و ریسک در یک سبد سرمایه گذاری کمک کنند.

به عبارت دیگر در مقایسه ارز دیجیتال و بورس، سرمایه گذاران باید راحتی و ریسک را متعادل کنند. سرمایه گذاران در ارزهای دیجیتال مجبور هستند با نوسانات شدید ارزش زندگی کنند. ترن هوایی ارزش سهام بورس می تواند گیج کننده باشد اما نه به اندازه فراز و نشیب کریپتوها. درک نقاط قوت و ضعف هر دارایی و نقشی که در یک سبد ایفا می کند برای تحقق اهداف سرمایه گذار ضروری است.

ما نمی توانیم به شما بگوییم سرمایه گذاری در ارز دیجیتال بهتر است یا بورس. این موضوع اصلا یک پیشنهاد معقول نیست. سرمایه‌ گذاری‌های متنوعی که بین پیش بینی های‌ مطمئن ‌تر و همچنین سرمایه‌گذاری‌ هایی که احتمال ضرر بیشتری دارند، تعادل ایجاد کند، سودمند است. به همین ترتیب، سرمایه‌ گذاران مجبور نیستند بین ارز دیجیتال در مقابل سهام تصمیم بگیرند. آنها می ‌توانند هم ارز دیجیتال و هم سهام را دنبال کنند و با توجه به یادگیری های خود و کسب تجربه در این بازارها، به تعادلی از ریسک بین ارز دیجیتال و بورس دست پیدا کرده و به سودهای زیادی دست پیدا کنند.

همه چیز در باره ارز های دیجیتال

ارز رمزنگاری شده چیست؟ ارز مجازی چیست؟ ارز رمز چیست؟

کریپتوکارنسی‌ها (cryptocurrency) در حقیقت پول اینترنتی یا آنلاین هستند که با استفاده از تکنولوژی کریپتوگرافی (رمزنگاری) رمزگذاری می‌شوند و تمام ویژگی‌های پول‌های رایج را بجز ماهیت فیزیکی دارا هستند اما در زمان استفاده از آن از نام‌‌های واقعی برای حساب‌‌های کاربری استفاده نمی‌‌شود.

در دهه‌‌ی 1990، افراد بسیاری تلاش کردند که ارزهای رمزنگاری‌‌ شده را ایجاد کنند. DigiCash، HashCash و B-money، نزدیک‌‌ترین‌‌ها به ایجاد ارز رمزنگاری شده بودند. هیچ کدام از آن‌ها، فناوری را کاملاً درست به دست نیاورد یا حمایتی را که برای موفقیت به آن نیاز داشت، کسب نکرد. داستان ارز رمزنگاری شده، عملا با بیت‌‌کوین Bitcoin آغاز می‌شود.

بیت‌‌کوین، اولین ارز رمزنگاری شده‌‌ واقعی جهان بود و همچنان، مشهورترین ارز رمز است.

در هنگام استفاده از ارزهای دیجیتال به هر کاربر کدهایی داده می‌‌شود. اینجاست که بخش رمزنگاری شده‌‌ی تعریف ارز رمزنگاری شده را درک می‌‌کنیم. Crypto، کلمه‌‌ای لاتین به معنای مخفی است. بنابراین، ارز رمزنگاری‌‌‌‌ شده، به صورت پول مخفی ترجمه می‌‌شود. رمز ارزها می‌توانند مانند سایر ارزهای فیات (بدون پشتوانه) قابلیت مبادله، انجام تراکنش، خرید آنلاین و . داشته باشند. بیت‌ کوین ، اتریوم ، لایت‌ کوین ، بایت‌ کوین ، بیت کوین کش ، ریپل ، مونرو ، استلار ، ورج و دیگر آلت کوین ها انواع رمز ارز هستند. می‌توان آنها را با ارزهای دیگر مبادله کرد، با آنها تراکنش‌هایی که با پول معمولی از طریق بانک‌ها انجام می‌دهید را انجام دهید، خرید آنلاین انجام دهید و … .

تمامی ارز های رمزگذاری 6 ویژگی ثابت دارند. این ویژگی ها عبارتند از:

1. ارز رمزنگاری ‌‌شده، پول دیجیتال (یا واحد پول دیجیتال، این عبارت، همان مفهوم را در بر دارد) است. به این معنی که تنها در رایانه‌‌ها وجود دارد.

2. ارزهای رمزنگاری‌‌ شده، دارای سکه‌‌هایی با یک تصویر از سر ملکه روی آن‌ها یا اسکناس‌‌های کاغذی با جمله “In God we trust” نوشته ‌‌شده روی آن‌ها نیز نیستند.

3. همتا به همتا هستند: ارزهای رمزنگاری ‌‌شده، به صورت آنلاین از فرد به فرد منتقل می‌‌شوند.

4. جهانی هستند: یک ارز رمزنگاری شده، در تمام کشور‌‌ها یکسان است. آن‌ها می‌‌توانند آزادانه بین کشورها و در آن سوی مرزها مورد استفاده قرار گیرند.

5. رمزگذاری ‌‌شده هستند: هیچ قانونی درباره‌‌ی این که چه کسی می‌‌تواند از ارز رمزنگاری‌‌ شده استفاده کند و برای چه چیزی می‌‌تواند استفاده کند وجود ندارد.

6. غیرمتمرکز هستند: در دنیای ارز رمزنگاری ‌‌شده، هیچ بانکی وجود ندارد. هر فردی، مسئول پول متعلق به خود است و این پول، در یک بانک نگهداری نمی‌‌شود. یک بانک، مرکزی است که افراد بسیاری، پول خود را در آنجا نگهداری می‌‌کنند. ارزهای رمزنگاری ‌‌شده، توسط یک سرور مرکزی مدیریت نمی‌‌شوند، به همین دلیل، می‌گوییم که غیرمتمرکز هستند.

7. بدون نیاز به اعتمادسازی هستند: روش ساخت ارزهای رمزنگاری ‌‌شده به این معناست که لازم نیست به منظور اجرا کردن آن، به فردی در سیستم اعتماد کنید.

باید در نظر داشت که روش استفاده از آنها کمی متفاوت است و رویه‌های مختص به خود را دارند. تمامی تراکنش‌ها که با ارز دیجیتال انجام شود روی یک شبکه پایگاه داده غیرمتمرکز به نام بلاک چین ذخیره می‌شود. اولین ارز دیجیتال به این سبک، بیت کوین بود که در سال ۲۰۰۸ وارد دنیا شد. بعد از ترویج و رشد انفجاری بازار ارزهای دیجیتال تا به امروز حدود ۱۵۰۰ ارز دیجیتال تولید شده که همه آنها کوین‌ یا توکن هستند.

کوین‌های یا آلت کوین(Altcoins)، نوعی از ارز مجازی است که به طور مستقل کار می‌کند و پلت‌فرم جداگانه‌ای برای خود دارد. در این پلت‌فرم بنیادی، معاملات کوین مذکور، انجام می‌شود. اکثر آلت کوین های موجود یک نسخه (یا یک فورک) از بیت کوین هستند که با استفاده از پروتکل اصلی بیت کوین ساخته شده و فقط تعدادی اصلاحات به کد اصلی آنها افزوده شده است. پس اگر کد اصلی نوشته شده برای یک کوین تغییر کند، در حقیقت یک کوین جدید به وجود آمده است. نمونه هایی از آلت کوین‌های محبوب در بازار لایت کوین، بیت کوین‌کش، Dogecoin، Namecoin و بسیاری دیگر است. در بازار کوین‌های دیگری هم هستند که از نسخه اصلی بیت کوین منشعب نشده‌اند، مانند اتریوم، ریپل و مونرو. این کوین‌ها یک بلاک چین جداگانه برای خود دارند و از بلاک چین آنها علاوه بر ذخیره تراکنش‌ها و مسائل مربوط به مفهوم پول، استفاده‌های دیگری هم می‌شود.

آلت کوین‌‌ها مانند بیت‌‌کوین از فناوری بلاکچین استفاده می‌‌کنند، اما آن‌ها سعی می‌‌کنند که امور را به صورت متفاوتی انجام دهند. بهترین ارز رمزهای این حوزه عبارت است از:

1. لایت کوین (Litecoin)، بسیار مشابه بیت‌‌کوین است، اما سیستم آن، استخراج را برای کاربرانی که رایانه‌‌های قدرتمندی ندارند ساده‌‌تر می‌‌کند.

2. دوج‌‌کوین (Dogecoin)، یک آلت‌‌کوین مبتنی بر سرگرمی به همراه یک سگ شیبا اینو (Shiba Inu) به عنوان بخت‌‌آور خود می‌‌باشد. طرفداران دوج‌‌کوین، غالباً از آن برای حمایت از سازمان‌‌ها و فعالیت‌‌های اجتماعی غیرانتفاعی مانند چاه‌‌ها در کنیا و گروه سورتمه‌‌ی جامائیکایی (Jamaican Bobsled Team) استفاده می‌‌کنند.

3. بیت‌‌کوین‌‌کش (Bitcoin cash)، هنگامی ایجاد شد که گروهی از کاربران بیت‌‌کوین با برخی از قوانین بیت‌‌کوین مخالفت کردند و در سال 2017، برای تشکیل واحد پول دیجیتال خاص خود از بیت‌‌کوین جدا شدند. یک انشعاب بزرگ مانند این انشعاب، به عنوان یک هاردفورک (hardfork) شناخته می‌‌شود.

توکن هم نوعی ارز دیجیتال است با این تفاوت که بلاک چین جداگانه‌ای ندارد و از بلاک چین ارزهای دیگر استفاده می‌کند. توکن‌ها معمولاً برای یک پروژه طراحی و تولید می‌شوند. پروژه‌ای که برای جمع‌آوری بودجه خود از توکن استفاده می‌کنند، اصطلاحاً ICO نامیده می‌شود.

توکن‌ها از نظر طراحی و پیاده‌سازی بسیار ساده تر از کوین‌ها هستند، چرا که نیازی نیست کد منبع از پروتکل اصلی اصلاح شود و هیچ بلاک تفاوت کریپتوکارنسی و پول معمولی تفاوت کریپتوکارنسی و پول معمولی چین جدیدی ایجاد نمی‌شود. تقریبا اکثر توکن ها بر روی بلاک چین اتریوم ایجاد شده‌اند و تعدادشان روز به روز اضافه می شود. اتر اولین پولی بود که روی بلاک چین اتریوم نوشته شد.

با این توضیحات شاید بتوان گفت توکن‌ها، به لحاظ فنی ارز محسوب نمی‌شوند. چرا که برای وجود داشتن به بلاک چین یک ارز دیگر نیاز دارند و به طور مستقل نمی‌توانند وجود داشته باشند. مرز میان کوین و توکن حتی برای کاربران و فعالان این حوزه هم کمی گنگ است. به هرحال این نکته کاملاً واضح است که تفاوت این دو در ساختار آنهاست، کوین‌ها می‌توانند به عنوان ارز مورد استفاده قرار گیرند در حالیکه توکن‌ها مانند برنامه‌های غیرمتمرکزی هستند که روی بلاک چین کوین‌ها پیاده می‌شوند.

نقاط قوت ارزهای رمزنگاری ‌‌شده چیست؟

1. شفاف است: به این معنی که هر فرد استفاده‌‌کننده از یک بلاکچین ارز رمزنگاری‌‌ شده می‌‌تواند هر تراکنشی را که تا به حال انجام شده است مشاهده کند. شما نیازی به اعتماد به کاربران دیگر ندارید.

2. کنترل شخصی: به این معنی که هر کاربر، مسئول پول متعلق به خود است و هیچ فردی جز کاربر نمی‌‌تواند به آن دسترسی پیدا کند. ارز رمزها غیرمتمرکز هستند، بنابراین این امر با ارائه‌‌ی کنترل پول خود به بانک متفاوت است.

3. برای تمام افراد است: ارز رمزها، پذیرای تمام افراد جهان هستند. بانک‌‌ها قوانینی دارند درباره‌‌ی این که چه کسی می‌‌تواند یک حساب داشته باشد، اما ارزهای رمزنگاری شده، چنین قوانینی ندارند. 2 میلیارد نفر در سراسر جهان وجود دارند که دسترسی کامل به حساب‌‌های بانکی ندارند!

4. سریع است: یک معامله‌‌ی بیت‌‌کوین، حدود یک ساعت زمان می‌‌برد، اگرچه می‌‌تواند به کوتاهی 10 دقیقه زمان ببرد. در اکثر بانک‌‌ها، یک انتقال بانکی بین‌‌المللی می‌‌تواند 1 تا 5 روز زمان ببرد.

5. امن است: یک شبکه‌‌ی بلاکچین ارز رمزنگاری‌‌ شده، در بیش از هزاران رایانه گسترش یافته ‌‌است که این امر، هک شدن آن‌ها را تقریباً غیرممکن می‌‌سازد.

نقاط ضعف ارزهای رمزنگاری ‌‌شده چیست؟

1. می‌‌تواند ناپایدار باشد: پیش از آن که هر فردی شروع به استفاده از ارزهای رمزنگاری‌‌ شده کند، آن‌ها باید محبوب‌‌تر شوند. ارزهای فیات، نیازی به معروف بودن ندارند، زیرا توسط دولت حمایت می‌‌شوند. اگر ارز رمزنگاری شده‌‌ی متعلق به شما از رونق بیافتد، شاید قادر به استفاده از آن نباشید.

2. اگر آن را از دست دهید، برای همیشه از دست رفته است: اگر ارز رمزنگار‌‌شده‌‌ی شما، از دست برود، یا کلید خصوصی خود را گم کنید، نمی‌‌توانید آن را بازگردانید. شما نمی‌‌توانید برای اعتراض کردن با بیت‌‌کوین تماس بگیرید. به یاد داشته باشید. بیت‌‌کوین، یک بانک نیست.

3. مجرمان، آن را دوست دارند: اگر شما یک مجرم هستید، آنگاه این نکته، احتمالا نکته‌‌ بدی نیست، اما برای باقی افراد، نکته‌‌ بدی است! حساب‌‌های ارز رمزنگاری شده مخفی هستند. بنابراین، افراد می‌‌توانند از آن‌ها برای تبهکاری استفاده کنند. اگر افراد مشاهده کنند که مجرمان و تروریست‌‌ها از آن استفاده می‌‌نمایند، شاید مایل به استفاده از آن برای خود نباشند.