بهترین سهام برای سرمایه گذار تدافعی

در استراتژی سرمایه‌گذاری تهاجمی، معمولا از چند استراتژی نظیر انتخاب دارایی و تخصیص دارایی کمک می‌گیرند تا به اهداف خود برسند.

صندوق سرمایه گذاری چیست؟ معرفی انواع صندوق های سرمایه گذاری

همان‌طور که می‌دانید سرمایه گذاری یکی از روش های ایده‌ال به منظور کسب سود از سرمایه و رسیدن به رفاه مالی محسوب می‌شود. در همین راستا با توجه به پتانسیل های موجود در هر کشور، افراد قادر هستند که سرمایه خود را در بازارهای متفاوت سرمایه گذاری کنند. در ایران بازارهای مختلفی به منظور تزریق سرمایه و فرآیند سرمایه گذاری وجود دارد که می‌توان به بازار مسکن، خودرو، طلا و ارز و … اشاره کرد.

یکی از بازارهای مهم در هر کشور به منظور سرمایه گذاری، بازار بورس است که هر فرد با شناخت اولیه و دقیق می‌تواند یک سرمایه گذاری موفق را در این بازار تجربه کند و به کسب سود ایده‌ال برسد. همان‌طور که می‌دانید هر کدام از این بازارها به نوعی دارای ریسک هستند و شما نمی‌توانید بدون دانش مربوطه وارد امر سرمایه گذاری شوید. به همین منظور یکی از بهترین موقعیت‌های سرمایه گذاری در بازار سرمایه استفاده از صندوق های سرمایه گذاری است.

صندوق سرمایه گذاری بورس چیست؟

در بازار سرمایه هر شخص از دو روش می‌تواند فرآیند سرمایه گذاری را در بورس شروع کند؛ که به روش سرمایه گذاری مستقیم و غیرمستقیم تقسیم می‌شود. منظور از سرمایه گذاری مستقیم همان روش شخصی محسوب می‌شود که شما با مراجعه به کارگزاری های بورس می‌توانید برای دریافت کد بورسی اقدام کنید و بعد از پشت‌سر گذاشتن مراحل آن، به سامانه‌های معاملاتی کارگزاری مدنظر دسترسی داشته باشید و فرآیند خرید و فروش سهام را با تکیه بر دانش خود شروع کنید. همان‌طور که می‌دانید این روش دارای ریسک بیشتری خواهد بود و در صورت نداشتن هیچ‌گونه دانش نسبت به این روش، ممکن است قسمت زیادی از سرمایه شما دچار زیان شده و تجربه تلخی از سرمایه گذاری خود در بورس داشته باشید.

روش دوم فعالیت در بازار بورس روش غیرمستقیم نام دارد که شما در این بهترین سهام برای سرمایه گذار تدافعی مرحله با استفاده از صندوق های سرمایه گذاری می‌توانید سرمایه خود را در بورس تزریق کرده و با ریسک کمتری نسبت به روش مستقیم همراه با بازار و نوسانات حاکم بر آن پیش بروید. صندوق های سرمایه گذاری به زبان ساده از روی هم گذاشتن سرمایه افراد مختلف از جای ‌جای کشور در بازار بورس تشکیل می‌شود که این فرآیند دارای قوانین خاص و شفافیت اطلاعات زیاد است. در نظر داشته باشید که صندوق های سرمایه گذاری متفاوتی وجود دارد که شما بنا به نیاز یا شناخت خود از بازار می‌توانید در آن سرمایه گذاری نمایید. این صندوق ها شامل: صندوق های سرمایه گذاری در سهام، صندوق های با درآمد ثابت و مختلط و صندوق های سرمایه گذاری قابل معامله هستند.

اکثر صندوق های سرمایه گذاری توسط کارگزاران بورس تأسیس می‌شوند و تحت نظارت سازمان بورس و اوراق بهادار هستند که سرمایه گذران می‌توانند در آن‌ها سرمایه گذاری کنند. این مدل از سرمایه گذاری در بازار بورس طبیعتاً دارای ریسک کمتری است و سرمایه گذاران با خیال راحت تر می‌توانند سرمایه خود را در بورس تزریق نمایند و خطر کمتری پول شما را تهدید می‌کند.

انواع صندوق های سرمایه گذاری در بورس

برای سرمایه گذاری در بورس بیشتر سرمایه گذاری در صندوق ها پیشنهاد می‌شود که از طریق این فرآیند سود خوبی را می‌توانید کسب کنید. صندوق های سرمایه گذاری از انواع مختلفی تشکیل می‌شوند که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

1/ صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت:

معمولاً 70 الی 90 درصد دارایی صندوق‌های با درآمد ثابت را اوراق مشارکت، گواهی سپرده بانکی، سپرده بانکی و سایر اوراق بهادار با درآمد ثابت تشکیل می‌دهند. باقی‌مانده دارایی این صندوق‌ها معمولاً با اختیار مدیر صندوق تا سقف 10 درصد در بورس سرمایه‌گذاری می‌شود. از آنجایی‌ که بازار بورس تا حد زیادی دارای هیجان بوده، صندوق سرمایه گذاری ثابت مناسب افرادی است که از هیجان زیاد دوری می‌کنند. معمولاً صندوق‌های با درآمد ثابت در دوره‌های از پیش تعیین‌شده به سرمایه‌گذاران خود سود واریز می‌کند. از مزیت‌های این صندوق می‌توان به قابلیت نقد شوندگی بسیار بالای آن اشاره کرد این به این معنی است که در هر زمانی شما به پول خود احتیاج پیدا کردید قادر هستید که واحدهای صندوق خود را در کوتاه‌ترین زمان ممکن نقد کنید. صندوق‌های با درآمد ثابت همیشه یک ضامن نقد شوندگی دارند که معمولاً از نهاد مالی معتبر تشکیل می‌شود. وجود همین ضامن از نظر روانی برای سرمایه گذران بسیار تأثیرگذار است و آسودگی خاطر زیادی را به همراه دارد. در حال حاضر و در سال‌های اخیر بازدهی صندوق‌های با درآمد ثابت بیشتر از بانک‌ها بوده و از همین جهت مورد توجه بسیاری از سرمایه‌گذاران در این حوزه قرارگرفته است.

2/ صندوق های سرمایه گذاری در سهام:

همان‌طور که از اسم این صندوق پیداست، صندوق های سرمایه گذاری در سهام به این معنی است که بخش زیادی از دارایی‌های آن (حداقل 70 درصد) از سهم‌های بورسی تشکیل شده است. مابقی دارایی صندوق های سرمایه گذاری در سهام از موارد دیگر نظیر اوراق مشارکت، اوراق بهادار، سپرده های بانکی و … تشکیل می‌شود. در این روش برعکس حالت قبلی سرمایه شما شامل سود تضمین شده نیست و اگر بیشتر تمایل دارید که در صندوق های کم ریسک سرمایه گذاری کنید بهتر است از صندوق های با درآمد ثابت استفاده نمایید. صندوق های سرمایه گذاری در سهام بیشتر مناسب افرادی است که قابلیت پذیرش ریسک در بازار بورس را دارند و این نوع از سرمایه گذاری را در گذشته تجربه کرده‌اند. در این روش افراد به نوعی مانند روش اول سرمایه گذاری در بورس فعالیت می‌کنند با این تفاوت که در این بین واسطه های ماهر و آشنا به بازار بورس نسبت به نوسانات و افت قیمت ها در امور صندوق بهترین تصمیم ها را می‌گیرند که سرمایه دچار زیان بد نشود.

3/ صندوق های سرمایه گذاری مختلط:

در این نوع صندوق، 40 درصد دارایی آن از سهام و 40 درصد از دارایی از اوراق با درآمد ثابت و 20 درصد بقیه از سهام و اوراق سرمایه گذاری تشکیل می‌شود. این صندوق همان‌طور که شما متوجه شدید حالتی مابین صندوق های با درآمد ثابت و در سهام هستند که طبیعتاً ریسک سرمایه گذاری در صندوق های مختلط از صندوق های در سهام کمتر بوده و اکثر افراد از آن بیشتر استقبال می‌کنند. علاوه بر صندوق های ذکر شده صندوق های دیگری وجود دارند: • صندوق سرمایه گذاری بازار خارجی • صندوق سرمایه گذاری کالا • صندوق سرمایه گذاری ارزی از آنجایی که این نوع از صندوق ها در ایران مرسوم نیستند، در این مقاله به آن‌ها نمی‌پردازیم. حال که تا این بخش با انواع صندوق های سرمایه گذاری در بورس آشنا شدید، به نظر شما بهترین نوع صندوق به منظور تزریق سرمایه و کسب سود کدام است؟

نحوه تشخیص بهترین صندوق سرمایه گذاری چیست؟

عوامل مختلفی به منظور انتخاب صندوق سرمایه گذاری مناسب در بورس دخیل هستند. در گام اول مهم است که بدانید با توجه به علایق و شناخت شما از بازار و نوع ریسک پذیری‌تان به چه نوع سرمایه گذاری علاقه‌مند هستید. به منظور آشنایی با عوامل مختلف برای انتخاب بهترین صندوق سرمایه گذاری به موارد زیر دقت نمایید: اعتبار و شهرت صندوق سرمایه گذاری: عمده تصمیمات مهم در صندوق های سرمایه گذاری بر دوش مدیر صندوق است و وی نقش پر رنگی در نحوه عملکرد صندوق در بازار دارد. یک مدیر خوب معمولاً دارایی‌های صندوق را به شکلی مناسب در سبد سرمایه گذاری به کار می‌گیرد به نوعی که تنوع و ترکیب دارایی‌های آن درنتیجه با بازدهی خوب و حداقل ریسک را همراه داشته باشد. مجموع این عملکردها و کسب کارنامه درخشان از صندوق مدنظر، باعث شهرت و اعتبار بیشتر آن میان سرمایه گذاران در بازار بورس می‌شود. ارزیابی سوابق صندوق سرمایه گذاری: یکی از مهم‌ترین کارها به منظور ورود به صندوق ها سرمایه گذاری، بررسی و ارزیابی سوابق صندوق مدنظر هست که در این مرحله شما با استفاده از اطلاعات منتشر شده و نمودارهای گذشته صندوق می‌توانید ارزیابی یا تحلیل خود را انجام دهید. توجه داشته باشید که اگر صندوق با شیب متعادل و نوسانات کنترل شده همراه باشد انتخاب آن به منظور سرمایه گذاری و تزریق پول، منطقی و مناسب است. همین‌طور اگر قصد شما در فرآیند سرمایه گذاری در صندوق ها میان مدت یا بلند مدت است، بهتر است سراغ صندوق هایی بروید که حدود 4 الی 5 سال از فعالیت آن‌ها گذشته باشد که در این فرآیند بررسی روند کاری آن برای شما شفاف و قابل بررسی خواهد بود.

مقایسه صندوق های سرمایه گذاری

بعد از اینکه مراحل قبل را پیگیری کردید و تا حدودی به نتیجه دلخواه نزدیک تر شدید، بهتر است که برای کسب اطمینان بیشتر از صحت انتخاب خود از وب‌سایت صندوق های مدنظرتان بازدید کنید و تمامی اطلاعات منتشر شده را مطالعه و بررسی نمایید. در وب‌سایت هر صندوق سرمایه گذاری در بازار سرمایه اطلاعات مهمی نظیر قیمت صدور یا مبلغ لازم برای خریدن یک واحد سرمایه گذاری، قیمت ابطال یعنی قیمت فروش واحد خود، مدیران صندوق و… وجود دارد. همین‌طور شما با استفاده از سایت شرکت فناوری بورس تهران و سایت فیپیران می‌توانید به اطلاعات مهمی راجع به صندوق ها دسترسی داشته باشید.

سخن آخر

طبق مطالبی که تا این بخش در این مقاله ارائه شد، متوجه شدیم که صندوق های سرمایه گذاری یکی از بهترین روش ها برای سرمایه گذاری در بورس است. این روش از سرمایه گذاری دارای مزایای متعددی است که یکی از آن‌ها قانونی بودن فرآیند سرمایه گذاری و وجود ناظر رسمی و دولتی روی عملکرد صندوق ها هست. از مزایای دیگر صندوق های سرمایه گذاری وجود افراد با تخصص در زمینه معاملات و سبدگردانی است که همین امر تا حد زیادی موجب آرامش خاطر سرمایه گذاران در رابطه با کم ریسک بودن آن می‌شود. با توجه به اینکه هر فرد با توجه به علایق و اندازه سرمایه خود و میزان ریسک پذیری دارای دیدگاه های متفاوت است، نمی‌توان به طور قطع بهترین صندوق سرمایه گذاری را در بازار بورس نام برد اما باید در نظر داشته باشید که اگر دانش شما از بازار سرمایه اندک است و به هر حال تمایل دارید در این بازار سرمایه گذاری کنید، صندوق های سرمایه گذاری بهترین سهام برای سرمایه گذار تدافعی بهترین گزینه پیش روی شماست.

سهام تهاجمی چیست؟ بازده بالاتر با پذیرش ریسک بیشتر

مدیریت و چیدمان سبد سهام را می‌توان مهم‌ترین بخش سرمایه‌گذاری دانست. چرا که سودآوری یا زیان سرمایه‌گذاران به میزان زیادی به سهامی بستگی دارد که در سبد سرمایه‌گذاری خود دارند. به همین دلیل استراتژی‌های متفاوتی برای مدیریت پرتفو معرفی شده‌اند. یکی از این موارد، استراتژی سرمایه‌گذاری تهاجمی است. برای آشنایی با این استراتژی لازم است که ابتدا بدانیم که سهام تهاجمی چیست و چه ویژگی‌هایی دارد و چگونه می‌تواند به کسب سود سرمایه‌گذاران کمک کند. در رابطه با سهام تهاجمی، مسئله مهم دیگری که با آن سر و کار داریم، ضریب بتا است که در ادامه این مطلب درباره آن نیز صحبت خواهیم کرد.

سهام تهاجمی چیست؟

زمانی که از استراتژی سرمایه‌گذاری تهاجمی استفاده می‌کنیم، پرتفوی خود را با ریسک بالایی مدیریت می‌کنیم. اما چه مسئله‌ای باعث می‌شود که این ریسک را بپذیریم؟ بله؛ ریسک بالاتر برابر است با بازده بالاتر. سرمایه‌گذاران به منظور دریافت بازده بالاتر، ریسک زیاد این سهام را به جان می‌خرند. پیش‌تر در مقاله‌ی «سهام تدافعی»، گفتیم که سهام تدافعی به سهامی گفته می‌شود که بازدهی تقریبا ثابت و سودی مستمر دارند. ویژگی آن سهام این بود که ریسک کمی داشتند. اما سهام تهاجمی را می‌توان نقطه مقابل سهام تدافعی هستند.

تمرکز استراتژی سرمایه‌گذاری تهاجمی، بر افزایش سرمایه و قیمت سهام است. یعنی در این استراتژی دریافت سود نقدی یا حفاظت از اصل سرمایه محور توجهات نیست. در این شیوه سرمایه‌گذاری، می‌توان بخش اصلی و بیشتر دارایی را در سهام سرمایه‌گذاری کرد و بخش کمی از آن را به خرید اوراق با درآمد ثابت یا اوراق قرضه اختصاص داد. یا حتی می‌توان آن را به صورت وجه نقد نگهداری کرد. پس مشخص است که نقش سهام تهاجمی در پورتفوی چیست؛ افزایش سرمایه به کمک ریسک و بازده بالا.

در استراتژی سرمایه‌گذاری تهاجمی، معمولا از چند استراتژی نظیر انتخاب دارایی و تخصیص دارایی کمک می‌گیرند تا به اهداف خود برسند.

بیشتر بخوانید

سرمایه‌گذاری تهاجمی مناسب چه کسانی است؟

معمولا گفته می‌شود که این استراتژی‌ها بیشتر به درد سرمایه‌گذاران کم‌سن‌وسال‌تر با پرتفوی کوچک می‌خورد؛ چرا که آن‌ها می‌توانند به کمک افق سرمایه‌گذاری بلندمدت در مقایسه با سرمایه‌گذارانی که استراتژی کوتا‌ه‌مدت دارند، نوسان‌های بازار بورس را بهتر تحمل کنند. هم‌چنین ضرر و زیان‌هایی که در سال‌های ابتدایی زندگی به افراد وارد می‌شود، بعدها تاثیر کمتری روی زندگی آن‌ها خواهد گذاشت. به همین دلیل است که مشاوران سرمایه‌گذاری این استراتژی را برای سایر افراد پیشنهاد نمی‌کنند‌؛ مگر آن‌که افراد حجم کوچکی از سبد خود را به این سهام اختصاص دهند.

اگر از مسئله سن سرمایه‌گذاران بگذریم، بدیهی است که پذیرش ریسک بالا پیش‌نیاز اساسی برای روی آوردن به استراتژی سرمایه‌گذاری تهاجمی به حساب می‌رود.

بیشتر بخوانید

درک استراتژی سرمایه‌گذاری تهاجمی

برای محاسبه میزان تهاجمی بودن استراتژی‌های مخلتف، باید به وزن نسبی دارایی‌های پرریسک و پرسود توجه کنیم. دارایی‌هایی نظیر فلزات گران‌بها، سهام و یا کامودیتی در دسته چنین دارایی‌هایی قرار می‌گیرند.

فرض کنید که دو پرتفوی دارید. ۷۵ درصد پرتفوی شماره یک از سهام تشکیل شده است؛ ۱۵ درصد از این سبد به اوراق با درآمد ثابت و ۱۰ درصد باقیمانده به طلا اختصاص دارد. مشخص است که سهام و طلا که ۸۵ درصد وزن سبد را تشکیل می‌دهند، موجب می‌شوند که این سبد شکلی تهاجمی داشته باشد. حال فرض کنید پرتفوی شماره دو دارای ۸۵ درصد سهام و ۱۵ درصد طلا باشد. بدیهی است که سبد شماره دو تهاجمی‌تر از سبد شماره یک خواهد بود.

اما افزون بر این مسئله، پیش‌تر هم گفتیم که ترکیب سهام و تخصیص سهام نیز به میزان زیادی در این استراتژی موثر هستند. در ادامه این دو فاکتور را بررسی می‌کنیم.

انتخاب و ترکیب سهام

ترکیب سهام شرکت‌های مختلف بورسی هم به میزان قابل توجهی در ریسک اثر دارند. یعنی اگر میزان زیادی از سهام شرکت‌های بزرگ در سبد موجود باشد، در مقایسه با شرایطی که پرتفوی فقط از سهام شرکت‌های کوچک تشکیل شده است، کم‌ریسک‌تر است. پس مشخص است که پرتفوی نیز کم‌تر تهاجمی خواهد بود. اگر این مسئله را در خصوص مثال قبلی در نظر بگیریم، می‌توان دریافت که پرتفوی شماره دو بدون تردید از پرتفوی شماره یک کم‌تر تهاجمی است؛ حتی با وجود این‌که تمام وزن آن را دارایی‌های تهاجمی تشکیل داده‌ است.

یکی از آثار احتمالی سرمایه‌گذاری بر روی سهام تهاجمی، بی‌ثباتی بازده است. ممکن است به دلیل سازگاری سبد با تغییرات بازار به تعدیل‌های پی‌درپی نیاز باشد. از همین رو لازم است که مدیران چنین پرتفوی‌هایی فعال باشند.

تخصیص سهام

اما استراتژی سرمایه‌گذاری تهاجمی را از جنبه دیگری نیز می‌توان بررسی کرد؛ یعنی تخصیص سهام. یک استراتژی که به سادگی تمام سرمایه را به صورت مساوی میان ۲۰ سهم مختلف تقسیم می‌کند، می‌تواند یک استراتژی کاملا تهاجمی باشد. اما اگر تمام سرمایه را تنها به پنج سهم مختلف اختصاص دهیم، سبدمان به میزان بیشتری تهاجمی خواهد بود.

استراتژی سرمایه‌گذاری تهاجمی هم‌چنین می‌تواند شامل یک استراتژی با گردش مالی بالا شود؛ رویکردی که به دنبال سهامی است که عملکرد نسبی بالایی در مدت‌زمانی کوتاه از خود به نمایش می‌گذارند. گردش مالی و حجم معاملات بالا می‌تواند بازدهی بالاتری حاصل کند، اما هم‌چنین می‌تواند هزینه‌های تراکنش‌ را نیز افزایش دهد. بنابراین موجب افزایش احتمال ریسک در ضعف عملکرد خواهد شد.

استراتژی سرمایه‌گذاری تهاجمی و مدیریت فعال

بررسی‌ها نشان می‌دهد که از سال ۲۰۱۲، سرمایه‌گذاران ترجیح داده‌اند که کمتر به سراغ این استراتژی‌ها بروند. از این رو سرمایه‌گذاری منفعل را در دستور کار قرار داده‌اند. استراتژی‌های سرمایه‌گذاری تهاجمی در مقایسه با استراتژی «بخر و نگه‌ دار» به مدیریت فعال بیشتری نیاز دارد. چرا که این استراتژی با توجه به شرایط بازار احتمالا بی‌ثبات‌تر است و نیاز به تعدیل مکرر دارد.

به کمک تعدیل بیشتر می‌توان تخصیص اوراق را به سطوح هدف‌گذاری‌شده رساند. بی‌ثباتی دارایی‌ها می‌تواند موجب شود که تخصیص سهام از وزن‌های اصلی‌شان منحرف شود. این عمل هزینه‌های اضافی را نیز به دنبال دارد. چرا که مدیر پرتفوی به کارمندان بیشتری برای مدیریت تمام موقعیت‌ها نیاز دارد.

در سال‌های اخیر، سرمایه‌گذاران نسبت به استراتژی‌های سرمایه‌گذاری فعال واکنش نشان داده‌اند. بسیاری از سرمایه‌گذاران دارایی‌های خود را به دلیل ضعف مدیریتی، از صندوق‌های پوشش ریسک خارج کرده‌اند و به جای آن دارایی‌های خود را به مدیران منفعل سپرده‌اند. این مدیران، سبک‌هایی از سرمایه‌گذاری را برمی‌گزینند که اغلب از صندوق‌های مدیریت شاخص برای چرخش استراتژیک استفاده می‌کنند. در چنین سبکی، سبدهای سهام اغلب بیان‌گر شاخص بازار نظیر S&P500 هستند.

بیشتر بخوانید

ضریب بتا چیست و چه ارتباطی با سهام تهاجمی دارد؟

حال که دریافتیم منظور از سهام تهاجمی چیست، می‌خواهیم به یک فاکتور مهم در این خصوص بپردازیم که ضریب بتا نام دارد. ضریب بتا عددی است که میزان همسویی تغییرات بازده یک سهام را با بازده شاخص بازار مشخص می‌کند. یعنی به کمک این ضریب می‌توان دریافت که تغییرات بازار تا چه میزان بر روی سهام شرکت‌ها اثرگذار است. البته ابتدا باید دید که آیا اصلا اثری وجود دارد یا خیر.

بیشتر بخوانید

به طور خلاصه، زمانی که ضریب بتای سهام برابر با یک باشد، سهام مذکور کاملا مطابق بازار حرکت می‌کند. اما اگر ضریب بتا بزرگ‌تر از یک باشد، آن‌گاه سهام را تهاجمی می‌نامند. پس با توجه به ضریب بتا می‌توان به شیوه‌ای دیگر توضیح داد که سهام تهاجمی چیست. در این شرایط سهام مذکور، در مقایسه با بازار افزایش و یا کاهش بیشتری را تجربه خواهند کرد. البته در شرایطی که بازار منفی باشد، سهام تهاجمی بتایی کمتر از منفی یک دارند.

اگر ضریب بتا بین صفر و یک باشد

اگر ضریب بتا بین صفر و یک باشد، سهام تدافعی خواهند بود. یعنی سهام به میزان کمی از روند کلی بازار اثر می‌گیرند. ضریب بتای صفر نیز نشان از عدم ارتباط میان سهام با نوسان‌های بازار دارد. اما اگر ضریب بتا منفی باشد، نشان از اختلاف در روند حرکتی سهم و بازار دارد. یعنی سهم و بازار در دو جهت مختلف حرکت می‌کنند.

جمع‌بندی

سهام تهاجمی، در اصل با ریسک بالا، بازده فراوانی نصیب سرمایه‌گذاران می‌کنند. بر همین اساس، استراتژی سرمایه‌گذاری تهاجمی مختص افرادی است که ریسک‌پذیر هستند. البته بهترین کار این است که بخش کمی از سرمایه خود را به خرید چنین سهامی اختصاص دهیم. یکی از فاکتورهایی که می‌توان سهام تهاجمی را از طریق آن تشخیص داد، ضریب بتا است. ضریب بتا نشان‌گر میزان اثرپذیری سهام مختلف از روند بازار است. اگر ضریب بتای سهمی بزرگ‌تر از یک باشد، یعنی سهم مذکور، تهاجمی است. البته ضریب بتا به تنهایی نمی‌تواند ارزنده بودن سهامی را تایید یا رد کند.

به عنوان آخرین نکته نیز نباید فراموش کرد که ترکیب و تخصیص سهام در این استراتژی می‌تواند به میزان زیادی بر نتیجه نهایی سرمایه‌گذاری شما اثر بگذارد. مثلا خرید سهام شرکت‌های بزرگ ریسک کم‌تری را به دنبال دارد. هم‌چنین اگر تنوع سهامی که خریداری می‌کنیم بیشتر باشد، سبدمان کمتر تهاجمی خواهد بود.

پرتفوی چیست و چه کاربردی در بورس دارد ؟

شاید کلمه پرتفوی را از زبان افرادی که در حوزه سرمایه گذاری، به خصوص سرمایه گذاری در بازارهای مالی مانند بورس فعالیت می کنند را خیلی شنیده باشید. یا هنگام بررسی صندوق های سرمایه گذاری مشترک، با کلمه پرتفوی مواجه شده باشید. اما دقیقا پرتفوی چیست و چه کاربردی در بورس یا به صورت کلی چه کاربردی درسرمایه گذاری دارد؟

پرتفوی چیست ؟

پرتفوی مجموعه ای از سرمایه گذاری ‌های مالی مانند سهام، اوراق قرضه، کالاها، پول نقد، واحدهای صندوق‌ های مشترک سرمایه‌ گذاری با سرمایه محدود، و صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) است. مردم به طور کلی معتقدند سهام، اوراق قرضه و پول نقد هسته اصلی یک پرتفوی را تشکیل می‌دهند. اگرچه این مسئله در اغلب موارد صحیح است، اما نیازی نیست آن را به عنوان یک قاعده کلی در نظر بگیریم. یک پرتفوی ممکن است شامل طیف گسترده‌ای از دارایی‌ها، از جمله املاک و مستغلات، سکه، ارز، طلا، آثار هنری و سرمایه ‌گذاری‌ های خصوصی باشد.

شما ممکن است تصمیم بگیرید پرتفوی خود را شخصاً نگهداری و مدیریت کنید، یا اینکه به یک مدیر مالی، مشاور مالی یا یک متخصص امور مالی دیگر اجازه دهید پرتفوی شما را مدیریت کند.

صرف نظر از ترکیب دارایی، پرتفوی شما باید درجاتی از تنوع را داشته باشند، و منعکس کننده میزان ریسک پذیری، اهداف بازده مالی، افق زمانی و سایر محدودیت‌های مربوطه، از جمله شرایط مالیاتی، نیازهای نقدینگی، شرایط قانونی و شرایط منحصر به فرد دیگر سرمایه‌گذار باشد.

مدیریت پرتفوی

یک پرتفوی را می‌توان به عنوان یک کیک در نظر گرفت که به قطعاتی با اندازه‌های مختلف تقسیم شده است، هر قطعه نمایانگر گروهی از دارایی‌ها و یا سرمایه ‌گذاری ‌های مختلف است. هدف سرمایه گذاران این است که یک پرتفوی متنوع، همراه با همگونی مناسب بین بازده ریسک در برابر سطح بازدهی، متناسب با سطح ریسک پذیری شخصی خود ایجاد کنند. اگرچه سهام، اوراق قرضه و پول نقد معمولاً به عنوان عناصر اصلی ساخت یک پرتفوی در نظر گرفته می‌شوند، شما می‌توانید یک پرتفوی با انواع مختلف دارایی‌ها، از جمله املاک و مستغلات، سهام، طلا، انواع اوراق قرضه، نقاشی‌ها و دیگر کالاهای هنری را ایجاد کنید.

پرتفوی که در تصویر بالا به عنوان مثال آورده شده است، تخصیص منابع یک سرمایه‌گذار با تحمل ریسک کم را نمایش می‌دهد. به طور کلی، یک استراتژی محافظه‌کارانه سعی می‌کند با سرمایه‌ گذاری در اوراق بهادار کم‌خطر از ارزش پرتفوی محافظت کند. در مثال بالا مشاهده می‌کنید که 50٪ منابع به اوراق قرضه اختصاص داده شده، که می‌تواند حاوی شرکت‌هایی با درجه عالی و اوراق قرضه دولتی از جمله شهرداری‌ها باشد. تخصیص 20% منابع به سهام می‌تواند شامل سهام ممتاز یا سرمایه کلان باشد و 30٪ اختصاص یافته به سرمایه ‌گذاری‌ های کوتاه‌مدت نیز می‌تواند شامل پول نقد، گواهی سپرده (CD) و حساب‌های پس‌انداز با بازده بالا باشد.

اکثر متخصصان سرمایه ‌گذاری توافق دارند تنوع دادن به پرتفوی، گرچه ضامن قطعی جلوگیری از ضرر نیست، اصلی اساسی برای دستیابی به اهداف طولانی مدت مالی است؛ که در عین حال، ریسک را به حداقل می‌رساند.

انواع پرتفوی

به تعداد سرمایه‌گذاران و مدیران مالی، انواع مختلف پرتفوی و استراتژی‌های سرمایه ‌گذاری وجود دارد. همچنین می‌توان پرتفوی ‌های چندگانه داشت که محتوای آنها می‌تواند منعکس کننده استراتژی یا سناریوی های سرمایه‌ گذاری متفاوت باشد و در جهت نیازهای گوناگون ساختار یافته باشند.

1. پرتفوی ترکیبی

رویکرد پرتفوی ترکیبی در انواع مختلف دارایی تنوع ایجاد می‌کند. ایجاد یک پرتفوی ترکیبی، مستلزم جای‌گیری در اوراق قرضه، کالاها، املاک و مستغلات و حتی هنر، در کنار بازار سهام است. به طور کلی، یک پرتفوی ترکیبی شامل قسمت‌هایی نسبتاً ثابت از سهام، اوراق قرضه و سرمایه ‌گذاری ‌های جایگزین است. این مسئله از این جهت سودمند است که از نظر تاریخی، سهام، اوراق قرضه و گزینه‌های جایگزین، همبستگی کاملی با یکدیگر نشان نداده‌اند.

2. پرتفوی سرمایه ‌گذاری

هنگامی که از یک پرتفوی برای اهداف سرمایه ‌گذاری استفاده می‌کنید، انتظار دارید سهام، اوراق قرضه یا دیگر دارایی‌های مالی بازدهی کسب کند، یا با گذشت زمان ارزش افزوده بیافرینند، یا هر دوی این شرایط را داشته باشند. یک پرتفوی سرمایه ‌گذاری ممکن است استراتژیک باشد (جایی که شما دارایی‌های مالی را با قصد نگه داشتن طولانی مدت خریداری می کنید)؛ یا تاکتیکی (جایی که شما به امید دستیابی به سودهای کوتاه‌مدت به خرید و فروش منابع مالی می‌پردازید).

3. پرتفوی تهاجمی و متمرکز بر سهام

پرتفوی تهاجمی به طور کلی مبتنی بر قبول ریسک‌های بزرگ به دنبال بازگشت سرمایه با بازده بالاست. سرمایه‌گذاران تهاجمی به دنبال شرکت‌هایی هستند که در مراحل اولیه رشد خود هستند و ارزش پیشنهادی منحصر به فردی دارند. بیشتر آنها هنوز نام زبان‌زدی ندارند.

4. پرتفوی دفاعی، متمرکز بر سهام

پرتفوی دفاعی تمرکز خود را بر روی کالاهای اصلی مصرف کننده قرار می‌دهد که در مقابل رکود آسیب‌پذیر نیستند. سهام دفاعی در شرایط خوب و بد بازار، بازدهی مناسبی دارند. هر قدر هم که اقتصاد در یک زمان مشخص بد باشد، شرکت‌هایی که محصولاتی ضروری برای زندگی روزمره تولید می‌کنند سرپا خواهند ماند.

5. پرتفوی متمرکز بر درآمد

این نوع پرتفوی از سهامی که به سهامداران خود سود می‌پردازند، یا به گونه‌های دیگر پرداختی دارند، کسب منفعت می‌کنند. برخی از سهام موجود در پرتفوی درآمدی، می‌توانند در پرتفوی دفاعی نیز جای بگیرند، اما در این دسته آنها اساساً برای بازده بالا انتخاب می‌شوند. پرتفوی درآمدی باید جریان نقدی مثبتی ایجاد کند. صندوق‌های اعتباری سرمایه ‌گذاری در املاک و مستغلات (REITs)نمونه‌هایی از سرمایه ‌گذاری‌ های درآمدزا هستند.

6. پرتفوی متمرکز بر سهام سفته‌بازانه

پرتفوی سفته‌ بازانه برای سرمایه‌گذارانی که ریسک ‌پذیری بالایی دارند بهترین گزینه است. معاملات سفته ‌بازی می‌توانند شامل عرضه‌ های اولیه عمومی (IPO) یا سهامی باشند که بر اساس شایعات اهداف تصاحب هستند. شرکت‌ های فناوری یا مراقبت‌های بهداشتی که در آستانه تولید یک محصول انقلابی هستند نیز در این گروه قرار می گیرند.

تأثیر ریسک‌ پذیری بر تخصیص منابع در پرتفوی

اگرچه یک مشاور مالی می تواند یک مدل پرتفوی کلی برای شخصی خاص ایجاد کند، ریسک ‌پذیری یک سرمایه‌گذار باید به طور قابل توجهی در محتوای پرتفوی انعکاس پیدا کند.

به عنوان مثال، یک سرمایه‌گذار محافظه‌کار ممکن است پرتفوی شامل سهام دارای ارزش کلی بالا، صندوق‌های سرمایه گذاری با شاخص بازار گسترده، اوراق قرضه مناسب سرمایه ‌گذاری و سرمایه ‌گذاری ‌های نقدی با درجه اعتبار بالا مانند سپرده بانکی را ترجیح دهد.

در مقابل، یک سرمایه‌گذار با ریسک ‌پذیری بالا ممکن است برخی از سهام رو به رشد با ارزش کلی پایین را با جای‌گیری در سهامی تهاجمی و با ارزش کلی بالا ترکیب کند، مقداری سرمایه ‌گذاری در اوراق بهادار با بازده بالا انجام دهد، و به دنبال املاک و مستغلات، فرصت‌های سرمایه‌ گذاری بین‌المللی و جایگزین برای پرتفوی خود باشد. به طور کلی، یک سرمایه‌گذار باید مواجهه با اوراق بهادار یا آن دسته از دارایی‌هایی را که نوسان آنها موجب نگرانی خاطر می‌شود را به حداقل برساند.

تأثیر افق زمانی بر تخصیص منابع در پرتفوی

مشابه ریسک ‌پذیری، سرمایه‌گذاران باید هنگام ساخت پرتفوی به مدت زمان سرمایه ‌گذاری خود نیز توجه داشته باشند. به طور کلی، سرمایه‌گذاران باید با نزدیک شدن به تاریخ هدف خود، به سمت تخصیص دارایی محافظه‌کارانه پیش روند تا از درآمدی که پرتفوی تا آن زمان داشته محافظت کنند.

به عنوان مثال، یک سرمایه‌گذار پس‌انداز برای بازنشستگی را در نظر بگیرید که قصد دارد ظرف 5 سال نیروی کار را ترک کند. حتی اگر آن سرمایه‌گذار با سرمایه ‌گذاری در سهام و اوراق بهادار پر خطر مشکلی نداشته باشد، باید بخش بیشتری از پرتفوی خود را در دارایی‌های محافظه‌کارانه‌تری مانند اوراق قرضه و پول نقد سرمایه گذاری کند تا از این طریق به حفظ پس‌انداز فعلی خود کمک کند. برعکس، یک فرد که تازه وارد نیروی کار شده می‌تواند کل پرتفوی خود را به سهام اختصاص دهد، زیرا ممکن است چندین دهه برای سرمایه گذاری فرصت داشته باشد، و توانایی آن را داشته باشد تا ضرر برخی از نوسانات کوتاه مدت بازار را تحمل کند.

نکات کلیدی

• پرتفوی مجموعه‌ای از سرمایه ‌گذاری ‌های مالی مانند سهام، اوراق قرضه، کالاها، پول نقد و معادل نقدی آن و همچنین همتایان آنها در صندوق‌های سرمایه ‌گذاری است.
• سهام و اوراق قرضه، عموماً به عنوان عناصر اصلی سازنده پرتفوی در نظر گرفته می‌شوند، اگرچه ممکن است یک پرتفوی متشکل از انواع مختلفی از دارایی‌ها (از جمله املاک و مستغلات، طلا، نقاشی‌ها و دیگر مجموعه‌های هنری) باشد.
• متنوع‌سازی مفهومی کلیدی در مدیریت پرتفوی است.
• تحمل فرد در برابر ریسک، اهداف سرمایه ‌گذاری و افق زمانی، همه عوامل مهمی در هنگام جمع‌آوری و تنظیم پرتفوی سرمایه ‌گذاری است.

پرتفوی سرمایه ‌گذاری چیست؟

پرتفوی سرمایه‌ گذاری سبدی از دارایی است که می‌تواند شامل سهام، اوراق قرضه، پول نقد و غیره باشد. چگونگی درهم آمیختن این سرمایه‌ها بازتاب‌دهنده ریسک ‌پذیری و اهداف مالی سرمایه‌گذاران است. برای کمک عملی‌تر، همکاری با یک مشاور مالی محلی که می‌تواند شما را در ایجاد یک پرتفوی سرمایه‌ گذاری مناسب برای شخص شما راهنمایی کند، گزینه مناسبی است.

تعیین چگونگی تخصیص منابع پرتفوی سرمایه ‌گذاری

اگر به دنبال سرمایه ‌گذاری هستید، احتمالاً اصطلاح تخصیص دارایی را شنیده‌اید. این اصطلاح نحوه تجزیه پرتفوی براساس طبقات دارایی را توضیح می‌دهد. طبقه دارایی دسته‌ای از سرمایه ‌گذاری‌ های مختلف است. به عنوان مثال، سهام، بخشی از یک شرکت است که تحت مالکیت شماست و نرخ بازدهی ثابتی ندارد. در عین حال، اوراق قرضه و گواهی سپرده (CD)می‌تواند شامل درآمد ثابت باشد.

تعدادی مثال از گزینه‌های مالی مختلف که می‌توان از آنها برای ایجاد پرتفوی سرمایه ‌گذاری استفاده کرد:

• صندوق‌های قابل معامله در بورس (EFTs)
• صندوق‌های مشارکتی
• صندوق‌های اوراق قرضه
• صندوق‌های سرمایه‌ گذاری املاک و مستغلات (REITS)

شما می‌توانید این موارد را به طور تصادفی در یک پرتفوی ریخته و انتظار بازدهی عمده داشته باشید. اما متنوع‌سازی پرتفوی نکته‌ای اساسی است، تخصیص دارایی شما باید به میزان ریسک ‌پذیری شما پایبند باشد.

ایجاد پرتفوی سرمایه‌ گذاری با در نظر گرفتن میزان ریسک‌ پذیری شخصی

ریسک به معنای احتمال بالقوه از دست دادن پول در زمانیست که بازار یا طبقه‌ای خاص از سرمایه عملکرد مناسبی ندارد. هنگام سرمایه گذاری همیشه درجاتی از ریسک وجود دارد. اگر به هیچ وجه قادر به از دست دادن سرمایه خود نیستید، می‌توانید آن را در یک بهترین سهام برای سرمایه گذار تدافعی حساب پس‌انداز یا بهترین گواهی سپرده‌ای که می‌توانید پیدا کنید قرار دهید. FDIC هر دو را بیمه می‌کند. این بدان معناست که شما کل پول خود را به شکلی که ممکن است با یک سهام از دست بدهید، از دست نخواهید داد.

ریسک ‌پذیری شما میزان انعطافی که می توانید در سرمایه گذاری ‌های خود تحمل کنید را تعیین می‌کند. به عبارت دیگر، این مسئله نشان می‌دهد که چقدر می‌توانید فراز و نشیب های حاصل از هر سرمایه ‌گذاری را تحمل کنید. این همان چیزی است که سرمایه‌گذاران آن را نوسان بازار می نامند.

اگر ظرف سال‌های کوتاهی به پول خود احتیاج دارید و توانایی از دست دادن هیچ مقداری از آن را ندارید، ظرفیت تحمل ریسک کمی دارید. این بدان معناست که شما احتمالاً از یک رکود بزرگ در بازار بهبود نخواهید یافت.

از طرف دیگر، کسی که طی مدت 40 سال به پول خود احتیاج ندارد، احتمالاً می‌تواند نوسانات و فراز و نشیب‌های بیشتری را تحمل کند. این سرمایه‌گذار در صورت کاهش ارزش سرمایه‌ گذاری خود، زمان لازم برای صبر کردن تا بازگشت بازار به حالت بهینه را خواهد داشت.

در دنیای سرمایه گذاری، طول مدت هم اکنون تا زمانی که به پول خود نیاز دارید، به عنوان افق زمانی شما شناخته می شود. هنگام ساخت پرتفوی سرمایه‌ گذاری خود باید به دقت در این مورد فکر کنید.

هرکدام از ما بر اساس اهداف و وضعیت زندگی خود میزان ریسک ‌پذیری متفاوتی داریم. به عنوان مثال، شخصی که تازه از دانشگاه فارغ‌التحصیل شده احتمالاً می‌تواند سرمایه گذاری تهاجمی داشته باشد، زیرا زمان زیادی در اختیار دارد. در همین حال، یک بازنشسته 75 ساله که برای تحصیلات نوه خود پس‌انداز می‌کند، ممکن است نتواند ریسک افت پرتفوی را متحمل شود، و بنابراین یک پرتفوی محافظه‌کارانه‌تر خواهد داشت.

چگونگی ایجاد پرتفوی سرمایه ‌گذاری با استفاده از صندوق قابل معامله در بورس (ETF)

همانطور که در بالا اشاره شد، تخصیص دارایی نحوه تقسیم پول موجود در پرتفوی در بین طبقات مختلف دارایی است. بهترین تخصیص دارایی برای پرتفوی شخصی شما به عوامل زیادی بستگی دارد. اگر به تازگی شروع به کار کرده‌اید، باید یک مشاور مالی انتخاب کنید تا در درک این مسئله که سرمایه گذاری ‌های مختلف چگونه می‌توانند شما را تحت تأثیر قرار دهند، به شما کمک کند.

هنگامی که به تخصیص دارایی خود فکر می‌کنید، به خاطر داشته باشید که طبقات دارایی به دسته‌های کوچکتر تقسیم می‌شوند؛ و هر یک به شکلی متفاوت به شرایط بازار پاسخ می‌دهند. به عنوان مثال، سهام یک شرکت با شرکتی دیگر بسیار متفاوت است. به همین دلیل است که افراد سرمایه ‌گذاری ‌های مشابه را با هم در یک گروه قرار می‌دهند. این امر خصوصاً در مورد صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) معمول است.

صندوق قابل معامله در بورس، صندوقی است که شامل تعدادی سهام مشابه است. این می‌تواند به معنای سهام یک بخش خاص از اقتصاد یا حتی سهام کشور‌های مختلف باشد. یک صندوق قابل معامله در بورس می‌تواند فقط در شرکت‌های بزرگ و نامی، یا فقط در شرکت‌های کوچک با پتانسیل رشد بالا سرمایه‌ گذاری کند. سرمایه ‌گذاری در چندین نوع صندوق قابل معامله در بورس، سرمایه کلی سهام شما را متنوع می‌کند، زیرا در صندوق‌هایی که رفتا‌های متفاوت در شرایط اقتصادی مختلف دارند، سرمایه ‌گذاری می‌کنید. بیشتر مشاوران سرمایه‌ گذاری در واقع پول مشتریان خود را در صندوق‌های قابل معامله در بورس سرمایه ‌گذاری می‌کنند.

بنابر‌این حین تفکر در سرمایه ‌گذاری ‌های خود یان نکته را مد نظر داشته باشید، که مشاوران مالی توصیه می‌کنند که یک پرتفوی متنوع برای سرمایه گذاری ایجاد کنید. این بدان معنی است که در چندین طبقه مختلف دارایی سرمایه‌ گذاری کنید. این مسئله همچنین به معنای انتخاب گزینه‌های متنوع در یک طبقه دارایی منفرد است.

وقتی در حال ساخت پرتفوی سرمایه ‌گذاری خود هستید، در مورد تخصیص دارایی خود خوب فکر کنید. اطمینان حاصل کنید که پرتفوی شما به میزان ریسک‌ پذیری شما پایبند است؛ بدین معنی که به چه میزان می‌توانید از پس فراز و نشیب‌های بازار بر‌آیید.

برخی از طبقات دارایی، مانند سهام، عموماً به عنوان سرمایه‌ گذاری ‌هایی با ثبات کمتر در نظر گرفته می‌شوند. در همین حال، اوراق بهادار با درآمد ثابت و اوراق قرضه معمولاً سرمایه ‌گذاری مطمئن‌تری محسوب می‌شوند. همچنین، به افق زمانی خود یا زمانی که برای سرمایه گذاری در اختیار دارید، قبل از اینکه واقعاً به آن پول نیاز داشته باشید، فکر کنید.

بهترین روش سرمایه گذاری در ایران کدام است؟

آمارها نشان می‌دهد بازدهی بورس به نسبت میانگین بازدهی بازار خودرو، مسکن، طلا و ارز طی ۵ سال اخیر بالاتر بوده است. سرمایه‌گذاری غیر مستقیم با مبالغ کم از دیگر مزایای این بازار است.

بازارهای مختلفی نظیر بورس، دلار، طلا، مسکن، خودرو، بانک و . برای سرمایه‌گذاری وجود دارد. برای انتخاب بهترین روش سرمایه گذاری، در گام اول باید بازدهی آن‌ها را با هم مقایسه کرد. در طی ۵ سال منتهی به ۳۱ شهریور ۱۴۰۰، بورس با بازدهی حدوداً ۱۷۱۴ درصدی، بهترین عملکرد را در مقایسه با سایر بازارها داشته است. در طی همین مدت، سکه طلا با بازدهی ۹۱۴ درصد، دلار با ۶۷۵ درصد، مسکن با ۶۳۰ درصد و سپرده‌های بانکی با ۱۱۵ درصد در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

آیا فقط بازده سرمایه گذاری در یک بازار مهم است؟

برای انتخاب روش سرمایه گذاری، فقط پارامتر بازدهی سرمایه گذاری در یک بازار مهم نیست. هر گزینه سرمایه گذاری مانند مسکن، طلا، دلار، خودرو، سپرده‌های بانکی و … شرایط و ویژگی‌های خاص خود را دارد که باید پیش از شروع سرمایه گذاری به آن‌ها توجه کرد. از جمله این ویژگی‌ها می‌توان به نقدشوندگی، امکان مدیریت ریسک، قابلیت سرمایه گذاری با مبالغ کم، سهولت انجام معامله، امنیت سرمایه گذاری و شفافیت معاملاتی اشاره کرد.

نقدشوندگی به این معناست که بتوان یک دارایی را سریع و راحت تبدیل به پول نقد کرد. لذا به سرمایه‌گذاران توصیه می‌شود که پیش از آغاز سرمایه‌گذاری در یک دارایی، نقدشوندگی آن را به دقت مورد بررسی قرار دهند. چرا که اگر در آینده به هر دلیلی تمایل داشتند آن دارایی را به پول نقد تبدیل کنند، بتوانند در سریعترین زمان ممکن این کار را انجام دهند.

امکان مدیریت ریسک

یک بازار خوب، باید این امکان را به سرمایه گذاران بدهد تا بتوانند ریسک خود را مدیریت کنند. در بازار بورس سرمایه‌گذاران می‌توانند با ایجاد سبد متنوعی از اوراق بهادار، ریسک سرمایه گذاری خود را به نحو مطلوبی مدیریت کنند. شایان ذکر است که از طریق بازار بورس می‌توان در سکه طلا نیز سرمایه گذاری کرد. برای این کار کافیست سرمایه‌گذار اوراق بهادار مبتنی بر سکه طلا را خریداری کرده و یا در صندوق های سرمایه گذاری مبتنی بر سکه طلا سرمایه گذاری کند.

با حداقل ۵۰۰ هزار تومان تومان می‌توان در بازار بورس سرمایه گذاری کرد. در حالی که برای سرمایه گذاری در سکه طلا و خودرو به سرمایه چند میلیون تومانی و برای سرمایه‌گذاری در زمین و مسکن حداقل به سرمایه‌ چند صد میلیون تومانی نیاز است.

سهولت انجام معاملات

در حال حاضر، سرمایه گذاری در بورس و خرید و فروش انواع اوراق بهادار به صورت آنلاین و از طریق سامانه های معاملاتی کارگزاری ها انجام می‌شود. در حالی که در سایر بازارها مانند طلا، خودرو، مسکن و دلار چنین امکانی وجود ندارد.

امنیت سرمایه گذاری

یکی از مهمترین عواملی که باید به آن توجه داشت، بحث امنیت سرمایه گذاری است. در بازارهای مانند ارز، سکه طلا، خودرو و مسکن این احتمال وجود دارد که دارایی خریداری شده و یا اسناد مرتبط با آن جعلی بوده و سرمایه‌گذار تمام دارایی خود را از دست بدهد. در حالی که در بازار بورس چنین اتفاقی ممکن نیست رخ دهد؛ چرا که تمامی اوراقی قابل خرید و فروش در بورس، به صورت پیوسته توسط سازمان بورس اوراق بهادار بررسی می‌شوند. علاوه بر این، طبق قانون کلیه شرکت‌هایی که سهام آن‌ها در بورس معامله می‌شود موظفند به شکل دوره‌ای صورت‌های مالی خود را در سامانه کدال منتشر کنند. از این رو بازار بورس نسبت به سایر بازارهای موازی از شفافیت معاملاتی بیشتری برخوردار است.

چگونه می‌توان در بورس سرمایه گذاری کرد؟

سرمایه گذاری در بورس به دو روش مستقیم و غیر مستقیم امکان پذیر است. در روش مستقیم، شخص باید بازار را زیر نظر گرفته و از روش های مختلف تحلیل مثل تحلیل تکنیکال، تحلیل فاندامنتال و تابلوخوانی برای شناسایی خرید و فروش مستقیم سهام استفاده کند.

در روش غیر مستقیم شخص با خرید واحدهای صندوق های سرمایه گذاری، مدیریت دارایی خود را به دست یک تیم حرفه‌ای از کارشناسان بازار سرمایه سپرده و بدون صرف هیچ زمانی برای تحلیل بازار، از مزایای بورس بهره‌مند می‌شود. مدیران و کارشناسان صندوق‌ها، با توجه به شناختی که از بازارهای مختلف مثل بورس و سکه طلا دارند، می‌توانند ریسک سرمایه‌گذاری رو به نحو مطلوبی مدیریت کنند.

در صورتی که مایلید اطلاعات بیشتری درباره بورس و روش های سرمایه گذاری در آن کسب کنید، می‌توانید به وبسایت آموزشی کارگزاری مفید به نشانی learning.emofid.com مراجعه کنید. در این وبسایت بیش از ۸۰۰ مطلب در سه سطح مبتدی، نیمه حرفه‌ای و حرفه‌ای به همراه دوره های مختلف آموزشی ارائه شده است. به علاوه روزانه چندین کلاس آموزش بورس به صورت رایگان و غیر حضوری برگزاری می‌شود که می‌توانید از آن‌ها بهره‌مند شوید.

درس های مهم از بنجامین گراهام سرمایه گذار موفق

وارن بافت یکی از بزرگ ترین سرمایه گذاران تمامی دوران است، ولی اگر از او بپرسید بزرگ ترین سرمایه گذار کیست قطعا استاد خود بنجامین گراهام سرمایه گذار موفق را نام می برد. گراهام یک سرمایه گذار عالی و مربی سرمایه گذاری بود که به پدر سرمایه گذاری ارزشی معروف است. او بسیار باهوش و کنجکاو بود و به دلیل قدرت بالای حافظه حداقل به هفت زبان تسلط داشت. سرعت فکر کردن گراهام به قدری سریع بود که می توانست یک مساله پیچیده را بلافاصله بعد از شنیدن حل کند. این قدرت ذهنی نتیجه مطالعه زیاد ریاضی به خصوص هندسه بود. کتاب گراهام در زمینه تحلیل اوراق بهادار به اساسی برای ارزیابی بنیادی عمیق مورد استفاده در تحلیل بازار سهام تبدیل شد. او همچنین یک فرمول بسیار ساده برای تعیین ارزش سهام معرفی کرد. اصول سرمایه گذاری امن و موفق بنجامین گراهام سرمایه گذار موفق همچنان روی آموزش بورس و آموزش فارکس امروزی تاثیرگذار است. برای بهره مند شدن از سبک سرمایه گذار گراهام نیازی نیست یک سرمایه گذار حرفه ای باشید.

بیوگرافی بنجامین گراهام سرمایه گذار موفق

بنجامین گراهام سرمایه گذار موفق (۹ می ۱۸۹۴ – ۲۱ سپتامبر ۱۹۷۶) در لندن متولد شد و وقتی فقط یک سال داشت همراه با خانواده اش به ایالات متحده مهاجرت کرد. مرگ پدر و فشار مالی باعث شد گراهام تمامی تمرکز خود را روی تحصیل کردن بگذارد. گراهام وقتی فقط بیست سال داشت از دانشگاه کلمبیا فارغ التحصیل شد و به دلیل عملکرد عالی که داشت پیشنهاد تدریس ریاضی، انگلیسی و فلسفه در این دانشگاه را دریافت کرد. با این حال گراهام ترجیح داد کار خود را از یک شرکت کارگزاری در وال استریت شروع کند. در این زمان بود که متوجه شد سرمایه گذاران درک محدودی از سهام و اوراق دارند و در نتیجه شروع به مطالعه گزارش های مالی کرد. وی این شرکت را در سال ۱۹۲۳ ترک کرد و شرکت خود با عنوان گراهام-نیومن را در سال ۱۹۲۶ راه اندازی کرد. این شرکت در سال ۱۹۲۹ تحت تاثیر سقوط بازار بورس قرار گرفت ولی توانست به آرامی به جایگاه سابق خود برسد. گراهام در سال ۱۹۲۸ تدریس در دانشگاه کلمبیا را شروع کرد و تا زمان بازنشستگی خود در سال ۱۹۵۶ این کار را ادامه داد. او دوران بازنشستگی خود را صرف کار کردن روی فرمول‌های جدید و ساده شده کرد.

آثار و نظریه های بنجامین گراهام سرمایه گذار موفق

بنجامین گراهام سرمایه گذار موفق همراه با دیوید داد نظریه سرمایه گذاری ارزشی را در دهه ۱۹۲۰ در دانشگاه کلمبیا توسعه داد. کتاب آنها با عنوان تحلیل اوراق بهادار در سال ۱۹۳۴ مدت کوتاهی بعد از سقوط وال استریت و شروع رکود بزرگ منتشر شد. این کتاب کلاسیک شامل مبانی سرمایه گذاری ارزشی، آموزش بورس، مفهوم ارزش ذاتی و حاشیه امنیت است. بر اساس سرمایه گذاری ارزشی، سرمایه گذار باید سهامی که با قیمت پایین تر از ارزش ذاتی اش معامله می شود را بخرد و سپس بعد از مدتی آن را با قیمت واقعی یا حتی بالاتر بفروشد. گراهام معتقد بود ارزش واقعی یک سهام را می توان با تحقیق تعیین کرد. این رویکرد سرمایه گذاری شاید بیشتر از هر رویکرد دیگری مبتنی بر اصول کسب و کار یک شرکت است تا قیمت سهام یا عوامل تاثیرگذار روی آن، و همچنین مستلزم یک ذهنیت متفاوت و صبر زیاد است. علی رغم تغییرات گسترده و سریع اقتصاد، آموزش بورس و آموزش فارکس در چند دهه اخیر، سرمایه گذاری ارزشی به عنوان موفق ترین استراتژی مدیریت پول اثبات شده است. موفقیت سرمایه گذاران ارزشی در نیمه دوم قرن بیستم نشان دهنده اعتبار این رویکرد و برتری آن نسبت به نظریه های سرمایه گذاری مدرن بود.

سرمایه گذاری ارزشی در زمان بنجامین گراهام سرمایه گذار موفق روی چهار ایده متمرکز بود:

ارزش ذاتی

هر سهامی یک ارزش ذاتی یا ارزش توجیه شده توسط حقایق (دارایی ها، عایدی ها، سود سهام و چشم انداز) دارد. هدف از تعیین ارزش ذاتی این است که سرمایه گذار بتواند در مورد بالا یا پایین بودن قیمت سهام تصمیم منطقی بگیرد.

حاشیه امنیت

هر چقدر قیمت سهام نسبت به ارزش ذاتی آن پایین تر باشد حاشیه امنیت بیشتر است. سرمایه گذار خوب از حاشیه امنیت برای حفاظت از خود در برابر رویدادهای آتی، ارزش ذاتی نادرست و شرایط نامطلوب بازار استفاده می کند.

آقای بازار

گراهام معتقد بود بازار باید مثل یک شریک کسب و کار در نظر گرفته شود که پیشنهاد می کند سهم شما در شرکت را بخرد یا سودش را به شما بفروشد. گراهام این فرد خیالی را آقای بازار نامید که قیمت های منطقی یا غیرمنطقی بر اساس واقعیت های اقتصادی جاری پیشنهاد می کند و هر سرمایه گذاری قدرت قبول یا رد کردن پیشنهادات آقای بازار را دارد. اصطلاح آقای بازار به سادگی این حقیقت را نشان می دهد که قیمت سهام قطعا دچار نوسان می شود و سرمایه گذار باید احساسات خود را کنار بگذارد و رویکردی منطقی داشته باشد.

برای مدیریت ریسک باید حداقل ۴۰ سهام مختلف داشته باشید.

بنجامین گراهام سرمایه گذار موفق یک کسب و کار را بر اساس شش عامل تحلیل و کمیت سنجی می کرد: سودآوری، ثبات، رشد عایدی ها، موقعیت مالی، سود سهام و تاریخچه قیمت.

یکی دیگر از کتاب های او با عنوان تفسیر بیانیه های مالی در سال ۱۹۳۷ منتشر شد که شامل مبانی حسابداری و بیانیه های مالی است. این کتاب راهنمای خواندن ترازنامه و صورت درآمد در نظر گرفته می شود و شامل نکاتی در مورد معیارهای رایج و نحوه سنجش سلامت یک شرکت است.

معروف ترین کتاب گراهام با عنوان سرمایه گذار هوشمند (۱۹۴۹) یک راهنمای جامع سرمایه گذاری است که هنوز هم برای آموزش بورس و آموزش بازار فارکس به کار می رود. وارن بافت، یکی از شناخته شده ترین شاگردان گراهام آن را بهترین کتاب نوشته شده در مورد سرمایه گذاری نامیده است. وی در این کتاب به سه اصل مهم سرمایه گذاری اشاره می کند. اصل اول سرمایه گذاری با حاشیه امنیت است، یعنی خرید سهام با قیمت پایین تر از ارزش ذاتی آن که فرصت دستیابی به سود بالا فراهم کرده و همچنین ریسک منفی سرمایه گذاری را به حداقل می رساند. اصل دوم سود بردن از نوسان است، یعنی یک سرمایه گذار خوب وقتی بازار دچار استرس می شود از آن خارج نمی شود و در عوض تلاش می کند فرصت های سرمایه گذاری عالی پیدا کند. اصل سوم شناخت خود به عنوان سرمایه گذار است. گراهام سرمایه گذاران فعال را سرمایه گذاران شرکتی و سرمایه گذاران منفعل را سرمایه گذاران دفاعی نام گذاری کرده و برای هر کدام استراتژی های سرمایه گذاری مناسب پیشنهاد کرده است.

بنجامین گراهام: خاطرات ریش سفید وال استریت و بنجامین گراهام و سرمایه گذاری ارزشی: درس هایی از ریش سفید وال استریت دو کتاب دیگر او هستند. کتاب های گراهام به جنبه های فنی و احساسی سرمایه گذاری می پردازند و یکی بهترین منابع آموزش بورس، آموزش فارکس و سرمایه گذاری هستند. در حالی که بنجامین گراهام سرمایه گذار موفق حرف های زیادی برای گفتن داشت، اساس فلسفه او را می توان در پنج اصل بیان کرد:

• سرمایه گذاری زمانی به هوشمندانه ترین شکل انجام می گیرد که کاملا بر اساس اصول باشد. این بدان معناست که سهام تنها بخشی از یک کسب و کار است که در بازارهای عمومی معامله می شود. از آن جایی که کسب و کار یک ارزش ذاتی مشخص دارد، هر سهم آن نیز بر اساس مالکیت کسری دارای ارزش ذاتی است.
• هیچ کس نمی تواند آینده را پیشبینی کند. تحلیلگران زمان زیادی را صرف بررسی بیانیه های مالی، روندهای جهانی و رویدادهای سیاسی می کنند تا آینده را پیشبینی کنند. سرمایه گذاران سپس از این پیشبینی ها برای تصمیم گیری در مورد سرمایه گذاری استفاده می کنند. در حالیکه سوابق گذشته بهترین راه برای پیشبینی آینده است، کاملا قابل اطمینان نیست.
• آینده چیزی است که باید خود را در برابر آن محافظت کنیم. گراهام به جای تلاش برای رسیدن به سود در آینده، حفاظت در برابر رویدادهای منفی آتی برای کاهش دادن ریسک را ترجیح می داد. وی معتقد بود سرمایه گذاران باید کمی حاشیه خطا داشته باشند تا از خود در برابر حوادث نامطلوب غیرقابل پیشبینی حفاظت کنند.
• سرمایه گذاران تا حد زیادی تحت تاثیر نیروهای غیرمنطقی هستند. سرمایه گذاران و رهبران کسب و کار بی نقص نیستند و هنگام تصمیم گیری قطعا تحت تاثیر نیروهای غیرمنطقی یا انگیزه بخش قرار می گیرند. ترس و طمع تاثیرگذارترین نیروها در حوزه سرمایه گذاری هستند. سرمایه گذاران اغلب هم به رویدادهای مثبت و هم به رویدادهای منفی بیش از حد واکنش نشان می دهند.
• بازگشت به میانگین یک قانون اساسی است. گراهام می دانست که بازگشت به میانگین یک نیروی قدرتمند در دنیای کسب و کار است. بازگشت به میانگین به این معناست که در طول زمان نتایج به سمت یک میانگین می روند. برای مثال، در حوزه کسب و کار، شرکت ها در طول زمان به سطح سودآوری معمول برمی گردند. شرکت هایی که از سود کم رنج می برند در طول زمان سودآوری بیشتر را تجربه می کنند، در حالی که شرکت هایی که نتایج استثنایی بدست می آورند در طول زمان شاهد ضعیف شدن آنها خواهند بود.

پیشنهاد می کنیم مقاله وارن بافت چگونه سهام را انتخاب می کند ؟ را مطالعه کنید.

اصول توصیه شده از بنجامین گراهام سرمایه گذار موفق

بنجامین گراهام سرمایه گذار موفق معتقد بود چهار اصل باید در زندگی رعایت شود:

• بدانید چه می کنید – کسب و کارتان را بشناسید. یعنی روی چیزی که درک نمی کنید سرمایه گذاری نکنید و سعی نکنید بیشتر از میزانی که دانش تان اجازه می دهد سود کنید.
• به هیچ کس اجازه ندهید کسب و کارتان را اداره کند، مگر این که (۱)‌ بتوانید به اندازه کافی روی عملکرد او نظارت داشته باشید، یا (۲)‌ دلیل محکمی برای اطمینان کردن به توانایی و درستکاری این شخص دارید.
• وارد یک عملیات – یعنی تولید یا معامله گری یک آیتم – نشوید مگر این که محاسبات قابل اطمینان نشان دهد شانس خوبی برای ایجاد یک سود معقول دارد. به طور خاص از سرمایه گذاری هایی بهترین سهام برای سرمایه گذار تدافعی که دستاورد کم و ضرر زیاد دارند اجتناب کنید. سرمایه گذاری ها باید بر اساس واقعیت ها باشند و نه احساسات.
• در مورد دانش و تجربه تان شهامت داشته باشید. اگر بر اساس واقعیت ها نتیجه گیری کرده اید و این نتیجه گیری معقول به نظر می رسد بر اساس آن عمل کنید.

نقل قول ها

بنجامین گراهام سرمایه گذار موفق حرف های زیادی برای گفتن داشت. چند نقل قول او عبارت اند از:

• بازار در کوتاه مدت یک ماشین رای گیری و در بلند مدت یک ماشین سنجش است.
• کسانی که گذشته را فراموش می کنند محکوم به تکرار آن هستند.
• تنها در صورتی سرمایه گذاری کنید که با ندانستن قیمت روزانه سهام مشکلی نداشته باشید.
• شرایط خوب یا بد غیرطبیعی همیشگی نیستند.
• درختی بکارید که دیگران زیر آن بنشینند.
• چشم اندازهای روشن رشد فیزیکی یک کسب و کار به معنای سود قطعی برای سرمایه گذاران نیست.
• سرمایه گذار باهوش یک واقع گرا است که به خوشبین می فروشد و از بدبین می خرد.
• در حالی که اشتیاق ممکن است برای دستاوردهای بزرگ ضروری باشد، در وال استریت تقریبا همیشه منجر به فاجعه می شود.
• سرمایه گذاری موفق به معنای مدیریت ریسک است و نه اجتناب از آن.
• کسانی که نمی توانند احساسات خود را کنترل کنند گزینه مناسبی برای سود بردن از فرآیند سرمایه گذاری نیستند.
• بزرگ ترین مشکل سرمایه گذار و حتی بدترین دشمن او احتمالا خودش است.
• وقتی دیگران حریص هستند بترسید و وقتی دیگران می ترسند حریص باشید.
• سرمایه گذاری به معنای شکست دادن دیگران در بازی نیست، بلکه کنترل کردن خود در بازی شخصی است.

بنجامین گراهام سرمایه گذار موفق با تلاش های خود در زمینه ارزیابی پویایی های بازار سهام توانست مفهوم و روش های سرمایه گذاری را متحول کند. شخصیت های معروفی مثل وارن بافت از نظریه ها و شیوه های سرمایه گذاری او استفاده کرده و به موفقیت زیادی دست پیدا کرده اند. اگرچه جزئیات کامل سرمایه گذاری های او به راحتی در دسترس نیست، طبق گزارش ها تقریبا ۲۰ درصد بازده سالانه بابت فعالیت های مدیریت پول داشت. بعد از مرگ گراهام در سال ۱۹۷۶ یک مقاله یادبود در مورد او در مجله تحلیلگر مالی منتشر شد. گراهام در حال حاضر هنوز هم یکی از پیشگامان واقعی دنیای تحلیل مالی، آموزش بورس و ارزیابی چشم انداز ارزش و رشد شرکت است. برای داشتن سرمایه گذاری موفق در بازار بورس ایران باید به خوبی با آموزه های گراهام آشنا باشید.